Inny poziom emocji, Spurs w Finałach!

Bogowie pierwszej rundy dzisiaj wrócili z wakacji i stwierdzili, że trzeba skończyć nudę w finałach konferencji. W Oklahomie działy się wielkie i jednocześnie nieprawdopodobne rzeczy. Po raz kolejny przekonaliśmy się dlaczego kochamy tą grę i jakich emocji może ona dostarczyć. Spurs mieli ten mecz w garści, żeby po kolejnych kilku minutach stracić prowadzenie, a potem ostatecznie zwyciężyć po dramatycznej końcówce i dogrywce. To nieprawdopodobne widowisko skończyło się na wyniku 112-107 dla gości, którzy zapewnili sobie awans do NBA Finals!

Drużynę poprowadziło dwóch weteranów i żywe legendy klubu. Tim Duncan zdobył 19 punktów i zebrał 15 piłek, a Manu Ginobili skończył mecz z 15 oczkami, 6 zbiórkami, 5 asystami i 4 przechwytami. Te linijki nie wydają się być imponujące, ale obaj panowie trafiali najważniejsze rzuty i to oni wypracowali zwycięstwo dla Spurs w decydujących minutach. Zresztą nie tylko oni, ale o wszystkich bohaterach San Antonio później.

Całe spotkanie było dramatyczne i trudno streścić wszystko co działo się w tym meczu. Ale zacznijmy od początku. Spurs nie chcieli zbyt długo czekać i od razu zaczęli od mocnego uderzenia. Kawhi Leonard miał kilka świetnych akcji na przestrzeni całego spotkania, a jego pierwsze punkty na pewno pojawią się we wszystkich składankach z najlepszymi zagraniami tych play-offów. Trzech najważniejszych graczy Thunder ogranych w jednej akcji – cud, miód, ultramaryna.

Goście lepiej rozpoczęli spotkanie, ale to Thunder mieli lepszą pierwszą kwartę i po chwili wrócili do grania z meczów nr 3 i 4 tej serii. „Wielka czwórka” OKC zdobywała punkty, obrona znowu była agresywna i nie pozwalała na ruch piłki. Grzmoty ograniczyły San Antonio do 42 zdobytych punktów i 6 asyst w 24 minuty gry. Tymczasem sami trafiali zza łuku i bardzo dobrze egzekwowali swój atak w drugiej kwarcie. Po połowie było 49-42, a Spurs nie byli w stanie powstrzymać rozpędzonych rywali. Kwartet Westbrook – Jackson – Durant – Ibaka zdobył wszystkie z tych 49 oczek.

Po przerwie przyszła bardzo zła wiadomość dla fanów Spurs. Tony Parker doznał kontuzji lewej kostki i już wtedy było wiadomo, że do gry dzisiaj nie wróci. Ale spokojnie – Pop ma wszystko pod kontrolą. Żeby nie rozwalać swojej rotacji czas gry Francuza przejął Cory Joseph. Kanadyjczyk dał solidne 7 minut, zdobył 2 punkty, miał asystę oraz dołożył trochę dobrej obrony, do tego usprawnił atak i poprawił ruch piłki.

Spurs w trzeciej kwarcie wrócili do swojej gry. Ball-movement pozwalał im na kreowanie dobrych pozycji. W pierwszej części tej kwarty świetny był Leonard, a po zejściu Josepha atak prowadził Manu Ginobili. Argentyńczyk przejął rolę rozgrywającego i był w niej fantastyczny. Danny Green też w końcu się uruchomił, wielką cegiełkę dorzucił do tego wszystkiego Boris Diaw. Spurs zdobyli w trzeciej kwarcie 37 punktów. 37. W jednej kwarcie. Bez Tony’ego Parkera. Wow.

Green skończył ćwiartkę trafieniem 3+1, San Antonio generowało też straty i ograniczyło Oklahomę do 20 oczek. Spurs wygrali kwartę 37-20 i w ostatnie 12 minut wchodzili z 10-punktowym prowadzeniem, przy czym zdecydowanie „czuli mecz” i wydawało się, że tego nie mogą przegrać.

