Warriors przetrwali dzięki defensywie, mamy Game 7!

Warriors przegrali ostatnie 7 spotkań w play-offach, gdy stali pod ścianą i byli o jeden mecz od eliminacji. Dziś udało im się feralną serię przełamać. Przegrywając 2-3 Wojownicy utrzymali presję i świetnie zaprezentowali się przede wszystkim po bronionej stronie parkietu, gdzie zatrzymali Clippers na 36.8% skuteczności z gry. Dało im to wygraną 100-99 i już w sobotę obejrzymy ostatni, siódmy mecz tej serii.

Mark Jackson wprowadził bardzo dobre rozwiązania do gry swojej drużyny już w poprzednich meczach, ale dzisiaj stosował ich jeszcze więcej i były one egzekwowane w sposób znakomity. Bardzo często oglądaliśmy zmiany krycia przy pick’n’rollach, głównie między Paulem, a Griffinem, co było jedną z dwóch kluczowych decyzji Jacksona w tym spotkaniu i znacznie ograniczyło ofensywę Clippers.

CP3 nie miał swojego dnia, zdobył tylko 9 punktów i rozdał 8 asyst. Zmienianie krycia przy pick’n’rollu miało wpływ przede wszystkim na Paula, który nie był w stanie mijać Greena czy Iguodali po switchach. Swój wpływ na to miała jego kontuzja ścięgna udowego oraz świeży uraz lewego kciuka. Jednak Clippers byli z nim +8 na parkiecie, a Chris standardowo dobrze pokrył Stephena Curry’ego i wykonał swoją robotę w defensywie. Paul przez kontuzje i problemy z faulami spędził na parkiecie tylko 34 minuty. Gdyby był w stanie pograć kilka minut więcej, goście mogli zamknąć serię jeszcze wczoraj.

„He’s dealing with a lot of stuff, but listen, he’s on the floor and Golden State doesn’t care, bottom line. He does have injuries, and there’s no doubt about that.” – Doc Rivers o Paulu.

Warriors przy wszystkich przekazaniach w defensywie w ogóle nie tracili też w obronie na Blake’u Griffinie. Klay Thompson jest w stanie kryć w post up, co już pokazał w sezonie regularnym (pamiętam, jak miał kilka dobrych posiadań w obronie w post przeciwko m.in. Nowitzkiemu), ale podstawową rzeczą do ograniczenia Griffina było podwajanie go w post. Blake wciąż ma problemy z reagowaniem przy double teams, a pozostali obrońcy Warriors też wykonali swoją robotę, często odcinając mu opcje podania, same podwojenia były świetnie egzekwowane.

Przez to Griffin skończył mecz ze skutecznoscią 8/24 z gry, zdobył 17 punktów i zebrał 9 piłek. Kompletnie nie wymuszał fauli, tylko raz stanął na linii i nie może zaliczyć tego meczu na „plus”. Ale na „plus” zasługuje rozwój jego rzutu o tablicę, było kilka takich rzutów, kiedy zastanawiałeś się czy to jeszcze Blake Griffin, czy może już Tim Duncan.

Kolejny minus dla Griffina to dopuszczenie do 14 zbiórek Draymonda Greena, z czego 6 było ofensywnych. 4 z tych zbiórek na atakowanej tablicy Greena nastąpiły, gdy krył go Blake, który był momentami zwyczajnie nieuważny. Rola Draymonda w tym meczu była bardzo duża, dał on bardzo dużo w obronie i zanotował kolejny dobry występ – na poziomie 14 punktów, 14 zbiórek, 4 asyst i 5 przechwytów.

Steph Curry dał przyzwoity występ, ale po bardzo dobrej pierwszej kwarcie Curry przygasł i już nie szalał tak jak to miało miejsce na początku spotkania, kiedy zdobył 14 punktów. Mecz skończył z 24 punktami i 9 asystami, ale miał tylko 9/24 z gry i 2/8 za trzy. Chris Paul i obrona Clippers jak zwykle zrobili swoje, ale Steph w końcu zagrał nieco agresywniej w tej serii. A jak pokazują statystyki, w zwycięstwach Curry oddaje średnio 20 rzutów w meczu, a w porażkach 13. Jeśli Steph jest w swojej grze pasywny to i Warriors grają słabiej, a jeśli gra agresywniej i oddaje więcej rzutów to Dubs mają swoje świetne momenty (vide pierwsza kwarta Game 4).

Z pozostałych graczy Warriors dobrze zagrali Andre Iguodala (15 punktów) i Marreese Speights (12 punktów, 6 zbiórek + dobra obrona na Griffinie w 12 minut). Straszne problemy z faulami miał David Lee, który zagrał tylko przez 26 minut, zdobył w ten czas 8 punktów i zebrał 9 piłek. Klay Thompson rozegrał dobry mecz w defensywie, ale w ataku był cieniem samego siebie i zdobył tylko 9 punktów, rzucając ze skutecznością 3/11 z gry, często podejmując złe decyzje rzutowe, co też jest jego zmorą w tym sezonie.

