5-on-5: Man in the middle

W kolejnej odsłonie cyklu 5-on-5 zajmiemy się koszykarzami grającymi na pozycji środkowego. Jak zwykle liczymy na Wasze opinie, to dzięki nim wiemy że nas uważnie czytacie!

Dzisiejszy zestaw pytań (nasze odpowiedzi znajdują się w rozwinięciu):

1) Kto jest najlepszym środkowym w NBA w tej chwili?

2) Kto jest najbardziej niedocenianym centrem w lidze?

3) Który ze środkowych jest najbardziej przeceniony?

4) Kto jest najbardziej obiecującym C?

5) Kogo uważasz za najlepszego centra w historii?

Kto jest najlepszym środkowym w NBA w tej chwili?

Bob: Zdecydowanie Dwight Howard.

Woy9: Dwight Howard – praktycznie ciężko znaleźć godnego rywala dla niego. Wagowo i masowo mogliby to być Andrew Bynum czy Marc Gasol ale obu brakuje umiejętności gry w defensywie czy potężnej siły w ataku. Pseudonim Superman nie wziął się z niczego.

Mac: Dwight Howard – w chwili obecnej bezkonkurencyjny. Dobre wykorzystanie świetnych warunków fizycznych powoduje, że Howard dominuje obecnie na tej pozycji. Ciężko nawet znaleźć jakieś realne zagrożenie dla niego.

Bargnani7: Dwight Howard – chociaż nie uważam, że Howard dominuje z racji nadprzyrodzoncyh umiejętności, a raczej braku mocnej konkurencji (wg mnie tylko Oden i Bogut mogą/mogli być dla niego zagrożeniem) to i tak chociażby świetna gra w play off gdzie grał sam przeciwko pięciu graczom Atlanty pokazuje, że stała praca i rozwój mogą go kiedyś zaprowadzić do poziomu nieosiągalnego dla innych. Wielu zarzuca mu, że bazuje przede wszystkim na sile i fizyczności, ale dla mnie takie zarzuty są bez sensu kiedy wiesz jak wielką pracę trzeba wykonać by dojść do takiego poziomu w tym aspekcie. Generalnie – świetny center, cały czas pracuje, nawet w trakcie lockoutu i oby nadal się rozwijał.

Hubert Krzywda: Dwight Howard – tutaj nie ma co do tego żadnych wątpliwości. Jedyni gracze, którzy byliby w stanie mu zagrozić niestety zakończyli po ostatnim sezonie kariery. Pierwszym był starzejący się Shaq, a drugim Yao Ming. Czemu o tym piszę? Ponieważ to właśnie Chińczyk w bezpośrednich pojedynkach był lepszym statystycznie graczem.Yao notował średnio 23.6 punktu, 10.4 zbiórki, 2.1 bloku oraz rzucał z 56% procentową skutecznością z gry. A Dwight? Zaledwie 12.2 punktu, 9.8 zbiórki, 1.7 bloku i 45% z gry.

Kto jest najbardziej niedocenianym centrem w lidze?

Bob: Mam trójkę faworytów: pierwszym jest nasz jedynak – Marcin Gortat, który gra na poziomie Top10 centrów, drugim DeAndre Jordan z Clippers, który zrobił wielki postęp, ale jest niejako przytłoczony fantastyczną grą Blake’a Griffina, a trzecim Omer Asik z Bulls, który już po tym sezonie mógłby stać się podstawowym środkowym w połowie zespołów ligi.

Woy9: Marcin Gortat – mimo, że zmienił otoczenie to gra Suns ciągle koncentrowała się wokół przeciętnych graczy obwodowych i rzutów za trzy punkty. Uważam ,że podstawą ataku powinny być polsko-kanadyjskie dwójkowe akcje typu pick’n’roll. Na pewno dojście wartościowego strzelca w miejsce Cartera czy dojście Markieffa Morrisa na czórce dałoby więcej miejsca Polakowi do gry. Naszego rodaka stać spokojnie na statystyki na poziomie 18pkt/9zb i takie średnie zadawalałyby nie tylko jego. My chcielibyśmy by jego pozycja w zespole rosła, a na pewno by był pierwszoplanowym graczem. Jednak letnie spekulacje np. odnośnie wymiany do Minnesoty za Derricka Williamsa tego na razie nie potwierdziły tej mocnej pozycji.

