5on5: Central Division

W związku z tym, że mamy przerwę między sezonami postanowiliśmy w formie 5on5 podsumować zakończone rozgrywki, rozpoczęty okres transferowy i to jak widzimy przyszłość konkretnych zespołów w podziale na dywizje.

Po Atlantic Division przyszła pora na dywizję centralną. Oto dzisiejszy zestaw pytań:

1) Czy po ostatnich zmianach Pacers są faworytami Wschodu?

2) Czy Chicago Bulls w końcu wypalą i czy Rose w końcu zagra pełny sezon?

3) I’m coming home, czyli LeBron James ponownie w Cleveland – co o tym myślisz i jaką przyszłość widzisz przed Cavaliers?

4) Stan Van Gundy ostro działa w Detroit – jaki ma krajobraz przed nowym sezonem?

5) Kidd, Parker i lepsze dni dla Bucks?

1) Czy po ostatnich zmianach Pacers są faworytami Wschodu?

Marek Miłuński: Póki co zmiany w Pacers wypada oceniać in minus. Od drużyny z Indianapolis odszedł Lance Stephenson, który w końcówce sezonu był jednym z nielicznych jaśniejszych punktów zespołu. CJ Miles i Rodney Stuckey to jednak nazwiska o znacznie mniejszym potencjale. Siła organizacji Larry’ego Birda zależeć będzie przede wszystkim od trójki – George, West, Hibbert. Paradoksalnie szanse na awans do wielkiego finału wydają się jednak nieco większe, bo drużyny Heat i Cavaliers nie są tak mocne jak skład mistrzowski Żarów z 2012 i 2013 roku. Wydaje się, że pierwszy raz czołówka Wschodu jest bardzo równa i o pierwsze cztery miejsca będą walczyć przynajmniej cztery, może nawet pięć zespołów.

Łukasz Siemański: Jak Frank Vogel nauczy się wykorzystywać ławkę rezerwowych to może i tak. Strata Lance’a Stephensona nie musi być aż tak opłakana w skutkach jak wszyscy myślimy. Rodney Stuckey nie zastąpi Lance’a, ale wciąż może wnosić sporo do ataku i obrona też nie musi tyle stracić. Defensywa systemowa nie musi zbyt wiele tracić, gdy jest w niej 4 bardzo dobrych obrońców i 1 słaby. Zespół zmienia się w stosunku do poprzedniego sezonu, ale nie aż tak jak większość innych drużyn na Wschodzie i to może być atutem Indiany w walce z rywalami z konferencji.

Dawid Ciepliński: Nie. Konferencja Wschodnia nie ma ani jednego wyraźnego faworyta, choć gdyby Pacers oprócz pozyskania Milesa i Stuckey’a udało się zatrzymać Stephensona to wtedy bez wątpienia byliby nr 1 na Wschodzie.

Woy: Niestety Pacers na całej wymianie z udziałem Grangera i Turnera stracili aż trzech graczy. Teraz uciekł im Stephenson, a przy transferze Stuckey’a mamy obniżenie jakości gry w obronie i mniej wszechstronny obwód. Mimo wszystko, jeśli do najlepszej formy wróci Hibbert to Pacers, obok Heat i Bulls to Top 3 ligi.

Qcin: Tak, ale nie wynika to w żadnym wypadku z tego, że Pacers są silniejsi niż rok temu, ale wyłącznie z faktu, że wszyscy poza Bulls, Cavs i Hornets są słabsi niż w ubiegłym sezonie. Z drugiej strony zamiana Stephensona i Grangera na CJ Milesa i Rodney’a Stuckey’a? Krok w tył, duuuuży krok w tył.

2) Czy Chicago Bulls w końcu wypalą i czy Rose w końcu zagra pełny sezon?

