Heat w końcu włączyli wyższy bieg? Mamy remis w finałach!

Gdy zastanawiałem się nad tym jak może przebiegać finałowa seria przed pierwszym gwizdkiem złapałem się na tym, że wszystko będzie zależało od gry Heat. Jeżeli będą grali średnio tak jak w G1 i przez 2.5 kwarty G2 to mogą szybko przegrać. Jeżeli jednak będą się prezentować tak jak na przełomie trzeciej i czwartej kwarty wczorajszego meczu to dość łatwo mogą wciągnąć pod kopułę kolejny baner.

Przebieg spotkania

Heat jeszcze przed meczem podkreślali, że mecz nr 2 jest absolutnie kluczowy dla losów finałowej serii. Po ich obronie na początku spotkania widać było, że słowa zamierzają przekuć w czyny.

W niewiele ponad 4 minuty Spurs mieli już dwie straty, ale utrzymywali kilkupunktową przewagę dzięki skuteczności z dystansu Danny’ego Greena (rozpoczął od 3/3 zza łuku).

Bardzo aktywny na początku spotkania był Dwyane Wade, który zrozumiał że bez jego produktywności Heat nie są w stanie wygrać. Wśród graczy Spurs brakowało skuteczności Duncana i Parkera, którzy pudłowali z dobrych pozycji i już wkrótce wynik oscylował w okół remisu.

Dziewięć minut pierwszej kwarty wystarczyło by Spurs mieli już więcej strat (5) niż w całym G1. Głównie przez zgubione piłki przed drugą odsłoną na tablicy widniał wynik 22-22.

SAS mieli straszne problemy z wejściem w swoje ofensywne zagrywki. Duża w tym zasługa bardzo aktywnej obrony gospodarzy, która strasznie utrudniała życie zwłaszcza Ginobiliemu. Na szczęście dla gości, za każdym razem gdy Heat zbierali się na mały zryw, Spurs potrafili odpowiedzieć rzutem z dystansu (Neal, Green).

Dopiero w ostatniej minucie podopieczni trenera Spoelstry odskoczyli na pięć oczek dzięki trafieniom Chalmersa i Wade’a by do szatni schodzić przy wyniku 50-45. Popovicha najbardziej martwić mogły straty i to, że świetnie w mecz weszła cała grupa zadaniowych graczy Heat (Andersen, Miller, Allen i Chalmers).

To co dobrze funkcjonowało w meczu nr 1 (odpuszczanie Wade’a, Bosha i Chalmersa), tym razem kończyło się kolejnymi trafieniami Heat. Miami dobrze realizowało taktykę gry inside-out, z której tak słyną Spurs. Jak się jednak okazało później, to nie było wszystko co mieli do pokazania swoim kibicom tego wieczoru.

Po nieskutecznym starcie drugiej połowy w wykonaniu obu drużyn przebudzili się w końcu Spurs. Kolejne trafienia zaliczył Leonard, Splitter i Green (piąta trójka), by po przerwie Spoelstry i trafieniu Bosha znów (dwukrotnie) zaliczyć kosze rękami Leonarda i wyjść na prowadzenie (58-56).

Jak się okazało, wyrównana gra trwała jeszcze tylko przez dwie minuty, a SAS ostatni raz prowadzili po punktach Greena na 3:49 do końca trzeciej kwarty. Od tego momentu do końca spotkania grali już praktycznie tylko Heat.

Gra toczyła się teraz w rytmie: dobra obrona gospodarzy, strata Spurs, wejście pod kosz lub rzut z dystansu. W ten sposób jeszcze przed ostatnią odsłoną drużyna z Miami prowadziła 75-65.

Mało? Mało. Kolejne trzy minuty przyniosły już przewagę zbliżoną do 20 oczek. Widząc, że tego meczu już się nie da wygrać, na 7 minut przed końcową syreną trener Popovich zupełnie zmienił podstawową piątkę wpuszczając McGrady’ego (!), Josepha, Millsa, Bonnera i Blaira.

Wiele to nie pomogło, ale przynajmniej przewaga przestała już rosnąć i ostatecznie mecz zakończył się zwycięstwem Heat 103-84 dzięki któremu w serii mamy remis 1-1.

Kolejne spotkanie już jutro po tym jak rywalizacja przeniesie się do San Antonio.

Jak można podsumować spotkanie z punktu widzenia Spurs? Proszę bardzo:

Kibice Heat powinni się natomiast zastanawiać, czy ich drużyna przebudziła się już na dobre, czy był to tylko chwilowy przebłysk. Jeżeli to pierwsze, to Spurs mogą być w opałach. Jeżeli to drugie, to rywalizacja może już nie powrócić do Miami.

Pozostałe notatki

• Przy okazji spotkania ogłoszono pierwszego zdobywcę nagrody im. Twymana-Stokesa, czyli NBA Teammate of the Year. Został nim Chauncey Billups z Los Angeles Clippers.
• Mario Chalmers ewidentnie lubi spotkania na wielkiej scenie i poddawanie w wątpliwość swoich umiejętności.
• Mini-historią tegorocznych PO w wykonaniu Heat jest to jak Mike Miller zabrał minuty Shane’owi Battierowi.
• Jak wygładała wczoraj najbardziej efektywna (pod względem +/- piątka Heat)? Chalmers (+30), James (+29), Allen (+27), Miller (+22) i Andersen (+12).
• Blok Jamesa na Splitterze był absolutnie niesamowity.
• Garść statystyk:
  • Spurs mieli aż 16 strat po których Heat zdobyli 19 punktów
  • Drużyna z Miami zgubiła piłkę tylko 6 razy i straciła bezpośrednio po nich tylko 2 punkty.
  • Goście zdobyli zaledwie 3 punkty w szybki ataku przy 13 gospodarzy
  • SAS zdecydowanie wygrali walkę na desce (44 do 36 i 15-9 w ataku)
  • Nie pamiętam kiedy ostatni raz Spurs trafili 50% z dystansu (10/20), a mimo to zostali zmiecieni z boiska (Heat mieli 10/19)

Boxscore

Spurs: Duncan 9, Leonard 9, Splitter 4, Parker 13, Green 17, a także Bonner 5, Blair 2, Diaw 0, Mills 2, Neal 10, Joseph 8, Ginobili 5, McGrady 0

Heat: Haslem 5, James 17, Bosh 12, Chalmers 19, Wade 10, a także Lewis 4, Andersen 9, Jones 0, Battier 3, Anthony 0, Cole 2, Allen 13, Miller 9

Filmowe podsumowanie spotkania