Mecz Gwiazd, którego nie zapomnę (2)

1993 rok i pierwsza polska transmisja na żywo z All Star Game!  W Salt Lake City grano bardzo serio przy akompaniamencie Pata Riley’a i Paula Westphala.  Był to pojedynek w którym spotkały się trzy koszykarskie epoki; a mianowicie nieco odchodząca ekipa z Dominiquem Wilkinsem, Joe Dumarsem i Larrym Nancem, panujący gwiazdorzy pokroju Jordana, Pippena, Barkley’a, Robinsona, Ewinga, Olajuwona, Stocktone’a i Malone’a (zostali wspólnie wybrani MVP spotkania) no i w końcu nowo rodzące się gwiazdy Shaquille’a o’Neala (Shaq debiutował w NBA od razu trafił do pierwszej piątki!) i Larry’ego Johnsona.

Jeśli ktoś nie miał okazji zobaczyć tego wspaniałego widowiska okraszonego dogrywką przedstawiam urywki z najbardziej zaciętych momentów spotkania tj. 1kw. 4kw. i dogrywki. Od siebie zaznaczę, że był to najlepszy pokazowy mecz – w którym nie zabrakło dosłownie niczego z efektowności akcji, niesamowitych rzutów, obrony!, a nawet podtekstów między graczami..

Thomas grał z nielubianym Jordanem, a grali wspólnie świetnie; Ewing jako gwiazda musiał przełknąć swój sportowy spadek i obecność Shaqa w pierwszej piątce; Barkley wówczas zamienił Wschód na Zachód NBA i wystąpił przeciwko koledze M.J.’owi, w dogrywce Jordan i Thomas mocno zaśmiecali uszy Timowi Hardaway’owi – który deptał mocno po piętach w kategorii najlepszy PG ligi – właśnie Isiahowi; Jordan walczył na serio z Drexlerem w pojedynku dwóch najlepszych dwójek NBA! W całe towarzystwo udanie wmieszał się król rzutów zza łuku – Mark Price.

Z książki o Michaelu Jordanie dowiemy się ,iż najlepszy mecz na naszym globie miał miejsce w Monte Carlo, kiedy podzielony na niebieskich i białych Dream Team walczył między sobą i całkiem serio..Myślę, że w Salt Lake City i lutym ’93, obejrzeliśmy namiastkę tego, co wcześniej miało miejsce podczas barcelońskich igrzysk..

W stolicy stanu Utah usłyszeliśmy również o innej legendzie, niejakiego Harolda Minera, nowego i przyszłego króla wsadów, którego ewolucje równano z Jordanem , a potem z Carterem.