NBA 2K14 – Recenzja

Nareszcie możecie przeczytać o długo oczekiwanej, kolejnej odsłonie NBA od 2K Sports.

Grę mogłem zobaczyć jako jeden z pierwszych w Polsce dzięki firmie Cenega, dystrybutora NBA 2K14 w Polsce.

Do gry zaprasza nas monolog LeBrona Jamesa, który jest też na okładce gry. Zacząłem od proponowanego meczu, czyli powtórki z zeszłorocznych finałów, Spurs vs Heat. Mimo tego, że graficznie gra nie różni się zbytnio do poprzedniczki, powala ilość nowych animacji, jaką dorzucili ludzie z 2K Sports. Jest ich znacznie więcej, prawie 3000, bardzo duża liczba tych animacji jest charakterystyczna dla konkretnych graczy. Mamy nawet Kendricka Perkinsa kończącego jump shot sławną na cały świat pozą, a także słynne cieszynki Kenta Bazemore’a na ławce. Poza zwiększoną liczbą animacji, zwróciłem uwagę na to, że gra chodzi znacznie płynniej niż jej poprzedniczka. Nie tylko podczas gameplayu, ale także w menu, tzw. game modes wczytują się znacznie szybciej.

Na początku ciężko się przyzwyczaić, ale później nie można się obejść bez… no właśnie, Pro Sticka, który nie dość, że pomaga nam wyjść z opresji świetną kontrolą nad kozłem, to wprowadza chyba jedną z najlepszych nowych opcji tego wydania NBA, „flashy passes”. Wyobraźcie sobie Magica Johnsona za czasów LA Lakers Showtime. Dzięki używaniu Pro Sticka, podczas kontroli każdego zawodnika, możecie stać się przez chwilę Magiciem Johnsonem na parkiecie. I uwierzcie mi, jakie to jest świetne! Oczywiście Demarcus Cousins w kontrze wyrzuci piłkę w trybuny, a Javale „Tragic Bronson” McGee poda w twarz Ty Lawsona, ale np. Steve Nash świetnie obsłuży no-look passem Kobego Bryanta, który oczywiście odpowiednio skończy akcję nad koszem. Nowy system podań naprawdę daje dużo frajdy, ale tak jak już wspomniałem, trzeba uważać kto aktualnie jest w posiadaniu piłki i jakie podanie chcemy wykonać, nie zawsze „flashy pass” będzie miało pożądany przez nas skutek. Poza podaniami, Pro Stick pozwala też sprawować kontrolę nad zawodnikiem, który jest jeszcze bardziej responsywny niż w poprzednich częściach. Istotne jest nie tylko w którą stronę ruszamy gałkę, ale także szybkość tego ruchu, to, jak długo ją przytrzymamy i kiedy gałkę puścimy. Czujemy każdy ruch zawodnika, większość zagrań największych gwiazd ligi jest idealnie odzwierciedlona w grze i dla ludzi, którzy oglądają ligę na co dzień będzie to poezja.

Co jeszcze się zmieniło w NBA 2K14? Jest nowy tryb sygnowany przez LeBrona, „Path to Greatness”, gdzie decydujemy, w którym kierunku pójdzie dalej LBJ. Czy zostanie w Heat i zdobędzie nie dwa, nie trzy, i tak dalej, mistrzostwa. A może po następnym sezonie przejdzie do innej drużyny i z nią będzie zdobywał mistrzostwa. Pierwszy mecz w barwach Heat, w tym trybie, to ostatni mecz finałów nadchodzącego sezonu, z Houston Rockets. Są też nieprawdopodobne scenariusze, jak sezon 2017/2018 i LeBron w Nowym Jorku, tworzący superteam z Kennethem Fariedem, Chrisem Paulem i namówionym do powrotu z emerytury Kobe Bryantem. Coś niesamowitego!

Po 4 meczach i szybkim przejściu treningu, praktycznie podświadomie wyprowadzałem piłkę z autu, robiłem crossovery na przeróżnych zawodnikach, zmieniając kierunek wchodzenia pod kosz i ustawiając moich kolegów z drużyny tak, abym to ja mógł skończyć akcję, albo oni dostali idealne podanie pod kosz. Jeśli wciąż nie jesteśmy przekonani co do naszych zagrań, pomoże nam w tym system Smart Play. W każdej wyprowadzanej przez nas akcji, w zależności od ustawienia zawodników, możemy poprosić o rozrysowanie dla nas akcji, którą możemy wykorzystać. Dzieję się to w czasie rzeczywistym, i od razu wiemy, gdzie mamy się ustawić i do kogo podać. Musze przyznać, że szczególnie pomocne będzie to dla laików, którzy dopiero zaczynają przygodę z NBA od tej właśnie części.

