10 'najgłośniejszych’ butów ostatnich lat.

Dziś cofniemy się w czasie i powspominamy nie graczy, a obuwie jakie niektórzy z Was nosili. Buty w których graliście zapewne podejrzeliście u swoich idoli z NBA, oceniając ich faktyczną przydatność na parkiecie czy asfalcie. Osobiście pamiętam jedną ze swoich pierwszych par markowych butów – NIKE (biało – pomarańczowe Air Force) – które były nie do zdarcia! 3 lata gry i nic ich nie ruszało! Chwilę później dostałem od Rodziców kolejny koszykarski prezent, marki CONVERSE, TarMax, które reklamował sam Larry Johnson. Z tych butów co pamiętam to pękający spód, mniej więcej na środku podeszwy i one szybko poszły w odstawkę..

Wystarczy o mnie i moich prywatnych wspomnieniach na wstępie – czas nieco na Was i Wasze spostrzeżenia oraz małą wędrówkę w przeszłość. Zapraszam do komentarzy (UPDATE).

10. Adidas Crazy 8, pierwsze buty podpisywane przez Kobego Bryanta z #8. Mocno obudowana kostka, niezbyt lekkie jak na dzisiejsze czasy, ale bardzo solidne w wykonaniu. Można je było znaleźć w wielu odcieniach koloru, a Kobe występował w nich i w barwach purpurowo-żółtych.

9. Reebok Omni Zone Pump czyli buty w których Dee Brown wygrał konkurs wsadów podczas All Star Weekend 1991. Model, który zasłynął z pompki i całkiem niedawno można było znaleźć w sklepach wznowioną edycję Reeboka. Co można o nich powiedzieć to fakt, iż były bardzo popularne (miałem kilku kolegów z drużyny, długo w nich grali i chwalili sobie solidne wykonanie oraz trwałość ich). Swój model z pompką dostał też wchodzący do NBA w 1992 roku, Shaquille O’Neal.

8. Converse the Weapon, obuwie, które promowali Magic Johnson i Larry Bird. Jeden z najpopularniejszych butów jakie można było znaleźć na Dolnym Śląsku u kolegów z drużyny przeciwnej. Fakt faktem ,że w latach dziewięćdziesiątych znalezienie dobrego buta w sklepie nawet firmowym (Adidas, Reebok, Nike), który przetrwałby 5 treningów w tygodniu i mecz w weekend  – a następnie przy którym nie zgłaszalibyśmy reklamacji – graniczyło niemal z cudem. Z tego co pamiętam ten Convers miał swoje walory oraz długą żywotność (biało-szare i czarno-białe dotarły na nasz  rynek).

7. Nike Air Force 1, bardzo wygodne, lekkie jak na lata ’80-te, ale miały jedną wadę. Mimo rzepa naokoło kostki, kontuzje stawu skokowego były w nich niezwykle częste. Mimo, iż ładnie wyglądały, a Nike po latach wznowił ich edycje (więcej niż jedna; grał w nich Rasheed Wallace) nigdy nie znalazły uznania na parkiecie. Co ciekawe ich urok mimo prostoty fascynuje kupujących do dziś (sam mam w szafie jedną taką – zdartą – parę;-)

6. Puma Clyde, to nie żart Panie i Panowie, w takich butach też grano w kosza. Dziś na nie patrzymy tylko w perspektywie Retro obuwia, ale w nich po parkietach NBA biegał Walt Frazier. Osobiście – jak i pewnie nie jeden z Was – nie poleciłbym ich dziś do gry w kosza. Ewentualnie na spacer!

5. Reebok the Question – but Allena Iversona, który promowany był bardzo mocno w Polsce. Wielu fanów A.I. zakładało Reeboka, w hołdzie Iversonowi i nie narzekało na jakość buta. Osobiście bardziej do gustu przypadały modele – o innych nazwach – promowane wcześniej przez Shaqa O’Neala lub Shawna Kempa. 

——————————————————————————————————–

4. Nike Air More Uptempo, były marzeniem fana Chicago Bulls. But, który zdobił stopę Scottiego Pippena zdobył wielkie uznanie i popularność. Podeszwa z systemem, który wspomagał amortyzację przy skokach (parę lat później po 1996 roku wydano jeszcze bardziej udoskonalone Nike). Znakiem firmowym tego buta było słowo Air, widoczne na boku buta. W tych butach niektóre gwiazdy NBA zdobywały złoty medal Igrzysk w Atlancie. Osobiście, również chorowałem na nie i miałem okazję je kupić czy następnie grać w nich.

3.  Adidas Pro Model czyli but legenda. W nich występował sam wielki Kareem Abdul Jabbar. Obuwie, które jest popularne do dziś, nie do końca jednak do grania. W latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych stawiano na nie i uważano za numer jeden po względem zabezpieczenia kostki (kto pamięta legendarne trampki Converse, wie o czym mówię;-) Palce były chronione przez grubą warstwę gumy.

2. Nike Air Jordan One noszone przez 'wiadomo kogo’ i promowane do dziś. Ich cena w latach ’80-tych to 65 USD, a dziś można je nabyć za 138 USD!  Z nimi związana jest pewna wielka historia, otóż za każdym razem kiedy M.J. je zakładał to David Stern wlepiał mu karę. Niegdyś bowiem w NBA buty musiały zawierać biel (poza podeszwą) a drużyna jednolite obuwie podczas meczu (chodzi o kolor).  Tym samym Stern doprowadził nieświadomie do wielkiej promocji buta początkującego erę Air Jordanów.

1. Adidas Streetball – Zdziwieni? Model nie do zdarcia, którego promował Dikembe Mutombo wchodząc do NBA i Nuggets. Solidny, mocno trzymający kostkę, ale przede wszystkim prosty wykonaniu i cieszący oko.  Wiele razy dane mi było oglądać tego buta (nie tylko w sklepie) ale również na parkiecie czy asfalcie. Tak naprawdę to nie spotkałem osoby, nie lubiącej lub narzekającej na niego. Klasyka wśród nastolatków i koszykarzy w połowie lat ’90-tych.

UPDATE: ZE WZGLĘDU NA KOMENATRZE WYJAŚNIAM DWIE RZECZY:

1. W Barcelonie chodzi o firmę Reebok i zasłanianie jej logo przez koszykarzy ze stajni Nike’a. Reebok ubierał US-Team.

2.  Słynna biel i kara za nie. Nie sprecyzowałem tego dobrze w tekście więc dodaję info; niegdyś w NBA było tak ,że drużyna musiała mieć jednolite obuwie. Tzn. wszyscy białe w jednej drużynie podczas meczu (potem doszły czarne, a dla przykładu Byki grały często w czarnych na wyjeździe). Jeśli weźmiemy ten u góry prezentowany model Jordana, to zobaczymy, że nie ma w nim bieli. Więc przy każdym meczu 'w domu” M.J. dostawał 'mandat’ od NBA, bo jego zespół grał w biało-czarnym obuwiu a on sam w czerowno-czarnym.