Mac: Marcin Gortat – nie wiem czy to mój wrodzony patriotyzm czy może zdrowy rozsądek. „Polish Hammer” jeszcze za czasów gry w Orlando Magic nie miał w ogóle możliwości rozwinięcia skrzydeł. Po przenosinach do Phoenix Suns jest pod tym względem o wiele lepiej. Mam jednak wrażenie, że Gortat nie został jeszcze zauważony i odpowiednio doceniony przez wszystkich. Gra dobrze, a na pewno jest w stanie grać jeszcze lepiej.

Bargnani7: Nie przychodzą mi na myśl jakieś postacie z górnej półki, ale postawiłbym na trójkę internationali – Splitter, Erden, Asik. Pierwszy niewykorzystywany z Spurs, drugim pogardzili C’s, a Asik to rewelacyjny defensor, który odwala robotę gdzieś w cieniu gwiazd Chicago. Każdy z nich według mnie ma szansę na dobrą karierę za oceanem. Pytanie jest tylko jedno – czy będzie im się chciało tam grać?

Hubert Krzywda: Chuck Hayes – dotychczas kojarzony głównie z faktu iż mierzy zaledwie 198 cm wzrostu oraz  śmiesznie wykonywanych rzutów wolnych. Ale czy na pewno warto go przekreślać? Otóż nie. Z 4.4 punktu i 5.7 zbiórki po tym sezonie notuje już 7.9 punktu oraz 8.1 zbiórki na mecz. Postęp więc jest spory, biorąc pod uwagę, że nie jest pierwszą opcją w ataku i z tego, że w zasadzie wszystko co trafi, to najpierw musi sobie zebrać. Poza tym cenię sobie obronę, a ta w jego wykonaniu jest przynajmniej przyzwoita.

Który ze środkowych jest najbardziej przeceniony?

Bob: Ponownie nie mogłem zdecydować się na jedno nazwisko. Wyróżnić w tej kategorii muszę Andrea’ę Bargnani’ego i Brooka Lopeza. Pierwszy ma tyle wspólnego z byciem środkowym co NY Knicks z obroną – brakuje mu chęci walki pod koszem i jest zdecydowanie przepłacony. Drugi zdobywa sporo punktów (w słabym zespole nie jest to problem), ale katastrofalnie zbiera. Biorąc pod uwagę jak często wymienia się go w kontekście czołowych środkowych muszę uwzględnić go w kategorii najbardziej przecenionych.

Woy9: Może to srogi komentarz, ale uważam ,że Tyson Chandler. Ten gracz nie potrafił się przebić w przeciętnych Bobcats, ciągle uskarżając się na jakieś kontuzje. W Nowym Orleanie miał świetne momenty ale daleko było mu do wyróżnień i np. Meczu Gwiazd. Zgodzę się ,iż on świetnie broni, zwłaszcza przy pomocy kolegom, ale jego repertuar zagrań w ataku jest dośc ubogi, a pieniądze zarabia też nie małe (kto wie czy z takim samym efektem w Dallas nie grałby Polish Hammer?).Dodam, że na niego nie zdecydowano się – na dłuższą metę – postawić na niego niegdyś w Chicago.. Zaraz po nim postawię na Emekę Okafora, który oprócz defensywy, również nie imponuje w ataku. Zdarzały się mecze w ostatnim sezonie kiedy na jego koncie widniało zero. Nie wypada czołowemu podkoszowemu ligi na osiąganie takich marnych wyników. Nie dziwię się też ,że Chris Paul myśli o odejściu skoro nie ma wartościowego do gry w ataku podkoszowego (pomijając D-Westa).Wychodzę z założenia, iż obaj gracze nie doskonalą swojego repertuaru do gry w ataku i zadawalają się tym o umieją. To jest błąd gdyż młodość i atletyzm nie trwa wiecznie, a na koniec kariery liczy się technika.

Mac: Robin Lopez – przez większość czasu był podstawowym środkowym Phoenix Suns. Moim zdaniem taki zawodnik jak Lopez nie powinien wychodzić w S5 żadnego zespołu z NBA. Jego umiejętności i możliwości są po prostu za słabe. Może jeszcze się rozwinie, ale w chwili obecnej nie jest dobrze.