Marek Miłuński: W zasadzie w drugiej części pytania kryje się odpowiedź na pierwszą część. Jeżeli D-Rose zagra cały sezon, to Byki z miejsca będą w czubie Konferencji. Co by nie powiedzieć w obecnym przemeblowanym składzie jest kilku wartościowych zmienników. Na pozycji PG mamy Rose’a, Hinricha i Brooksa. Gdy dodamy do tego Butlera, Gibsona, Mirotica, Gasola, Noah, Dunleavy’ego, Snella i rewelacyjnego w summer league Douga McDermotta mamy ciekawy team. Za Carlosem Boozerem nikt w Chicago specjalnie nie będzie tęsknił. Chyba pierwszy raz od dawna Thibs nie powinien narzekać na głębię składu i mam nadzieję, że w końcu dla dobra swoich graczy zacznie stosować szerszą rotację. Fani Byków mogą być bardzo zadowoleni z off-season i w tym konkretnym przypadku nie życzę im wymiany z Kevinem Love w roli głównej.

Łukasz Siemański: Chyba w końcu muszą. Mają bardzo głęboki skład (Thibs, proszę wykorzystaj to!), prawdopodobnie najlepszą rotację podkoszową w lidze, ludzi od brudnej roboty i graczy, którzy w końcu ruszą ofensywę. Bulls są cichymi wygranymi tego off-season, bo załatali praktycznie każdą dziurę i poważnie się wzmocnili. Wcale nie jest im potrzebny Kevin Love. Jedyną niewiadomą pozostaje zdrowie Derricka Rose’a, który może tym razem nie przeciąży kolana i nie zmęczy go w pre-season, tylko faktycznie zmieni swój styl gry i będzie bardziej się oszczędzał. Siłą Byków będzie musiał zostać kolektyw, bo opieranie gry i liczenie tylko na D-Rose’a już nie ma sensu.

Dawid Ciepliński: Wydaje mi się, że Bulls podobnie jak w poprzednich latach będą w czołówce Wschodu. Tu nic się nie zmieni. Inaczej jednak widzę sprawę Rose’a. Rozgrywający Byków co prawda ma duże szanse na rozegrani całego sezonu i bardzo mu tego życzę, ale obawiam się, że już nigdy nie będzie tym samym zawodnikiem co kiedyś. Ten jego dynamiczny styl gry musi ulec zmianie, jeśli Derrick chce w przyszłości jeszcze pograć w koszykówkę, a nie oglądać poczynania kolegów z ławki rezerwowych, w garniturze.

Woy: Sam zadaję sobie pytanie co wniosą Gasol, Mirotic i McDermott. Na pewno rezerwy na pozycjach 4 i 5 są dużo większe, a Tom Thibodeau dostał nagle wartościowy upgrade do Noaha i Gibsona oraz znacznie różnych od Boozera graczy. Mamy też lepszych strzelców dystansowych, bo do Dunleavy’ego dołączyli Mirotic i McDermott. Wg mnie Bulls mają znacznie więcej opcji w ataku, szanse na różne zdobywanie punktów i to bez Derricka Rose’a, który zagra około 55-60 spotkań.

Qcin: Bulls, poza Cavaliers, są największymi wygranymi obecnego offseason. Znacząco poszerzyli swoją rotację, dołożyli strzelca dystansowego, oraz pozyskali podkoszowego, który nie boi się zdobywać punktów. Wprawdzie nadal nie mają żadnej alternatywy dla Rose’a które zarówno zdrowie jak i forma długo pozostaną zagadką, ale poza tym mają w końcu wyrównany i wszechstronny roster. Ten sezon będzie też wielkim testem dla Thibsa, do tej pory można było bronić jego wątpliwą rotację tym, że nie miał odpowiednich zastępców na kilka pozycji, teraz natomiast ma odpowiednie narzędzia by wygrać Wschód nawet z nie w pełni dysponowanym Rosem. To twoja chwila prawdy, Tom.

3) I’m coming home, czyli LeBron James ponownie w Cleveland – co o tym myślisz i jaką przyszłość widzisz przed Cavaliers?

Marek Miłuński: Wszystko wspaniale gdyby nie krótki kontrakt LeBrona. Nie podoba mi się, że w wywiadzie Sports Illustrated mówi, że droga do mistrzostwa nie będzie łatwa i może potrwać nawet kilka lat, po czym podpisuje kontrakt 1+1. Nie wiem czy potrafiłbym budować drużynę na tak chimerycznym zawodniku. O ile na początku byłem fanem wymiany Wigginsa na Love’a, to po informacji o długości kontraktu LeBrona wolałbym jednak Kanadyjczyka zostawić choć rok jako zabezpieczenie. Co będzie z Cavs? Play-offy na pewno. Jednak wcale nie jestem przekonany czy drużyna LeBrona z miejsca będzie w stanie przejść Pacers, Bulls czy Heat. O mistrzostwo z całą pewnością bym się nie zakładał, bo porównując Cavs do Spurs z tego roku nie widzę dla nich większych szans w konfrontacji z drużyną Popovicha. Nie zdziwiłbym się jednak każdym wynikiem powyżej 2 rundy aż do finału NBA.

Łukasz Siemański: Już samo to, że będą mieli w swoich szeregach najlepszego gracza na Świecie czyni z nich kontendera i faworyta Wschodu. Rotacja podkoszowa jest realnym problemem, ale, moim zdaniem, nieco przesadzonym. Anderson Varejao to wciąż czołówka zbierających w lidze, kwestia tego czy się znowu nie połamie. Tristan Thompson to też ciekawy i niezły gracz, Anthony Bennett też nie musi być taki słaby jak wszyscy się spodziewamy. Ci gracze nie będą stanowić rotacji podkoszowej godnej realnego kontendera, ale trzeba dać im czas. Sam LeBron mówi, że w tym roku będzie ciężko o tytuł i ja też bym na to się nie napalał. Cavs to drużyna, która może eksplodować w 2016 i patrzył bym pod tym kątem. Co nie zmienia faktu, że mogą grać w Finałach już w 2015.

Dawid Ciepliński: Kiedy dowiedziałem się, że James wraca do Cleveland to w sumie się ucieszylem, bo to fajna historia i fajna rzecz wracać w rodzinne strony po kilku latach przerwy. Jeśli tylko Cavs uda się pozyskać Love’a, co powinni zrobić, to z miejsca staną się faworytem Wschodu, co najmniej na kilka kolejnych lat. Nie jest powiedziane, że go wygrają albo że od razu awansują do wielkiego finału, bo pewnie minie trochę czasu nim się zgrają, ale przy tak wyrównanej stawce w tej konferencji ciężko nie będzie nie uznawać ich za największego faworyta.

Woy: Bardzo ciekawa, wnosząca do słabej rywalizacji na Wschodzie czwarta czy piąta drużyna walcząca o finał. Osobiście cieszę się na powrót LeBrona do Cavs i liczę, że poprowadzi młodych kolegów do playoffs, a może i czegoś więcej? Ogólnie Cavs muszą ułożyć sobie system gry przy trenerze Blattcie i poszukałbym jeszcze jednej piątki, gotowej zastąpić często kontuzjowanego Varejao. Wydaje się, że za rok powinni pokusić się o Kevina Love i nie kosztem Wigginsa.

Qcin: Najtrudniejsze pytanie w dzisiejszym 5na5. O tym, że Cavs trafili 6 na loterii nie ma co dyskutować, bo to Ohio wygrało po sezonie najwięcej- najpierw #1 draftu dla którego Filadelfia poświęciła status drużyny NBA, a następnie podpisując najlepszego koszykarza ligi. Jednak co do samej Decyzji #2 Jamesa mam zgoła odmienne zdanie od większości wypowiadającej się, że James pokazał, że ma jaja. Dla mnie jego wybór był oznaką tchórzostwa i słabości. Uciekł z drużyny w której zdrowie liderów pozostawiało wiele do życzenia, rotacja była dość wąska, a wypalenie zawodowe które dopadło kolegów z teamu nader widoczne, do zespołu pełnego potencjalnych gwiazd ligi, głodnych sukcesów od zaraz, który po dodaniu Lebrona w końcu zyska odpowiedniego lidera. Dodatkowo Kyrie Irving nie będzie już musiał być go-to-guyem, którym być nie potrafił nigdy i okazuje się, że Grześkowiak będzie musiał zapomnieć o zakupie Cavaliers co najmniej przez najbliższe dwa lata. Nie kupuję tego tłumaczenia, że James wie że nie od razu zbuduje się tu zespół na miarę mistrzostwa, James nie był głupi ani w 2010 roku gdy dołączył do Heat, ani tym bardziej w 2014 gdy powrócił do Cavs, zarówno wówczas jak i teraz wybrał lepiej dla siebie, zdecydował się grać w drużynie, która ma większe szanse na mistrzostwo, nawet jeśli nie w najbliższym sezonie to już na pewno od następnego roku.

4) Stan Van Gundy ostro działa w Detroit – jaki ma krajobraz przed nowym sezonem?

Marek Miłuński: Stan w miesiąc urzędowania zrobił naprawdę dużo. Przede wszystkim zatrudnił kilku wartościowych strzelców dystansowych – Jodie Meeks, DJ Augustin (troszkę typ Jameera Nelsona), Caron Butler. Jeżeli doniesienia mediów są prawdziwe Stan będzie chciał pozbyć się Josha Smitha i postawi na rozwój dwójki Greg Monroe i Andre Drummond. Otoczenie ich strzelcami będzie kluczem do sukcesu. Coś czuję, że po Joshu drugim w kolejności do transakcji będzie Jennings. Chyba pierwszy raz od kilku sezonów jestem dość spokojny, że w Mo Town zobaczymy play-offy.

Łukasz Siemański: Ja nie widzę Detroit w play-offach w 2015. Wciąż nie wiadomo co z Monroe, a trzon drużyny ma stanowić dwóch ceglarzy (Jennings i Smith) oraz typowy kloc podkoszowy, tylko że mocniejszy i większy od reszty (Drummond). Wybaczcie, ale to nie ma prawa się udać. Tłoki mogą być bezpłciowe w przyszłym sezonie i znowu mogą strasznie męczyć nas swoją grą.

Dawid Ciepliński: Przede wszystkim należy się zdecydować na jednego z dwójki Monroe-Smith. Albo zrobić jakiś sign and trade z pierwszym albo wytransferować drugiego. Osobiście jestem za tą pierwszą opcją, bo Smith, kiedy gra na swojej nominalnej pozycji, a nie na trójce jest lepszym graczem od Monroe. Mówi się, ze Gregiem zainteresowani są Suns. Może jakiś sign and trade za Bledsoe? To wydaje mi się bardzo ciekawym kierunkiem.

Woy: To co było bolączką Pistons, czyli słaby obwód, zostało poprawione. Meeks, Martin i Augustin zagwarantują poprawę spacingu, lepszą skuteczność na dystansie oraz większą siłę ognia. Oczywiście tercet Smith, Monroe i Drummond będzie mógł się skupić na grze bliżej kosza, gdzie dostaną więcej miejsca, a trener Stan będzie realizował grę do środka i na zewnątrz. W nowym sezonie widzę Tłoki walczące o 7-8 miejsce w konferencji.

Qcin: Ogórek, drabina, daktyloskopia, Curie-Skłodowska, szafa, flop, Adriatyk, Tyranozaur, ale upał dziś za oknem, uff… Cholera wie, jedno co jest pewne, że ich gra będzie niemniej chaotyczna niż ta wypowiedź.

5) Kidd, Parker i lepsze dni dla Bucks?

