EUROBASKET: Grupa C – Polska

Jak nie teraz, to kiedy? Te słowa towarzyszą najczęściej przewidywaniom wyniku, jaki polska reprezentacja może osiągnąć podczas Eurobasketu 2013 w Słowenii.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Skład:

	Nazwisko	Pozycja	Wzrost	Wiek	Klub
8.	Michał Chyliński	SG	196	27	Turów Zgorzelec
13.	Marcin Gortat	C	213	29	Phoenix Suns
14.	Adam Hrycaniuk	C	206	29	Valencia Basket
11.	Michał Ignerski	SF/PF	207	33	Sassari
4.	Przemysław Karnowski	C	215	20	Gonzaga
5.	Thomas Kelati	SG	195	31	Valencia Basket
15.	Łukasz Koszarek	PG	187	29	Zastal Zielona Góra
6.	Maciej Lampe	PF	211	28	FC Barcelona
10.	Mateusz Ponitka	SF	196	20	Telnet Ostendee
7.	Krzysztof Szubarga	PG	178	29	Anwil Włocławek
12.	Adam Waczyński	SG	199	24	Trefl Sopot
9.	Przemysław Zamojski	SF	193	27	Asseco Prokom Gdynia

Może rozpocznę zbyt podniośle, ale raczej bardzo się nie pomylę, jeśli napiszę, że Eurobasket w Słowenii to walka o być albo nie być polskiej koszykówki. Każdy sukces, czyli od awansu na MŚ w Hiszpanii w górę może okazać się pozytywnym kopniakiem dla całego polskiego basketu. Porażka…, nie, nie chcę myśleć co się stanie, jeśli podopieczni Dirka Bauermana zakończą turniej po pierwszej fazie grupowej, na co szanse są jednak znikome.

Warto – co powtarzają Marcin Gortat i Thomas Kelati – patrzeć na najwyższe pozycje, a za cel stawiać sobie walkę o medale. Jako jedna z niewielu ekip w Slowenii wystąpimy w niemal optymalnym składzie. Owszem, zabraknie kontuzjowanego Szymona Szewczyka, ale i bez niego nasza siła podkoszowa robi niesamowite wrażenie. Nie będzie też bohatera meczu z Turcją sprzed dwóch lat – Dardana Berishy, który właściwie na własne życzenie zniknął z reprezentacyjnych radarów.

Warto jednak spojrzeć na to, kto w tegorocznej kadrze jest. Marcin Gortat i Maciej Lampe, Maciej Lampe i Marcin Gortat. Wokół tych dwóch postaci zbudowany został mit o ewentualnym sukcesie Polaków na EB 2013. Mit, który ma szansę przerodzić się w realny sukces, oczywiście pod warunkiem idealnego zgrania wszystkich elementów układanki przygotowanej przez niemieckiego trenera.

Zarówno Gortat, jak i Lampe stanowią wielką siłę naszej reprezentacji, będąc zagrożeniem nie tylko pod koszem, ale i 4-5 metrów od niego, a nowy zawodnik Barcelony potrafi przymierzyć także za trzy. Aby jednak wszystko układało się dobrze obaj muszą dominować swoich bezpośrednich rywali pod koszami. Kiedy MG od pierwszych minut dobrze wejdzie w mecz, przeciwnicy natychmiast zaczynają go podwajać, co otwiera czyste pozycje naszym strzelcom dystansowym. Takie sytuacje mogliśmy oglądać podczas sparingów, kiedy na grze inside/outside korzystali w zależności od rywala: Michał Ignerski, Thomas Kelati czy Mateuz Ponitka. Swoją drogą, już nie mogę się doczekać pojedynków Gortata z Marcem Gasolem i Ante Tomiciem.

Przeciwko Gruzinom wyjdziemy zapewne piątką: Koszarek, Kelati, Ponitka, Lampe i Gortat. Później, w zależności od tego, jak spisywać się będzie Przemysław Zamojski, to on może rozpoczynać mecze na trójce, ewentualnie świetnie rzucający z dystansu w sparingach (14-26 za trzy) Adam Waczyński.

