Celtics rozjechali Knicksów 114-73!

Po tak tragicznym spotkaniu w wykonaniu gospodarzy Mike Woodson powinien zwolnić się sam. W pewnym momencie przewaga Celtów wynosiła 45 punktów! Melo i spółka nie wiedzą co robić na boisku ani w ataku, ani w obronie i chyba nikt przy zdrowych zmysłach nie czekałby dłużej z poważnymi zmianami w tej organizacji. Oddajmy Celtom, że dzisiaj wychodziło im prawie wszystko. Dość powiedzieć, że zza łuku trafili 14 razy na 25 prób. Po trudnym początku sezonu Celtics mają dodatni bilans 10-8 (od 0-4 do 10-12) i przy tak słabej konferencji wschodniej mają (niestety) realne szanse na play-offy.

Przebieg spotkania

Mecz rozpoczął się runem gości 10-0. Zdezorientowani Knicks musieli udać się na przymusową przerwę i dostać pierwszą poważną reprymendę od trenera. Nie pomogła. Celtics w tej części spotkania grali praktycznie bezbłędnie. Po trójce Crawforda przewaga gości wzrosła do 15-1. Kilka chwil później trójka Sullingera i 18-1. Pierwsze punkty z gry zdobył Melo na niespełna 6 minut do końca kwarty! Po kolejnej trójce Bradley’a na 3:54 było już 23-3 dla Celtics. Do końca kwarty przewaga Celtów jeszcze kilkukrotnie wzrastała do 22 punktów. Frustracja Knicks była tak duża, że Stoudemire w niegroźnej sytuacji faulował umyślnie Bassa (po rzutach wolnych 32-7). Ostatecznie Celtics roznieśli w tej kwarcie Knicks 34-11.

Druga odsłona zaczęła sięod trójki Lee na 37-11. Później Knicks zdobyli sześć punktów z rzędu i chyba był to jedyny moment lepszej gry gospodarzy. W tym momencie Celtics stanęli w ofensywie. Kilka głupich strat drugiego unitu spowodowało, że po punktach World Peace’a było „tylko” 22-39 dla gości. Całkiem niezłą zmianę dał Stat. Gdy wydawało się, że nastąpi przełom, a obrona Knicks zaskoczyła, niesamowitą akcją popisał się Sullinger. Po dobrej obronie Amare Celtics mieli piłkę z boku, a na zegarze 0.2 do końca akcji. Wallece wrzucił piłkę pod kosz „na aferę”, a Sullinger między dwoma obrońcami Knicks podbił piłkę jak w siatkówce trafiając do kosza. Ta akcja ewidentnie podcięła skrzydła Knicks i Celics znowu odskoczyli. Przewaga podopiecznych Brada Stevensa w pierwszej połowie nie spadła już poniżej 17 oczek, co więcej znowu zaczęła rosnąć. Po dwóch kolejnych kontrach Greena było już 58-29. Ostatecznie pierwsza połowa zakończyła się wynikiem 58-31 dla Celtics.

Kolejna odsłona i Celtics kontynuowali dzieło zniszczenia. Zaczęło się od 8 kolejnych punktów Celtów (66-31). Rozegrał się Jared Sullinger, który trafiał z każdej pozycji włącznie z kolejną trójką. Świetnie grał Crawford kontrolując w pełni tempo gry i trafiając z dystansu. Przewaga Celtów wciąż oscylowała koło 30 punktów. Po 6 trójce Crawforda było 83-47. W końcówce Knicks złapali kilka łatwych punktów i na koniec tej ćwiartki było 92-56. Celtics miażdżyło Knicks na deskach (35-19; w całym meczu 46-26).

Ostatnia odsłona była tylko formalnością. Po dwóch kolejnych akcjach Celtów było 96-56! W pewnym momencie przewaga Celtów wynosiła nawet 45 punktów (111-66). Ostateczny wynik 114-73. Szok.

Najlepsi w poszczególnych statystykach:

Boston Celtics:

Jordan Crawford – 23 punkty (6/12 za trzy)

Avery Bradley – 10 zbiórek

Jordan Crawford – 7 asyst

New York Knicks:

Carmelo Anthony – 19 punktów (w statystykach +/- miał -40…)

Carmelo Anthony – 5 zbiórek

Pablo Prigioni – 4 asysty

Własnym okiem:

Boston Celtics – muszę powiedzieć, że odczuwam pewną satysfakcję z gry Celtów. Kiedy przed sezonem mówiłem, że nie będą tankować i stać ich na walkę o 50% zwycięstw zostałem nazwany fantastą. Brad Stevens okazuje się być bardzo ambitnym młodym wilkiem i nie odpuszcza. Może niekoniecznie jest to po myśli Danny’ego Ainge’a, ale przynajmniej zespół da się oglądać. Cieszy przede wszystkim to, że wyniki związane są z dobrą obroną, bo po odejściu KG wieszono tragedię. Pozostaje ważne pytanie – na co będzie stać tą drużynę po powrocie Rondo? Jego debiut jest już ponoć bardzo blisko. Mówi się, że wyjdzie na parkiet jeszcze w grudniu, bo kalendarz sprzyja Celtom (aż 6 gier po dwudniowej lub dłuższej przerwie). Trzeba powiedzieć jednak jasno, że Jordan Crawford jest obecnie najjaśniejszym punktem Celtów. Gra naprawdę dobrze i aż szkoda, że Rondo przejmie od niego pałeczkę. Pozycja PG jest w tej chwili bardzo dobrze obsadzona.

New York Knicks – takie blowouty jak dziś nie powinny mieć miejsca, a przynajmniej nie we własnej hali i nie z przeciętnymi Celtami. Ten zespół gra z opuszczonymi głowami. Knicks są kompletnie rozsypani jako drużyna. Musi być zmiana. Woodsona już nikt nie słucha. Jeżeli managment marzy jeszcze o uratowaniu sezonu, to musi się wydarzyć natychmiast. Czekanie do powrotu Chandlera to marnowanie czasu.