Warriors mieli straszne problemy z rotacją podkoszową. Wielokrotnie już wspominałem o small-ballu granym przez Marka Jacksona i o tym jaki jest wpływ niskiego składu na tę serię. Jednak dzisiaj Jackson przeszedł samego siebie. Nie dość, że nie było momentu, w którym dwóch wysokich grałoby obok siebie, to jeszcze przez kilka minut (w tym przez ostatnie 6:37) Warriors grali ustawieniem z Barnesem i Greenem na pozycjach 4/5. Nie do końca dobrze to działało, ale swoje plusy taki line-up na pewno miał. Gra nim była spowodowana przez kilka rzeczy, wynikających z przebiegu meczu:

• Lee miał problemy z faulami i prawie całą 4 kwartę przesiedział na ławce z 6 przewinieniami na koncie.
• Speights grał tylko 12 minut, miał problemy z faulami i Jacksonowi nie widziało się, żeby używać go w większym wymiarze czasowym.
• Glenowi Davisowi zdawało się, że to futbol amerykański i skasował kolana Jermaine’a O’Neala w drugiej kwarcie. Przez to O’Neal zagrał tylko 2 minuty, dzisiaj będzie miał rezonans magnetyczny. Na razie nie wiadomo co z nim dalej i czy zagra w Game 7.
• Hilton Armstrong zagrał 55 sekund w tym meczu i… dobra, o kim my w ogóle mówimy?

W barwach Clippers należy odnotować też dobre mecze Matta Barnesa (18 punktów, 11 zbiórek, z czego 7 ofensywnych, 3/7 za trzy), DeAndre Jordana (9 punktów, 19 zbiórek, 4 bloki) i przyzwoity Jamala Crawforda (19 punktów, 3 asysty, 4/8 za trzy, ale tylko 5/13 z gry). J.J. Redick nie zrobił niczego wielkiego i padł ofiarą taktyki zmieniania krycia i dobrych rotacji w obronie Warriors, co zaskutkowało skutecznością 4/13 z gry i 2/10 zza łuku, Redick uzbierał 15 punktów. Darren Collison zdobył 12 oczek, ale trafił tylko 2/8 z gry i Clippers byli z nim -12 na parkiecie.

Po 3 kwartach w tym spotkaniu było 67-70, ale Clippers od razu wyrównali po trzech trafionych osobistych Crawforda i właściwie w ostatnią ćwiartkę weszliśmy z remisem. Jednak szybka seria 6-0 Warriors dała im ostateczne prowadzenie, którego nie oddali do końca spotkania. Jednak musieli się sporo natrudzić, żeby dotrwać do ostatniej syreny.

Wtedy Wojownicy na chwilę odpuścili podwajanie Griffina i ten nagle zaczął grać swoje w ataku, zdobywając szybkie 7 punktów. Po drugiej stronie odpowiadał mu Speights i Warriors dalej byli w stanie utrzymywać przewagę, a nawet ją momentami powiększać do 8 punktów. Po chwili jednak Clippers zbili różnicę do 4 punktów i szykowała nam się kolejna mocna końcówka.

W tamtym momencie Jackson przeszedł do swojej super niskiej piątki i zaczął izolować Thompsona w post up przeciwko niższemu Redickowi, co przynosiło punkty Warriors. Na ponad 5 minut przed końcem była różnica jednego posiadania i Andre Iguodala wtedy musiał zagrać w post up przeciwko DeAndre Jordanowi. Trudny fade-away skończył się trafieniem, bardzo ważnym w kontekście całego spotkania.

Po chwili Andre trafił inny kluczowy rzut. Weszła mu trójka z faulem, szóstym faulem Blake’a Griffina. I chociaż Iggy trochę flopował w tej sytuacji to w dalszym ciągu brawo dla niego, że oddał tak wielki rzut. Osobistego nie wykorzystał, ale Warriors byli +7 na 2:31 przed końcem.

Clippers jeszcze ruszyli, zmniejszyli przewagę do jednego posiadania, ale nie byli w stanie przeważyć szali zwycięstwa na swoją stronę, zabrakło też w tym Blake’a. W ostatnich sekundach wielokrotnie rzucali zza łuku i uzyskiwali ponowienia, ale gdy Barnes już trafił, żeby zmniejszyć różnicę do 1 punktu było już zdecydowanie za późno. Game 7 w sobotę, o 4:30, na zakończenie „Best Saturday ever” jak to powiedział Shaquille O’Neal. Tam się dopiero będzie działo!