Wtedy przez myśl przeszedł mi 6 mecz Finałów z zeszłego roku. Ostrogi też wtedy miały 10-punktową przewagę i miały zwycięstwo na wyciągnięcie ręki. Ale to po stronie rywali grał MVP sezonu regularnego, który jednym zrywem mógł poprowadzić swoją ekipę do zwycięstwa. Scenariusz się nie powtórzył, ale momentami wydawało się, że możemy mieć powtórkę i ta czwarta kwarta chwilami układała się bardzo podobnie.

Jednak w przeciwieństwie do wtedy rywale Spurs nie nadrobili tego jedną serią, ale stopniowo pomniejszali różnicę. Thunder robili mini-runy, po 6-0 lub 5-0. Russell Westbrook był momentami świetny i to jemu Grzmoty mogą zawdzięczać pozostanie do końca w tym spotkaniu. A my i tak zapamiętamy mu ten mecz za głupią trójkę na koniec dogrywki…

Russ zdobył w tej kwarcie 13 punktów, a jego heroizmy pozwalały na robienie mini-runów Oklahomie. Pierwsza z dwóch ważnych serii punktowych składała się z asysty Westbrooka do Ibaki, jego pull-up jumpera, a następnie lay-upu Duranta. Pozwoliło to Oklahomie na serię 6-0 i zbicie różnicy do zaledwie dwóch punktów. Ale jako że nie ma róży bez kolców to po chwili Westbrook stracił dwie piłki i zabrał Thunder szansę na objęcie prowadzenia.

Ginobili i Duncan trafili swoje osobiste i przewaga wróciła do 6 punktów. Jednak Westbrook z Durantem wzięli sprawy w swoje ręce i zrobili serię 8-0. Najpierw Russ trafił lay-up, potem przechwycił piłkę i poszedł w kontrze. Durant trafił 2/2 z linii, a po chwili trafił swój lay-up i na 32 sekundy przed końcem Thunder przechwycili prowadzenie.

Wcześniej sędziowie popełnili błąd nie odgwizdując ewidentnego goaltending przy rzucie Ginobiliego, więc postanowili się zreflektować. Tim Duncan skasował Dereka Fishera, co było ewidentnym faulem, ale sędziowie zdecydowali się tego nie gwizdać, zapewne w ramach rekompensaty dla Spurs za tamtą błędną decyzję. Dzięki temu Manu Ginobili został sam na obwodzie i trafił bardzo ważny rzut, dając prowadzenie Spurs!

Kevin Durant w następnym posiadaniu stracił piłkę, a Thunder musieli wysłać Manu Ginobiliego na linię. Wtedy znowu powróciły złe duchy zeszłorocznych Finałów i Ginobili trafił tylko 1/2. Grzmoty stanęły przed szansą, Russell Westbrook dostał się na linię i wyrównał stan spotkania na 9.3 sekundy przed końcem! W ostatnim posiadaniu Manu spróbował trafić game-winnera, ale nie udało mu się to, co doprowadziło do dogrywki.

Wtedy wszyscy fani Spurs byli trochę wkurzeni, w tym ja, bo zwycięstwo znowu zaczęło się wymykać z rąk. Jednak bardzo dobrze, że ta dogrywka się odbyła, a dla takich popisów Tima Duncana mogę schodzić na zawał codziennie.

Popovich postanowił grać w dodatkowych 5 minutach przez post up Tima. Duncan miał przeciwko sobie Ibakę. Definicja całej serii i zemsta Timmy’ego. Jeszcze w środę zarzucałem mu strach przed fałszywym Hiszpanem, dzisiaj Big Fundamental pokazał, że się nie boi i przeszkolił rywala. Pokazał, że Ostrogi w końcu przestały uciekać przed Ibaką i idealnie odegrał się na rywalu. W końcu „przez tyle lat wspólnej gry Big Three Spurs nie takich w konia robiło.”

