Kilka luźnych myśli na temat draftu

Wczoraj odbył się draft. Z jedynką, ku ogólnemu zdziwieniu wszystkich wybrany został Anthony Bennet z uczelni UNLV. Później było jeszcze ciekawiej i nabór, który miał być jednym z najsłabszych, stał się nagle jednym z najbardziej interesujących.

Nie wiem jak wy, ale ja nie znam się jakoś super na rozgrywkach NCAA. Kompletnie mnie nie jarają te mecze. Kiedyś jeszcze, kiedy korzystałem z jednej z platform telewizyjnych miałem w pakiecie kanałów program ESPN i z braku laku obejrzałem kilka spotkań. Powiem tak: szału nie ma, dupy nie urywa.

Gdybym miał pewnie dalej ten kanał to mając wolną chwilę pewnie bym coś tam jeszcze obejrzał, ale żeby wstawać w nocy i oglądać NCAA. Nie, to nie dla mnie. Po stokroć wolę NBA.

Z chęcią jednak obejrzałem wczorajszy draft. Dopiero po raz drugi w swoim życiu. Ograniczam się jednak tylko i wyłącznie do obejrzenia wyborów pierwszej 14, czyli zespołów które biorą udział w loterii. O tych najlepszych zawodnikach zazwyczaj czytam w przedraftowych mockach i raprtach, oglądam filmiki na YouTube, ale nie oglądam ich na żywo.

Draft jest jednak na swój sposób emocjonujący, ponieważ wystarczy, że jeden zespół dokona niespodziewanego wyboru i zaczyna być interesująco. Tak było wczoraj. Zaczęło się od gwizdów kibiców zebranych w Barclays Arena, kiedy tylko na podium pojawił się David Stern. Swoją drogą dziwię się czemu. Wiem, że nie wszyscy go lubią, że jego decyzje są czasem kontrowersyjne i złe, ale czy przez te 30 lat kierowania ligą naprawdę był aż tak złym komisarzem?

To przecież za jego kadencji NBA stała się jedną z najpopularniejszych rozgrywek na świecie. Fakt. Gdyby nie znakomici koszykarze, którzy promowali tą ligę, pewnie by tego nie było, jednak również trzeba było umieć wykorzystać ich potencjał marketingowy. Stern zrobił to znakomicie i chwała mu za to. Poza tym nie lubię gwizdów. Dla mnie to oznaka braku szacunku, a ten Sternowi się należy. Nieważne, czy go lubisz czy nie.

Później już za każdym razem, kiedy tylko komisarz wychodził wyczytać pick kolejnego zespołu, kibice gwizdali. Stern jednak potrafił wyjść z twarzą z całej sytuacji drocząc się z nimi i mówiąc „I can’t hear you” lub podnosząc rękę, by kibice gwizdali jeszcze głośniej. Kiedy jednak zaczął wyczytywać kolejne nazwisko gwizdy zamieniały się w okrzyki radości i brawa dla kolejnych absolwentów wybieranych przez poszczególne kluby.

Na początku, kiedy odczytane zostało pierwsze nazwisko, pierwszą reakcją był lekki szok, a następnie szał radości. Nie wiem, czy widziałem mockdraft, w którym Anthony Bennet z UNLV byłby przypisany do numeru 1. Przynajmniej nie przypominam sobie takiego.

Jeszcze zanim Cavs zdecydowali się na Benneta usilnie próbowali wymienić swój pick za kogoś, kto mógłby pomóc im od razu walczyć o play off i być wsparcie dla Kyriego Irvinga. Mówiło się o LaMarcusie Aldridge’u, Kevinie Love. Nic z tego jednak nie wyszło i wszyscy spodziewali się, że z jedynką pójdzie Nerlens Noel albo Alex Len. Wg Andy’ego Katza z ESPN Cleveland podjęli decyzję o wybraniu Benneta dopiero na 15 minut przed rozpoczęciem draftu. Zaskoczeni byli wszyscy.

Zdziwiony był Noel, który miał być pewniakiem do numeru 1, a z pewnością najbardziej sam Bennet, który miał zostać wybrany w drugiej piątce. Zresztą absolwent uczelni UNLV nie ukrywał swojego zdziwienia.

Anthony Bennett to media in NY: „I’m just as surprised as everybody else.” #Cavs

— M.S. Boyer/J. Valade (@PDcavsinsider) June 28, 2013

Z każdą chwilą robiło się coraz ciekawiej i draft, który początkowo był uważany za jeden z najsłabszych, nagle stał się jednym z najciekawszych i każdy czekał kogo wybierze kolejny zespół.

Po bombie, jaką było wybranie Benneta zastanawiałem się kto w końcu postawi na Noela, który z każdym kolejnym numerem spadał coraz bardziej w loterii. Czyżby kontuzja okazała się poważniejsza niż wszyscy sądziliśmy?

Magic zdecydowali się na Victora Oladipo, natomiast Wizards na Otto Portera. Kiedy przyszedł czas na wybór Bobcats byłem przekonany, że wybiorą kogoś z dwójki Noel lub Ben McLemore. O tym drugim Simmons mówił, że to najbardziej utalentowany gracz w tym drafcie. Pewniak do All Star Game i zawodnik, który może świadczyć o sile zespołu. Charlotte też postanowili wszystkich zaskoczyć i postawili na Cody’ego Zellera, o którym mówiło się jeszcze niedawno, że może trafić do Suns, jeśli dotrwa do wyboru Trail Blazers, a do Portland powędrowałby nasz Marcin Gortat, a nic z tego nie wyszło.