Jeśli chodzi o AI, czyli poziom gry „komputera”, to tutaj też 2KSports postanowili dopracować kilka szczegółów. W obronie zawodnicy próbują nagminnie przechwycić nasze podania, pod tablicą starają się wyrwać nam jeszcze więcej piłek, a to, że reagują na nasze zagrywki jest naprawdę świetne. Cztery razy próbowałem zagrać Heat ustawiając ścięcie LeBrona pod kosz, juz za 3 razem Rockets wiedzieli co się święci i podwajali LeBrona, który niestety musiał oddać piłkę na obwód. AI uczy się naszego stylu gry i odpowiednio szybko reaguje na nasze przyzwyczajenia, nie dając nam spocząć na laurach. Dodatkowo, co może zdenerwować kilku graczy, ale tak właśnie działa NBA, niektórzy zawodnicy flopują! Mimo tego, że na replayu nawet nie dotknałem Tony’ego Parkera, ten „aktorsko” się przewrócił i zaczął dyskusję z sędzią. Myślałem, że po prostu system nie wykrył kolizji zawodników. Ale w następnym meczu przydarzyła mi się kolejna taka sytuacja z Howardem, który naprawdę łatwo dał się przewrócić przy próbie post-upu.

Jeśli chodzi o powracające tryby to znajdziemy tu The Association, My Team, My Career oraz Blacktop. Niewiele zmieniło się w tych trybach, wciąż możemy wybrać animacje naszego zawodnika, czy wolimy rzucać jak Ray Allen, a może pakować jak MJ. Pozostaje też udział w konferencjach prasowych i udzielanie się w mediach społecznościowych. Także i tym razem, konferencji prasowych nie można przerwać, co było dla mnie dużym zaskoczeniem, ponieważ irytowało to wielu graczy. Mimo wszystko My Career od początku znów niesamowicie wciąga i kolejny raz grając w ten tryb mówimy do siebie: „No, to jeszcze jeden meczyk i już kończę.”

Żeby nie było idealnie, to niestety, 2K Sports nie ustrzegło się kilku błędów. Począwszy od strat popełnianych przez zawodników, gdzie w sytuacji, kiedy Chris Paul gubi piłkę, nie jesteśmy nawet w stanie jej dogonić bo Chris przez około sekundę, może dwie, nie jest w stanie zareagować w odpowiedni sposób. Przy prezentacjach zawodników, przed meczem, dalej widzimy rozpikselizowane miniatury zawodników. Nie sądzę, żeby te tekstury zajmowały aż tyle, żeby trzeba było je aż tak okrajać. Shame on you, 2K Sports. Często pytaliście się o to, czy da się blokować wsady – tak da się, ale jest to niezmiernie trudne. Tak, wiem, w meczu też zdarza się to niesamowicie rzadko. Przez około 4 godziny grania udało mi się zablokować dwa wsady, oraz mój wsad został raz zablokowany. W jednym z pierwszych meczów zablokowałem Patricka Beverleya, a mój wsad LeBronem został wyrzucony poza boisko przez Howarda. Muszę przyznać, jakkolwiek rzadko to wychodzi, robi wrażenie i satysfakcja z wykonania tego zagrania jest niesamowita i na pewno będziecie chcieli zachować replay ;)

Podsumowując – pomimo tego, że gra wygląda bardzo podobnie jak jej poprzedniczka (więcej nie da się już wycisnąć z obecnej generacji konsol), 2K Sports postarali się, żeby odbiór gry był jeszcze lepszy niż rok temu. Czas wczytywania się różnych trybów jest znacznie krótszy, a menu działa zdecydowanie lepiej. NBA 2K14 to wciąż wciągająca i bardzo pasjonująca symulacja koszykówki, którą powinien mieć każdy fan NBA!

Gra została przetestowana na Playstation 3.

NBA 2K14 wyjdzie też na next-genowe platformy, Playstation 4 i Xbox One, krótko po premierze tych konsol.

Krótki zwiastun prezentujący możliwości nadchodzących konsol zobaczycie tutaj: