Dzisiejszy wpis sponsoruje literka – G, a w nim będzie sporo o braciach i bliźniakach. Dowiecie się, że nie wszyscy gracze w NBA na „G” to Grantowie czy Greenowie (choć było ich i nadal jest sporo).
Zawodnicy dziś i niegdyś (o tym samym nazwisku)
A.C. Green – były czołowy zadaniowiec L.A. Lakers , noszący przydomek Iron Mana. Boiskowy ochroniarz Magica Johnsona. Specjalista od obrony oraz zbiórek. Od listopada 1986 do kwietnia 2001 rozegrał wszystkie możliwe spotkania, nie opuszczając żadnego z nich! Poza tym przez całą karierę zawodową – ten głęboko wierzący w Boga gracz – nie odbył żadnego stosunku seksualnego (i dopiero po zawarciu małżeństwa z obecną żoną w 2002 roku rozpoczął swoją nową przygodę;-) Trzykrotny Mistrz NBA oraz All Star z 1991 roku grywał też dla Suns , Mavericks oraz Heat.
Gerald Green – świetny swingman i atleta , który zawsze słynął z wysokich lotów oraz efektownych wsadów piłki do kosza. Dopiero solidna praca nad sobą oraz ostatnie zaufanie ze strony Jeffa Hornacka przyniosły mu znakomite występy w Phoenix Suns. Green był jednym z kandydatów do nagrody za największy postęp w lidze oraz nieznacznie przekroczona liczba spotkań w pierwszej piątce, nie pozwoliła mu sięgnąć po nagrodę rezerwowego roku. Green zanim na dobre osiadł w Phoenix bez powodzenia próbował swoich sił w Celtach, Wolves, Mavs czy Rockets lub Lakers. Potem wśród Nets i Pacers. Jego nick to „G-Money”.
dalej ,
Blake Griffin – jeden z najbardziej widowiskowo grających silnych skrzydłowych NBA w całej jej historii. Ikona klubu L.A. Clippers , od którego przyjścia forma gorszej drużyny z L.A. zaczęła rosnąć. Najlepszy debiutant 2011 roku oraz Mistrz wsadów 2011. Jego kariera zawodowa zaczęła się od poważnej kontuzji kolana, po której dziś nie widać śladu…
Eddie Griffin – były zawodnik Houston Rockets i Minnesoty T’Wolves, borykający się przez całą karierę z problemami osobistymi i alkoholowymi. 7 numer draftu z 2001 roku, do Nets, który zginął tragicznie w wypadku zderzenia samochodu z pociągiem (ciało zostało spalone, a identyfikacja trwała kilka dni). Wcześniej wg Sporting News uznany był za Freshmana Roku 2001.
Zagraniczni spoza USA (aktywni jak i nieaktywni)
Dan Gadzurić – Holender, następca w reprezentacji Holandii innego wysokiego, Rika Smitsa. Gadzurić przez długie lata był środkowym Milwaukee Bucks. Jego najwyższe średnie sięgały poziomu 7pkt oraz 8 zbiórek.
Jorge Garbajosa – żywa legenda hiszpańskiego basketu, która przy 30-stce na karku trafiła do NBA. Mistrz świata z Japonii i Mistrz Europy z Polski. Były MVP lig włoskiej oraz hiszpańskiej. Zawodnik imponujący wysokim IQ . Gdyby nie złamanie nogi w 2008 roku, przeciwko Celtom, prawdopodobnie oglądalibyśmy go znacznie dłużej w NBA aniżeli w to miało miejsce (74 spotkania i 2 sezony).
Francisco Garcia – Dominikańczyk, reprezentujący ostatnio Houston Rockets. Zadaniowiec, który na FIBA Americas w 2011 roku wywalczył z reprezentacją brązowy medal.
Danilo Gallinari – włoski skrzydłowy mający w ostatnich miesiącach dwa zabiegi na więzadłach kolanowych. Po ostatnim straconym sezonie ma nadzieję na powrót do regularnego grania, by wspomóc Denver Nuggets w walce o play offs.
Gordan Giricek – chorwacki strzelec, który dzięki karierze postępom jakie notował w Cibonie Zagreb i CSKA Moskwa, trafił do Grizzlies. Po epizodach w Magic znalazł dla siebie miejsce w stajni Jerry’ego Sloana i Utah Jazz.
Marcin Gortat – najlepszy Polak w historii ligi NBA. Uczestnik finałów z 2009 roku. W następnych latach stanie się najlepiej zarabiającym polskim sportowcem, dzięki nowej 60-mln umowie z Washington Wizards. Zawodnik , który bardzo późno zaczął karierę w koszykówce ale dzięki swojej pracy i ogromnej ambicji, poprzez ligę niemiecką, dotarł do wymarzonej NBA.
Gracz legenda:
George „Iceman” Gervin – 4-krotny król strzelców ligi oraz zawodnik wybrany do najlepszej 50-tki graczy w historii NBA. 9-krotny All Star, a jego numer ’44’ jest zastrzeżony przez Spurs. Iceman rzucił w NBA 26.5 tys punktów oraz trafił do koszykarskiej Galerii Sław (klasa 1996). Gervin może się pochwalić faktem, że grał w jednej drużynie z Juliusem Ervigiem, a następnie z Michaelem Jordanem, ale nigdy też nie dotarł do finału ligi. Do dziś Gervin pozostaje mentorem Gary’ego Paytona. Jego popisowym zagraniem został „finger roll”.
Wzmianka honorowa:
Kevin Garnett – obok Tima Duncana najlepszy silny skrzydłowy ligi na początku XXI wieku. Niezwykle uniwersalny i wszechstronny gracz o niespotykanym u wysokich graczy atletyźmie. Skoczny, dynamiczny, szybki i zwinny niczym gracz z pozycji numer 2 czy 3… W dodatku bardzo efektownie grający i przyciągający do siebie kolejnych fanów. Znakomity defensor (9x w All NBA Defensive Team), który po przenosinach do Bostonu zdobył swój upragniony tytuł Mistrza. Garnett to MVP 2004 roku , 15-krotny All Star oraz złoty medalista IO w Sydney , z 2000. roku. Pierwszy zawodnik, zdobywający laury gracza miesiąca, przez 4 kolejne miesiące jednego sezonu! Przez 5 kolejnych sezonów był liderem w zbiórkach oraz jako jedyny w historii NBA przez 9 kolejnych sezonów notował średnie 20 pkt – 10zb – 4 as. Jest też jedynym dotychczas zawodnikiem mogącym się pochwalić : 25 tys PKT – 10 tys ZB – 5 tys AS – 1.5 tys BLK – 1.5 tys PRZECH.
Ciekawostka związana z graczami:
Marc i Pau Gasolowie – najsłynniejsi na dziś bracia w NBA. Obaj grają jako podkoszowi a na międzynarodowej arenie prowadzili Hiszpanów do tytułów Mistrzów świata czy Europy oraz srebra olimpijskiego. Gasolowie mają jeszcze młodszego brata – Adrię – który zrezygnował z gry w NCAA.
Joey i Stephen Grahamowie – Joey grał dla Raptors, Nuggets i Cavs , natomiast jego brat bliźniak Steph występował w Rockets, Bulls, Cavs, Blazers, Pacers, Bobcats i Nets. Joey trzykrotnie brał udział w play offs, natomiast Steph tylko raz i nie wygrał żadnego meczu z Bobcats.
Horace i Harvey Grantowie – bracia bliźniacy z których bardziej znany Horace zdobywał trzy tytuły Mistrza ligi wśród Chicago Bulls. Znakiem rozpoznawczym Horace’a były okulary a przy okazji różne kolory oprawek (w Chicago białe, czerwone i czarne, a Orlando białe, niebieskie i czarne). Horace swój czwarty tytuł zdobył z Lakers. Z kolei mniej znany Harvey był zawodnikiem Bullets i Blazers, a zakończył karierę wśród Sixers.
Chris Gatling – były skrzydłowy kilku klubów NBA, mający w nogach występ w Meczu Gwiazd 1997. Znakiem rozpoznawczym Chrisa była opaska na głowie, przykrywająca bliznę po urazie głowy z dzieciństwa. Gatling słynął z rzutu hakiem.
Kendall Gill – pasjonat boksu, a niegdyś świetny runner i dunker, ex gracz Hornets i Sonics po zakończeniu kariery koszykarskiej wrócił do swojego drugiego hobby boksu i stoczył nawet parę walk.
Mike Gminski i Tom Gola – obaj mieli polskie korzenie i obaj trafili do National Polish-American Sports Hall of Fame . Więcej o Gmińskim i Goli przeczytacie w naszych archiwach Gminski i Gola
Trener:
Jeff i Stan Van Gundy
Jeff swój kunszt trenerski rozwijał w otoczeniu Pata Riley’a. Następnie miał okazję sam prowadzić Knicks i z Allanem Houstonem oraz Latrellem Sprewellem dotarł do finału rozgrywek 1999 roku (po lock oucie). W jego pracy imponowała dyscyplina taktyczna i nacisk na mocną defensywę. Następnie jego priorytety nieco się zmieniły, bowiem trafił do Houston i miał pod skrzydłami Steve’a Francisa oraz Yao Minga. Z Rockets najdalej dotarł do I rundy P.O. Zachodu. Natomiast od kilku dobrych lat zajmuje się komentowaniem meczów NBA i jest wielce szanowanym ekspertem. Próby i podchody kolejnych drużyn ligi nie przyczyniły się do powrotu na trenerską ławkę Jeffa.