Bargnani7: Samuel Dalembert – przyzwoity, równy gracz, ale nie wiem kto wpadł na pomysł żeby dawać 13 milionów $ za sezon gościowi ze średnimi 8/8. Za nic nie zasługuje żeby zgarniać więcej od Boguta czcy niewiele mniej niż Howard…

Hubert Krzywda: Tyson Chandler – mistrzostwa oczywiście mu nie odbierze nikt. Uważam jednak, że nie zasługuje na wiele „ochów” i „achów” jakie z różnych stron się słyszy.

Kto jest najbardziej obiecującym C?

Bob: Roy Hibbert i Marc Gasol. Pierwszy ma wszystko by wskoczyć na kolejny poziom. Warunki, odpowiedniego szkoleniowca który chce aby dostawał więcej piłek w pobliżu kosza i determinację do ciężkiej pracy. Drugi już w tegorocznych Playoff pokazał, że musimy przestać go nazywać 'tym gorszym Gasolem’.

Woy9: Andrew Bynum jeśli Lakers dadzą mu więcej piłek pod kosz, czego zresztą domaga się sam gracz. Jeśli Bynum grałby (chciałby się przenieść?) do Toronto lub Minnesoty mógłby być prawdziwym All Starem.

Mac: Brook Lopez – chłopak ma dopiero 23 lata, więc jeszcze może zrobić spory postęp. Już w chwili obecnej potrafi być zabójczy w ataku. Ma jednak jedną, bardzo dużą wadę. Jak na centra jest po prostu wręcz tragiczny na tablicach. Jeśli znacznie poprawi swoją zbiórkę to będzie naprawdę wartościowym zawodnikiem.

Bargnani7: Roy Hibbert, DeMarcus Cousins, Greg Monroe – przepadam za takimi misiami pod koszem, wszyscy młodzi i każdy z nich może stać się niedługo kluczową postacią swojego zespołu. Chociaż Monroe często ustawiano przy Big Benie jako PF (zresztą tak samo czyniono z DMC) sklasyfikuję ich jako centrów, bo i tak czy tak posucha na tej pozycji zmusi trenerów do ustawiania ich na tej pozycji.

Hubert Krzywda: Po ostatnich play off najbardziej zaimponował mi Marc Gasol. Widzi wiele na parkiecie, zdaje się być coraz silniejszy i ten gracz z pewnością zrobi w najbliższym czasie ogromny postęp.

Kogo uważasz za najlepszego centra w historii?

Bob: Mimo wszystko Hakeem 'The Dream’ Olajuwon. Najlepiej wyszkolony środkowy wszechczasów. Osiągnięcia Chamberlaina czy Jabbara budzą respekt, ale to Hakeem jest moim ideałem środkowego.

Woy9: Kareem Abdul Jabbar. Zdobył kilka tytułów w tej lidze, był jej MVP, miał niezapomniany repertuar zagrań z popisowym hakiem, a ponadto do dziś króluje jako no.1 pod względempunktów (38tys.), jako trzeci w kategorii zbiórek (17 tys) i trzeci w blokach (blisko 3,2 tys).

Mac: Kareem Abdul-Jabbar – jego przyjście do NBA odmieniło cała ligę. Z miejsca stał się prawdziwą gwiazda, a z czasem wielką legendą Milwaukee Bucks oraz Los Angeles Lakers. Bez Jabbara historia tych zespołów byłaby o wiele uboższa. Do tego jeszcze ten jego „Sky Hook”. Za Jabbarem w moim prywatnym rankingu znajdują się Olajuwon, Shaq oraz Chamberlain.

Bargnani7: Hakeem Olajuwon – mimo wielu wielkich graczy tak wyszkolony center to coś czego nie było i chyba nie będzie. W NBA zdobył właściwie wszystko – 2 tytuły mistrza, MVP, finals MVP, DPOTY. Wspaniała kariera.

Hubert Krzywda: Ocena jednoznaczna jest trudna, bo najwięcej pierścieni miał Bill Russell, najwięcej punktów nadziobał Abdul Jabbar, największe statystyki nabijał Wilt, najsilniejszy i najbardziej dominujący był Shaq, ale jeśli muszę już wybrać, to chyba Hakeem, gdyż na siłę szukałem kogoś po odejściu Jordana w 1993 roku by zajął jego miejsce i tym kimś był właśnie Nigeryjczyk.