Marek Miłuński: Z całą pewnością Bucks nie będą już chłopcami do bicia. Wielkiej poprawy gry nie spodziewam się, ale 25-30 zwycięstw jest realna. W sezonie 2015-16 liczę na walkę o play-offy. Do Milwaukee przeszedł również bardzo utalentowany rozgrywający Kendall Marshall. Nie jestem wielkim fanem Jasona Kidda, ale rok w Nets dał mu bardzo dużo doświadczenia więc nie powinno być źle. Kidd będzie mógł w znacznie bardziej przemyślany sposób budować drużynę niż w Brooklynie. Krok po kroku Bucks będą coraz lepsi i poprawa będzie widoczna.

Łukasz Siemański: Tak, ale tylko trochę. Jason Kidd to upgrade nad Larrym Drew, ale nie jakiś wielki. Jednak może bardzo pomóc rozwijać się młodym graczom. Bucks będą mieli bardzo ciekawy, młody front-court dla którego będzie warto oglądać ich spotkania. Jabari Parker to mój typ na Rookie of the Year i stawiam, że może zagościć nawet w All-Star Game (w końcu to Wschód, rozumiecie). Wszyscy musimy też zwracać większą uwagę na Giannisa, a we front-courcie jest też Larry Sanders, który, jeśli się ogarnie i odnajdzie spokój poza boiskiem, może być jednym z czołowych obrońców podkoszowych ligi. Do tego w obiegu będzie John Henson. Tej ekipie brakuje jednak dobrych niskich graczy żeby móc powalczyć o play-offy. Niemniej, poprawa powinna być zauważalna i warto będzie oglądać Bucks w przyszłym sezonie.

Dawid Ciepliński: Tak. Co prawda nie podobał mi się sposób w jaki Kidd opuścił Nets i wygryzł ze stanowiska Drew, ale ostatecznie to ciekawy ruch Bucks, bo Kidd ma potencjał na bycie bardzo dobrym trenerem w przyszłości. Dodając do tego takie talenty jak Antetokunmpo (tak to się pisze? :P) i przede wszystkim Parkera to przyszłość Bucks wygląda bardzo ciekawie. Jeśli jeszcze tylko Sanders ogarnie się w przyszłym sezonie to Milwaukee mogą być naprawdę ciekawym zespołem do oglądania. Na kilka ich spotkań w nastepnych rozgrywkach na pewno się zdecyduję.

Woy: Kidd w Bucks to dobry pomysł, ale Kozły zrobiłyby lepiej gdyby przed rokiem postawiły na Lionela Hollinsa, kosztem grającego bez większych pomysłów trenera Drew. Kidd oprze grę Bucks na defensywnym front court z Sandersem, Ilyasovą czy Hensonem oraz wchodzącym Parkerze. Gorzej wygląda backcourt z przeciętnym combo obrońcą Knightem oraz potrzebującym psychicznego kopa OJ Mayo. Zagadka, czy przy Kiddzie jeszcze bardziej rozwinie się Kendall Marshall? Zobaczymy też, czy Jason okaże się lepszym trenerem niż w poprzednim sezonie z Nets, kiedy obok dwóch wyróżnień trenera miesiąca, poddawany był fali krytyki. Pointa, o PO w Milwaukee nie ma na razie jednak mowy.

Qcin: Gorsze na pewno nie będą, ale czy o wiele lepsze? Też wątpię, nadal w tej drużynie nie ma zupełnie nic pociągającego do oglądania. Kidd na ławce? Wow, a co on takiego do tej pory wygrał/pokazał? Czy więcej niż Larry Drew? Parker musi wypalić, bo jest do tego gotowy, ale czy z miejsca stanie się jedną z największych gwiazd ligi? Wątpię, choć niewątpliwie fakt, że jest otoczony samymi beztalenciami będzie sprawiał, że na tle kolegów będzie notował zawyżone statystyki w drużynie z bilansem 24-58, lepsze dni, tak?