Bezpośrednie pojedynki: Ewing vs Robinson

Komentarze do wpisu: “Bezpośrednie pojedynki: Ewing vs Robinson”

1. Robinson…proste

2. Tutaj jest conajmniej roznica klasy. Nie ta polka Panie Ewing. Patrick byl zajebisty, ale Admiral po prostu lepszy i tyle :)

3. zdecydowanie David Robinson, bezsprzecznie

4. proponuję spojrzeć na to:

   http://www.basketball-reference.com/play-index/h2h_finder.cgi?request=1&p1=ewingpa01&p2=robinda01

   Różnica, nie miażdżąca ale zauważalna, na korzyść Admirała.
   Także PER (Player Efficiency Rating) z całej kariery na korzyść Davida w stosunku 26,2 do 21. Jednym słowem lepszy Robinson ale… Wg niektórych znawców Ewing był najlepiej atakującym centrem, miał najlepszy jumpshot – zresztą nieprzypadkowo znalazł się w Orlando.
   Wybór graczy do porównania bardzo dobry i choć wybieram Admirała to z dużym wahaniem.

5. Robinson, bez 2 zdań, jako gracz i jako osobowość

6. Cóż jako gracz i jako osobowość rzeczywiście Robinson. Ciężko znaleźć tak utalentowanego i utytułowanego a jednocześnie tak skromnego i sympatycznego faceta. Wiecie, że przez pierwsze 15 meczów, często ze stresu wymiotował w szatni podczas przerw?

   Ja mam pomysł na kilka jescze takich porównań:
   Reggie Miller vs Clyde Drexler
   teraz odważnie i ciekawie:
   Larry Bird vs Karl Malone

   Dirk Nowitzki vs Tim Duncan
   Dominik Wilkins vs Scottie Pippen
   konfrontacja wielkich trójek Koniczynek
   Bird, McHale&Parish vs Pierce, Allen i Garnett
   James Worthy vs Chris Webber
   Shawn Kemp vs Kevin Garnett
   Grant Hill vs Tracy McGrady

   1. Świetne pary ale wydaje mi się, że ciekawiej by było konfrontując Malone’a z Duncanem i Birda z Dirkiem. Najlepsi PF i najlepsi biali rzucający :)

7. Robinson! Można było by też zrobić ankietę na najlepszą piątkę z Europy w NBA…

8. zdecydowanie lepszym centrem był Patric Ewing.
   Wszyscy mówcie, że Admirał jest lepszy ale przewagę Robinsona robi jedynie fakt posiadania dwóch pierścieni. Panowie Robinson NIC by nie zdobył bez Tima Duncana.
   W pojedynczych meczach Admirał robił furorę ale sezon za sezonem odpadał z play off dopóki nie dostał Drugiej Wierzy, a Pat bez Megagwiazd wszedł do finałów dwa razy i fakt faktów przegrał. Tylko, że żaden z partnerów KingKonga nie był Duncanem. Robinson był mięczakiem i tylko super talent Duncana pomógł mu wywindować się przed Pata.

9. Panowie jeśli uważacie, że Bird to small forward to proszę popatrzcie na jego statystyki:
   http://www.basketball-reference.com/players/b/birdla01.html
   bardzo zbliżone statystyki do Karla Malone.
   http://www.basketball-reference.com/players/m/malonka01.html
   Średnia w karierze 10 zbiórek na mecz, to wynik lepszy niż Patricka Ewinga, który dla wielu był bardzo dominującym centrem. Lepsza niż Alinzo Mourninga, Shawna Kemp’a, czy innych tablicowych wojowników.
   Warto podkreślić, że Bird miał na środku wielkiego Roberta Parisha a na skrzydle innego dużego Kevina Mchal’a, czyli typowego PF. Co na pewno nie poprawiało jego statystyk. Zresztą w połowie kariery Bird miał 206 cm wzrostu i ważył 114 kg, to nie są parametry SF. Pod koniec kariery która jest nam bliższa widać spadek jego dynamiki i chęci walki, ale problemy z kręgosłupem u każdego by to spowodowały.
   Ale zgoda, napisałem, że to odważne pary, bo zestawiłem ich trochę na przekór kolorem skóry. Duncan to nie center, to właśnie druga wieża, zupełnie jak Nowitzki, który ma kogoś innego na środku. Za to Malone, podobnie jak Bird, byli zawsze osią zespołu.

