Jose, Dirk, 43 punkty Duranta, dogrywka i porażka Thunder

Trafiłem z wyborem spotkania na dzisiejszy poranek. Mecz w Dallas miał w sobie wszystko. Wpływ na rozstawienie w PO, wyrównaną walkę przez 53 minuty, zwroty sytuacji, kluczowe rzuty i popisy gwiazd.

Bohaterami gospodarzy została para Dirk Nowitzki (32 punkty, 10 zbiórek, 6 asyst) – Jose Calderon (22 punkty, 6/9 z dystansu, 8 asyst), która potrafiła się oprzeć naporowi Kevina Duranta (43 punkty, 5 zbiórek, 6 asyst) i jego kolegów z Thunder.

Wnioski ze spotkania

• Russell Westbrook powrócił wczoraj na parkiet po tym jak ponownie doznał (szcześliwie tym razem niegroźnego) urazu prawego kolana w wyniku zderzenia z Lowrym. Pierwsze minuty były dokładnie tym czym „żywią” się kibice krytykujący rozgrywającego OKC. Poza pierwszą trafioną trójką były więc straty (w całym meczu aż 8), niecelne i wymuszone rzuty i brak kontroli w ataku (ponad połowa jego wejść pod kosz kończyła się albo faulem w ataku, albo po prostu zgubioną piłką). Dodatkowo kilka razy w sytuacji bliskiego wyniku decydował się na trudne rzuty z dystansu – musi być w takich sytuacjach mądrzejszy. Jednocześnie jednak – zawsze, ZAWSZE – chciałbym mieć takiego gracza w swoim zespole. Gdy David Aldridge zapytał go przed meczem czy coś zmieni się w jego grze w związku z problemami z kolanem odpowiedział, że nie. DA dalej drążył temat – jaka będzie twoja mentalność? Odpowiedź: to kill. I Westbrook jest takim zabijaką. Nie kupuję też tego, że jego minusy przeważają nad jego zaletami. To gość, który pewnie grając w bierki biegałby dookoła stołu, rzucałby się na podłogę, gryzł i palił wioski byleby tylko wygrać. Wczoraj ostatecznie wykręcił 23 punkty (8/18 z gry), 7 zbiórek i 8 asyst i to nie na niego spada wina za porażkę.
• Ostatnio zapadł mi w pamięć jeden z komentarzy naszych czytelników, który napisał o tym, że w Thunder nie ma kto chronić Westbrooka i wiecie co – pełna zgoda. Wczoraj 2 albo 3 razy były sytuacje, w których Russell został poturbowany i choć raczej żadne z tych zagrań nie miało na celu wywołania kontuzji to dziwne było dla mnie to, że nikt nie postawił się w jego obronie. Trochę tak jest, że w obecnych OKC brakuje mi „policjanta” – gracza, który nie boi się wskoczyć w obronie swojego kolegi, odepchnąć rywala, złapać „dach”, ale jednocześnie dać reszcie do zrozumienia, że „jeśli zaczynasz z jednym z nas, to zaczynasz ze mną”.
• Graczem, który najbardziej mnie wczoraj zawiódł w drużynie Thunder był Serge Ibaka. Gracz, który ma lata świetlne przewagi pod względem fizyczności nad Nowitzkim i Dalembertem (Sammy ostatnio się przebudził) zupełnie nie był czynnikiem w tym meczu. Część z tego można oczywiście tłumaczyć problemami z faulami (powinien być tutaj mądrzejszy), ale jak dla mnie nie jest to akceptowalne by mój podstawowy wysoki w 33 minuty na boisku miał tylko 5 zbiórek, tylko 2 wymuszone rzuty wolne (oba niecelne) i po prostu był pasywny.
• Najskuteczniejszym graczem Mavericks w tym spotkaniu był niezawodny Dirk Nowitzki (oglądanie go w pojedynku z Durantem jest jak tutorial dla strzelców), ale jak dla mnie kluczowa była postawa Jose Calderona. Hiszpan trafił 6 trójek (z czego kluczową na 26 sekund do końca czwartej kwarty która dała dogrywkę), a ja nasłuchałem się „Jose, Jose, Jose, Jose, Jose” – w rytm „Ole, Ole” wykonywane przez komentatora – fajny, piłkarski akcent.
• Gospodarze byli w tym spotkaniu lepsi, ponieważ ich atak był lepiej rozłożony (7 graczy zdobyło między 10 a 32 punkty). Dodatkowo te punkty padały niejako na zmianę. Tzn. gdy Dirk wchodził w trans, to Carlisle kazał grać przez niego. Przestało to działać? Próbujemy z Carterem. Później przebudził się Dalembert. Dalej Calderon i w końcówce też Ellis. Tymczasem w Thunder były praktycznie dwie opcje – dajmy piłkę Durantowi i niech zdobędzie punkty, albo spróbujemy coś wymusić Westbrookiem/Jacksonem. Bardzo, bardzo brakuje im łatwych punktów ze strony podkoszowych i po ustawionych akcjach.
• Problemem jest także to, że ich zmiennicy (Fisher (ponownie, stalowe nerwy w końcówce) czy Butler) nie są specjalistami od kreowania akcji partnerom. To sprawia, że praktycznie jedynym – kreatywnym – graczem Brooksa z ławki jest Jackson, który w takich spotkaniach jak wczoraj musi grać po 40+ minut. Czyli w sumie takich zawodników Brooks ma 3 (Reggie, Russell i KD). Nawet Carlisle może oprzeć się natomiast na 4-5 (Dirk, Monta, Jose, Carter i 50% Harrisa (grał wczoraj dobrze)).
• Jako fan Spurs kończyłem oglądanie tego meczu z mieszanymi uczuciami. Z jednej strony SAS umocnili się na prowadzeniu w WCF, ale z drugiej Mavericks ponownie są na ósmym miejscu (wolałbym w pierwszej rundzie trafić na Suns) + jeśli będą grać podobnie w następnych meczach to mogą nawet wyprzedzić Grizzlies, a ich w pierwszej rundzie w ogóle nie chcę widzieć…

Boxscore

Thunder: Ibaka 10 (5zb), Durant 43 (5zb, 6ast), Adams 2, Westbrook 23 (7zb, 8ast), Roberson 0, a także Collison 7 (7zb), Butler 10, Jackson 11 (5zb, 8ast), Fisher 13

Mavericks: Nowitzki 32 (10zb, 6ast), Marion 11 (6zb), Dalembert 10 (7zb), Calderon 22 (8ast), Ellis 17 (5ast), a także Wright 3 (6zb), Crowder 10, Blair 2, Harris 5, Carter 16 (5zb)