Duncan zdobył 7 punktów w dogrywce, wymusił dwa faule rywala przy rzucie (jeden był dyskusyjny) i trafił najważniejszy rzut na 19.4 sekundy przed końcem. Wtedy Spurs mieli tylko jeden punkt przewagi, a chwilę wcześniej Thunder poszli w kontrze po bloku Ibaki. Kluczowy blok zaliczył wtedy Kawhi Leonard, co pozwoliło na wyizolowanie Duncana kilka sekund później i jego trafiony fade-away.

„His body is pretty amazing. His length, his hands, he’s got quick enough feet and he’s learning how to use him.”

„He’s got a work ethic that is second-to-none. He’s a sponge. I have to literally get him out of the gym.”

„He’s the future of the Spurs partially because everybody is older than dirt. Someone younger has to take over eventually.”

„He’s gaining confidence. He’s starting to figure out that he’s a hell of a player.” ~ Popovich o Leonardzie.

Sprawę załatwiła spudłowana trójka Duranta, a następnie pudło Westbrooka, notabene – jeden z najgorszych rzutów sezonu.

Kawhi Leonard skończył spotkanie z 17 punktami, 11 zbiórkami i 4 asystami, oddał jednak aż 21 rzutów. Niemniej jednak – Leonard wrócił do gry, po tym jak zagrał przeciętną serię. Kilka akcji tego chłopaka z tego meczu było absolutnie kluczowych. Świetny mecz zagrał też Boris Diaw, który znowu był świetnym egzekutorem i zdobył 26 punktów, do tego miał 4 zbiórki i 2 asysty.

Atak Thunder oparł się na kwartecie Westbrook – Jackson – Durant – Ibaka, którzy zdobyli 102 z 107 punktów drużyny. Pozostałe 5 uzyskał Derek Fisher, który prawdopodobnie tym meczem zakończył bogatą w sukcesy karierę. Teraz Fish jest przymierzany do trenowania New York Knicks. Może się nadać.

Durant zdobył 31 punktów i miał 14 zbiórek, ale też stracił 7 piłek i nie był zbyt clutch. Kevinowi brakowało polotu w tej serii, często też agresywności i atakowania obręczy. Zdobywał w tej serii tylko 25.8 punktu na mecz i dostawał się na linię zaledwie 6.2 razy na mecz. Takie statystyki to marzenie wielu koszykarzy, ale Kevin Durant zagrał słabą serię i to jego zabrakło Thunder najbardziej. Kawhi Leonard Effect.

Russell Westbrook grał lepiej, w tym meczu zdobył 34 punkty, zebrał 7 piłek, rozdał 8 asyst, miał 6 przechwytów, ale też 7 strat. Trafił 17/18 z linii. Russ znowu był niezwykle agresywny w obronie, co generowało przechwyty.

Ustawiony obok niego Reggie Jackson zdobył 21 punktów i miał 5 zbiórek, a Serge Ibaka skończył mecz z 16 oczkami i 4 blokami. Dwóch graczy, którzy mieli się uaktywnić w serii ze Spurs uaktywniło się, ale zabrakło im siły z ławki. Caron Butler nie zagrał w ogóle, Derek Fisher nie grał niczego wielkiego, Steven Adams zagrał piach (akurat jak go wystawiłem w Drive to the Finals), a pozostali rezerwowi ograniczyli się do śladowych minut i kompletnego braku znaczenia w tym meczu. Sama Presti czeka pracowite lato.

Na kolejny mecz koszykówki w najlepszym wydaniu przyjdzie nam trochę poczekać. Game 1 Finałów w nocy z czwartku na piątek, godzina 3:00. Będzie rewanż za zeszły rok, ale czy będzie zemsta? Z mojej strony zapraszam was do odwiedzania strony przez najbliższe dni, pojawią się obszerne zapowiedzi Finałów i będziemy na bieżąco śledzić sytuację obu drużyn oraz wszystkich informacji związanych z tym pojedynkiem. Stay tuned!