Stan również współpracował z Patem Rilley’em, ale w Miami Heat. Przez pewien okres między 2003 a 2005 samodzielnie prowadził Żar. Następnie po świetnych transferach sam Brylantynowy Pat przejął wzmocnioną drużynę i wygrał z nią finały 2006. Stan znalazł zatrudnienie w Orlando Magic i przez 5 kolejnych sezonów poprawiał wyniki drużyny, by w 2009 trafić do wielkiego finału, przeciwko Lakers. Od nowego sezonu będzie trenował Detroit Pistons, a przy okazji stał się Prezydentem organizacji z Michigan.
Obu braci Van Gundy łączą awans do finałów NBA, następnie przegrane NBA Finals oraz prowadzenie drużyn gwiazd podczas spotkania Wschód – Zachód.
Arena:
Great Western Forum – czyli legendarna hala w której rodził się show-time Lakersów. Hala położona w Ingelwood gościła największe gwiazdy Lakersów od trenera Pata Riley’a po zawodników pokroju Kareema Abdul Jabbara i Magica Johnsona. Hala była obiektem NBA w latach 1967 – 1999. Jej następczynią została Staples Center, w której Jeziorowcy zdobyli kolejne tytuły. Cześć z Was będzie zaskoczona, ale po erze Lakers i przed renowacją (2012) odbywały się w niej niedzielne nabożeństwa oraz okolicznościowe koncerty. Następnie do hali wrócił Wrestling, boks oraz koncerty różnych zespołów muzycznych.
Miasto z drużyną NBA: brak (Golden State niestety odpada -> Oakland)
Słowo:
Give and go – podaj i idź, dotyczy gry piłką, w której po podaniu do partnera należy zbiec w kierunku kosza by ponownie otrzymać podanie.
Goaltending – piłka opadająca, czyli piłka w locie opadającym nielegalnie zbita przez defensora. Po gwizdku sędziego przyznawane są punkty drużynie wykonującej rzut.
Granny shot – słynny rzut wykonywany oburącz , kiedy piłka trzymana jest oburącz na jego starcie w okolicach krocza wzór: Rick Barry
Gunner – egoista, samolub, ktoś kto rzuca zdecydowanie za dużo wzór: niemal każda dwójka ligi NBA;-)
Film o koszykówce:
„Glory road” (Droga sławy) – film o którym nie trzeba Wam wiele pisać i jest znany Wam doskonale, ale opowiadający autentyczną historię Texas Tech. Na uczelnię trafia młody trener Don Haskins, stający się prekursorem pozyskania czarnoskórych graczy w szeregi prowadzonej przez siebie drużyny. Po ciężkim etapie rekrutacji z różnych części USA, początkowo znienawidzony zespół staje się rewelacją rozgrywek akademickich i budzi coraz większy respekt u faworyzowanych przeciwników. Największe emocje rodzą się w samym finale i na końcu filmu. Wg mnie jeden z najlepszych filmów o sporcie oraz głębi dyscypliny jaki kiedykolwiek powstał.
Europejski klub:
Galatasaray Stambuł – to kolejny turecki klub, zasługujący na wzmiankę. Multimedalista znad Bosforu, mający dziś w składzie Carlosa Arroyo ,a wcześniej Popsa Mensaha – Bonsu czy Jamonta Gordona i Henry’ego Domercanta. W jego barwach występowali znani z NBA – Zaza Pachulia, Anthony Tolliver czy obecny GM Pelikanów – Dell Demps. Ekipa z Galaty to regularny uczestnik europejskich rozgrywek – Euroligi lub Eurocup.
Były gracz NBA związany z Polską
Lynn Greer – ex zawodnik Milwaukee Bucks, który w PLK grywał dla Śląska Wrocław. Reprezentował Śląsk w euroligowych bojach i był najlepszym strzelcem tych rozgrywek. Ambicją Greera była jednak gra w NBA, a kiedy to osiągnął to w jego życiu doszło do prawdziwej tragedii, bowiem w wigilię Bożego Narodzenia 2006 żona Lynna zmarła na guza mózgu…następnie wrócił do Europy, a grając w greckim Olympiakosie zaliczył Final Four Euroligi. Grywał też w ligach tureckiej, włoskiej, rosyjskiej i ukraińskiej – będąc czołowym zawodnikiem każdej z reprezentowanych drużyn oraz czołowym strzelcem danej ligi. W ostatnim sezonie okazał się liderem drugoligowego klubu tureckiego, Darussafaka.
Alonzo Gee – obecnie gracz Houston Rockets, wcześniej Cleveland Cavaliers, który w Polsce grał dla Asseco Prokomu. Zyskał łatkę uciekiniera, po nagłym wyjeździe bez informacji do klubu, tuż przed zakończeniem lock outu w NBA.