Zeller trafił do Bobcats i myślę, że Michael Jordan po raz kolejny wybrał źle. Miał dostępnych dwóch graczy o dużo większym potencjale i Cody może nie okazać się bustem, ale dla mnie to nie jest dobra decyzja.

Jednym z najciekawszych momentów było fragmenty w których pokazywali Noela, kiedy pomijały go kolejne zespoły. Jego mina – bezcenna.

Przy wyborze Suns byłem już wręcz w 100 proc. przekonany, że to oni zdecydują się na Noela lub McLemore’a. Gdyby Nerlens trafił do Phoenix to jest pewien, że zespół z Arizony handlowałby w trakcie sezonu Gortatem, z kolei wybranie McLemore’a mogłoby się w przyszłości im bardzo zwrócić. Suns postanowili jednak również zaskoczyć wszystkich i postawili na Lena.

Co to oznacza dla naszego rodaka? Wydaje mi się, że tak jak w przypadku pozyskania Noela to może być dla Marcina ostatni sezon w Phoenix. Suns mogą chcieć go wymienić, najlepiej za pick w drafcie, będą ogrywać młodego absolwenta uczelni Maryland i zatankują po jak najwyższy nr w przyszłorocznym naborze. Pytanie tylko, gdzie trafi Gortat? W tej chwili ciężko powiedzieć, ale z uwagą będę śledził wszystkie wieści z Phoenix.

Draft trwał nadal. Kolejne kluby pomijały Noela i kiedy przyszedł czas na wybór Pelicans pomyślałem, że teraz to już musi go ktoś wybrać. Kiedy Stern przeczytał jego nazwisko uzmysłowiłem sobie, że przecież w Nowym Orleanie gra na czwórce Anthony Davis. Dodaj do tego teraz Noela. Widzicie tą ochronę pomalowanego za kilka lat? Bloki? Ta defensywa? To naprawdę mogło wyglądać bardzo dobrze, ale nie minęło kilka chwil i okazało się, że Pelicans dogadali się z Philadelphią 76ers i wysłali tam Noela i swój pick w następny drafcie, zastrzeżony w top-5. Szczęka jeszcze bardziej opadał mi do podłogi, kiedy podali informację, że w przeciwną stronę powędrował Jrue Holiday. Wow!

Sixers oddali swojego najlepszego gracza, All Stara za potencjalnie najlepszego zawodnika w drafcie, a później wybrali z nr 11 Michaela Cartera-Williamsa na pozycję rozgrywającego. To chyba największe zaskoczenie ostatniej nocy.

Swoje zdanie na temat tej wymiany napisał już Mateusz. Jeśli chodzi o mnie, to wydaje mi się Sixers idą na totalną przebudową. Pozyskanie Noela może też oznaczać, że nie będą nawet próbowali przedłużyć kontraktu z Andrew Bynumem, zatankują po wysoki numer za rok i mogę mieć dwa wybory w top 10, a kolejny draft ma być dużo lepszy niż tegoroczny. Ciekawe, naprawdę ciekawe.

Pelicans z kolei mają teraz fajny trzon. Holiday, Eric Gordon, Davis, Ryan Anderson. To może być bardzo dobry zespół w przeciągu kilku kolejnych lat. Pozyskanie Jrue może oznaczać, że będą handlować Greivisem Vasquezem. Chętni na niego powinni się znaleźć.

Z siódemką Kings zdecydowali się na McLemere’a. Jestem pewien, że nie spodziewali się, że ten utalentowany gracz, przez niektórych typowany do pierwszego numeru spadnie tak nisko. Nie mogli nie skorzystać z tej okazji. Pierwsza myśl? Może to oznaczać, że pozwolą latem odejść Tyreke’owi Evansowi do innego zespołu i nawet pomimo tego, że jest zastrzeżonym wolnym agentem, mogą nie wyrównać oferty złożonej mu przez inny klub.

Do Pistons trafił Kentavious Caldwell-Pope, co uważam za bezpieczny wybór, ale kiedy Wolves zdecydowali się na najlepszego rozgrywającego naboru – Trey’a Burke’a zastanowiłem się co oni robią? Przecież David Kahn już nie pracuje w Minnesocie. Doszedłem jednak do wniosku, że na pewno będą starali się go wymienić i wcale się nie pomyliłem. Flip Saunders trzymał rękę na pulsie i oddał Burke’a do Jazz, którzy w końcu pozyskali rozgrywającego. Teraz będą mogli załatać dziurę po Deronie Williamsie. Za Burke’a Wolves pozyskali numery 14 i 21 i dla obu drużyn to była bardzo dobra wymiana. Z 10 do Portland trafił C.J. McCollum, który jest dobrym kolegą Damiana Lillarda.

Ode mnie to tyle. O potencjalnych wymianach w czasie draftu możecie przeczytać tutaj, a listę zawodników wybranych w pierwszej rundzie znajdziecie tu.

A wy co myślicie o wczorajszym drafcie? Zaskoczeni wyborami poszczególnych zespołów?