   Durin
   Ani Robinson nie był mięczakiem, ani Pat nie grał sam, bo miał bardzo mocną fizycznie ekipę do walki na tablicach: Charles Oakley, Anthony Mason, Charles Smith i Herb Williams, to byli potężni i świetnie zbierający faceci. Na tym polegała w dużej mierze siła NY w tamtych czasach, że miał ławkę pełną osiłków, potrafiących przy tym grać.
   A Robinson był MVP całej ligi zanim przyszedł Duncan. Warto czasem coś sobie przypomnieć…

10. Dziękuję za przypomnienie Saturn tak się składa , że dość dobrze pamiętam ten okres
    To co napisałeś potwierdza jedynie moją teorię z którą oczywiście masz prawo się nie zgadzać.
    Robinson był i MVP i zdobył 71 punktów sezon wcześniej ale w sezonie zasadniczym. Oczywiście, że jest wielkim zawodnikiem ale jego osobowość, siła woli i charakter NIGDY nie dały Ostrogom wielkiego finału przed przyjściem Tima.
    Masz rację, że Pat (nomen omen także Riley )miał w tym czasie silny skład inaczej nie doszło by do 7 meczów w finałach 1994.Brutalnego twardego i siłowego ale finału. Centralną osobowością był jednak KingKong.
    Jedno łączy obu centrów – najlepiej grali gdy mieli obok super PF Pat Oakleya a Admirał Rodmana lub Duncana.Ale tak powinno być na pozycji centra.

    Saturn dla mnie rachunek jest prosty Ewing wytrzymał z Hakeemem Olajuwonem aż 7 meczy w wielkim finale a (MVP 1995) Robinson tylko 6 finale konferencj i top rok później ponieważ w 1994 Karl Malone i Jazz wyeliminowali ich już w pierwszej rundzie!!!
    Bez Tima Duncana był mięczakiem przegrywał z twardzielami i Hakeemem i Malonem i z Patem też by przegrał.
    Nie był mięczakiem? sam piszesz, że: tak skromnego i sympatycznego faceta. Wiecie, że przez pierwsze 15 meczów, często ze stresu wymiotował w szatni podczas przerw?

11. Durin, niech Ci będzie, Robinson był mięczakiem… to ja poproszę więcej takich mięczaków w NBA i będzie pięknie! Pewnie wielu z Was się ze mną zgodzi.

12. Drogi Saturnie Admirał jest wielkim koszykarze i niema co do tego dwóch zdań ja po prostu bardziej cenię Ewinga a konfrontacji tych dwóch wieżowców poświęcony jest ten tekst:)i to moje subiektywne zdanie, które jedynie podparłem Twoimi ciekawostkami.
    A tak z całkiem innej beczki część naszych dyskusji o przewadze Świat wielkiej Nocy nad świętami Bożego Narodzenia czyli czy ten gwiazdor był lepszy od tamtego, to dyskusja czysto akademicka bo jak dwie różne epoki w NBA np Penego i Magica:) Szkoda, że brak jest systemu komputerowego rodem z filmu Rocky który pozwoliłby zbudować obiektywny symulator rożnych gwiazd.
    Zgadzam się z Tobą, że odważnym porównanie jest Birda z Malonem – podobne statystyki ale całkiem inny system i styl gry: Ale jaka ciekawa i absorbująca dyskusja:)

13. Olajuwon niestety nie zdobyl nagrody ROY bo jak wiadomo był w tym samym drafcie co Jordan…troche rzetelności w tak istotnych sprawach Panie autorze :)

Comments are closed.