Dla „starszych” fanów koszykówki i NBA nie powinien to być problem. Tak to Penny Hardaway, jedna z większych gwiazd NBA połowy lat ’90.
Urodził się 18 lipca 1971r. w Memphis. Jako dziecko lubił grać w tenisa stołowego, kręgle, tenis, futbol, ale jego największą miłością była zawsze koszykówka. Uwielbiał Magica Johnsona i Los Angeles Lakers.
Jako nastolatek grał w Memphis w Treadwell High School, gdzie osiągał zawrotną średnią 36,6 punktów, 10,1 zbiórek, 6,2 asyst, 3,9 przechwytów oraz 2,8 bloków. W ostatnim roku gry został uznany za najlepszego gracza spośród wszystkich szkół średnich.
Poważna koszykówkę zaczął uprawiać na studiach w Memphis State. Ze względu na słabe wyniki w nauce nie grał przez pierwszy sezon, lecz z każdym kolejnym rokiem pokazywał na co go stać, w ostatnim sezonie 1992-93 osiągał średnie na mecz: 22,8 punktów, 8,5 zbiórek, 6,4 asyst, 2,8 przechwytów oraz 1,2 bloków. Po tym sezonie przerwał studia aby wziąć udział w drafcie do NBA w 1993r.(co ciekawe w 2003r. wrócił na uniwersytet Memphis i dokończył studia licencjackie). W drafcie został wybrany przez Golden State Warriors, którzy oddali go do Orlando Magic w zamian za Chrisa Webera.
Najlepsze swoje lata spędził u boku Shaquille O’Neal’a w drużynie Orlando Magic (1993-1999), czterokrotny uczestnik meczu gwiazd. Wraz z drużyną awansował w sezonie 1994-1995 do finałów NBA, gdzie gładko przegrali z Houston Rockers 4-0.
Sezon 1995-1996 był jego najlepszym, osiągał w nim średnie : 21,7 punktów, 4,3 zbiórek, 7,1 asyst, 2,0 przechwytów oraz 0,5 bloków.
Rekordową ilość punktów zdobył w sezonie 1996/1997, w derbowym pojedynku przeciwko Miami Heat, 41 pkt.
W tym samym roku zdobył złoty medal Igrzysk Olimpijskich w Atlancie, w finałowym meczu przeciwko ówczesnej Jugosławi zdobył 19 pkt.
Kolejne sezony były już przeplatane kontuzjami, z tego powodu jego gwiazda nie świeciła już tak jasno. Kolejnymi drużynami w których grał były: Phoenix Suns (1999-2004) i New York Knicks (2004-2006). Karierę zakończył w Miami Heat gdzie grał w sezonie 2007-2008.
Dla „starszych” fanów koszykówki i NBA nie powinien to być problem. Tak to Penny Hardaway, jedna z większych gwiazd NBA połowy lat ’90.
Urodził się 18 lipca 1971r. w Memphis. Jako dziecko lubił grać w tenisa stołowego, kręgle, tenis, futbol, ale jego największą miłością była zawsze koszykówka. Uwielbiał Magica Johnsona i Los Angeles Lakers.
Jako nastolatek grał w Memphis w Treadwell High School, gdzie osiągał zawrotną średnią 36,6 punktów, 10,1 zbiórek, 6,2 asyst, 3,9 przechwytów oraz 2,8 bloków. W ostatnim roku gry został uznany za najlepszego gracza spośród wszystkich szkół średnich.
Poważna koszykówkę zaczął uprawiać na studiach w Memphis State. Ze względu na słabe wyniki w nauce nie grał przez pierwszy sezon, lecz z każdym kolejnym rokiem pokazywał na co go stać, w ostatnim sezonie 1992-93 osiągał średnie na mecz: 22,8 punktów, 8,5 zbiórek, 6,4 asyst, 2,8 przechwytów oraz 1,2 bloków. Po tym sezonie przerwał studia aby wziąć udział w drafcie do NBA w 1993r.(co ciekawe w 2003r. wrócił na uniwersytet Memphis i dokończył studia licencjackie). W drafcie został wybrany przez Golden State Warriors, którzy oddali go do Orlando Magic w zamian za Chrisa Webera.
Najlepsze swoje lata spędził u boku Shaquille O’Neala w drużynie Orlando Magic (1993-1999), czterokrotny uczestnik meczu gwiazd. Wraz z drużyną awansował w sezonie 1994-1995 do finałów NBA, gdzie gładko przegrali z Houston Rockers 4-0.
Sezon 1995-1996 był jego najlepszym, osiągał w nim średnie : 21,7 punktów, 4,3 zbiórek, 7,1 asyst, 2,0 przechwytów oraz 0,5 bloków.
Rekordową ilość punktów zdobył w sezonie 1996/1997, w derbowym pojedynku przeciwko Miami Heat, 41 pkt.
W tym samym roku zdobył złoty medal Igrzysk Olimpijskich w Atlancie, w finałowym meczu przeciwko ówczesnej Jugosławi zdobył 19 pkt.
Kolejne sezony były już przeplatane kontuzjami, z tego powodu jego gwiazda nie świeciła już tak jasno. Kolejnymi drużynami w których grał były: Phoenix Suns (1999-2004) i New York Knicks (2004-2006). Karierę zakończył w Miami Heat gdzie grał w sezonie 2007-2008.
Mój ulubiony gracz wszechczasów;)
Szkoda, że miał tak duże problemy z kontuzjami. Mógł osiągnąć baaardzo dużo.
Mój ulubiony zawodnik :)
Rzucił chyba 42 pkt przeciwko NJN z tego co pamiętam =)
Szkoda, że zwolnili go Miami Heat po rozegraniu 16 meczów… Był zdecydowanie lepszy od tego Jacksona co go zatrudnili wtedy OO!