Sporym problemem i najsłabszym ogniwem reprezentacji są niestety rozgrywający. Zarówno Łukasz Koszarek i Łukasz Szubarga graja bardzo nierówno, popełniają zbyt wiele strat. Obaj, a zwłaszcza Koszarek rzadko wykorzystują okazję do zdobycia punktów w p&r, kiedy obrońcy skupiają się na Gortacie i Lampe. Mają wtedy wiele okazji do oddania rzutu z czystej pozycji, z których najczęściej jednak rezygnują, oddając piłkę do podwajanego wysokiego lub rozrzucają ją na obwód. W momencie, kiedy na parkiecie przebywa Szubarga, wystarczy aby rywale zagrali mocnym pressingiem , wywierając presję na rezerwowym rozgrywającym, mnożą się wtedy błędy, które przekładają się na łatwe punkty rywali po kontrach.

Podczas przygotowań Bauermann podkreślał co i rusz, że najważniejszym elementem gry Polaków jest zatrzymanie rywali poniżej granicy 70 punktów. Twarda defensywa, dobre zastawienie tablic i szybkie przechodzenie z obrony do ataku mają być zaczynem sukcesów Gortata i spółki w kolejnych meczach. Niemiec „kupił” zawodników swoim podejściem, wiedzą i umiejętnościami, przekonując ich, że warto dostosować się do ogólnych zasad dla dobra całości.

W sparingach w grze Polaków imponowało dobre dzielenie się piłką oraz spora liczba extra passów, które otwierały drogę do trafiania „czystych” trójek. Nierówno, zwłaszcza w początkowej fazie przygotowań do EB grał Kelati, ale co pozytywne – nasz naturalizowany rzucający obrońca rozkręcał się z meczu na mecz. 32-letni zawodnik nie jest najważniejszym ogniwem w ofensywie Bauermanna, ale stanowi znaczący element układanki, doskonale grając bez piłki, a dodatkowo pomagając przy rozgrywaniu Koszarkowi i Szubardze.

Bauermann podczas turniejów z Polsce i we Włoszech korzystał z szerokiej rotacji, a sporo minut na parkiecie spędzali Przemysław Karnowski, Adam Hrycaniuk i Michał Chyliński. W tracie samego turnieju główna rotacja skurczy się zapewne do 8-9 zawodników, a zwłaszcza wśród wysokich minuty duetu Karnowski-Hrycaniuk zostaną ograniczone do minimum. Nawet kiedy odpoczywać będzie ktoś z dwójki Gortat i Lampe, najpierw na parkiecie pojawi się Michał Ignerski. W sparingach przez kilka minut testowany był też small-ball z Zamojskim na czwórce, stwarzający przewagę na obwodzie.

Nasz podstawowy frontcourt będzie mocno eksploatowany, dlatego ważne jest, aby w pierwszych, teoretycznie łatwiejszych meczach szybko wypracować sobie wysoka przewagę, która pozwoli Gortatowi i Lampe odpocząć przed kolejnymi dniami zmagań.

Typ:

W ankiecie dziennikarzy piszących o koszykówce Polacy zostali najczęściej wymienieni jako ewentualne pozytywne zaskoczenie podczas turnieju w Słowenii. Potwierdza to tylko, że marzenia o sukcesie nie są tylko naszą, polską mrzonką, ale zauważalnym w Europie zjawiskiem. Nazwiska Gortat i Lampe robią wrażenie na każdym przeciwniku, a i o naszych seryjnych trafieniach zza łuku mówi już scouting kolejnych rywali.

Obowiązkiem jest wygranie dwóch pierwszych meczów, z Gruzją i Czechami. Aby awansować do kolejnej rundy podopieczni Bauermanna muszą pokonać jeszcze kogoś z trójki Chorwacja, Hiszpania i Słowenia. Patrząc na składy Chorwatów i gospodarzy nie można wykluczyć, że Polacy staną przed szansą wyjścia z grupy na drugim miejscu.

Co będzie później? Nie zapeszajmy…

Mecze Polaków:

4.09 – Gruzja, 14.30

5.09 – Czechy, 17.45

7.09 – Chorwacja, 17.45

8.09 – Hiszpania, 14.30

9.09 – Słowenia, 21.00