5on5: Northwest Division

W związku z tym, że mamy przerwę między sezonami postanowiliśmy w formie 5on5 podsumować zakończone rozgrywki, rozpoczęty okres transferowy i to jak widzimy przyszłość konkretnych zespołów w podziale na dywizje.

Po Atlantic, Central i Southeast Division przyszła pora na przenosiny na Zachód i dywizję Northwest. Oto dzisiejszy zestaw pytań:

1) Czy to w końcu będzie sezon Thunder?

2) Których Trail Blazers zobaczymy w przyszłym sezonie – tych z początku, czy z końca sezonu?

3) W Timberwolves wszystko kręci się wokół Love – co powinien zrobić Saunders?

4) Na co stać Nuggets i czy to klub, który staje się Hawks Zachodu?

5) Czy eksperyment Favors – Kanter powinien być kontynuowany? Dokąd zmierzają Jazz?

1) Czy to w końcu będzie sezon Thunder?

Woy: Osobiście nie mam przekonania co do siły Thunder. Po pierwsze trenerem nadal będzie Scott Brooks, po drugie to z zespołu uciekli wartościowi zadaniowcy jak Thabo Sefolosha, Caron Butler oraz Derek Fisher. Nie udało się pozyskać Paua Gasola. Pytanie moje, gdzie szukać plusów oraz z czym wiązać nadzieje na jeszcze lepsze wyniki?

Marek Miłuński: Nie, ta wersja Thunder nie doczeka się mistrzostwa i bez zmian trudno mówić o czymś więcej niż 2 runda, może finał konferencji. Kevin Durant jest wielkim zawodnikiem, a Russell Westbrook czołowym combo guardem NBA, ale to za mało. W drużynie finalistów z 2012 roku zbyt dużo jest dziur. Słaby jest Perkins, słaba jest ławka i słaby jest trener Scott Brooks. Z drużyny odeszli Thabo Sefolosha, który co prawda ma za sobą bardzo słaby sezon, ale wciąż spełniał swoje zadania w defensywie. Inne osłabienia to Derek Fisher oraz Caron Butler, który odszedł do Detroit nie doczekawszy się żadnej propozycji kontraktu od Thunder. Mam wrażenie, że GM Thunder Sam Presti albo śpi, albo ma związane ręce ze strony właścicieli, bo bezruch panujący w tej organizacji jest zastanawiający. Jedynymi wzmocnieniami są Sebstian Telfair (jeżeli Brooks zdecyduje się grać dwójką Jackson – Westbrook, będzie grał spore minuty) i Anthony Morrow. Oj słabiutko. Niestety odejście Kevina Duranta po sezonie 2015-16 wydaje się coraz bardziej prawdopodobne.

Qcin: Jak nie teraz to niby kiedy? Thunder są gotowi już co najmniej od dwóch lat by zdobyć tytuł, ale w Oklahomie wciąż nie mogą zrozumieć, że Brooksowi to kury szczać prowadzać, a nie pierścienie zdobywać. Jeśli w końcu w tym roku obędzie się bez kontuzji czołowych graczy to myślę, że nawet Spurs nie będą w stanie ich powstrzymać przed zdobyciem upragnionego tytułu. Jeśli jednak i tym razem kampania zakończy się niepowodzeniem to niech nikogo nie dziwi zmiana trenera po sezonie i tytuł już w kolejnym roku.

Dawid Ciepliński: Thunder jak co roku będą jednym z faworytów do tytułu, obok oczywiście San Antonio Spurs, Los Angeles Clippers i Cleveland Cavaliers, których teraz już także trzeba zaliczyć do tego grona (mniejsza konkurencja na Wschodzie powoduje, że o awans do wielkiego finału będzie łatwiej). Czy uda im się zdobyć mistrzostwo? Zaryzykuję śmiałą tezę i postawię, że tak. Durant po tym jak zrezygnował z gry w kadrze powinien być wypoczęty po ciężkim sezonie i będzie pewnie jeszcze lepszy niż w poprzednich rozgrywkach. Do tego Thunder mają największy atut na powstrzymanie Spurs w postaci Serge Ibaki + dodali świetnego strzelca za trzy – Anthony’ego Morrowa. Jeśli straterami OKC będzie duet Jackson-Westbrook to skala talentu pierwszej piątki jest chyba najlepsza w lidze. A w zespole są jeszcze przecież Perkins, Lamb, PJ III czy też Adams. Najwięcej będzie jednak chyba zależeć od Scotta Brooksa. Przede wszystkim powinien nie bać się odważnych decyzji i częściej stawiać na młodych zawodników. To może się tylko opłacić w późniejszej fazie rozgrywek.

Mateusz Babiarz: Jestem rozdarty. Z jednej strony, to drużyna która ma moim zdaniem największy potencjał w lidze – najlepiej punktującego gracza (Durant), top 3 jeżeli chodzi o bycie atletycznym wybrykiem natury (Westbrook) i absolutnie czołowego obrońcę pod koszem (Ibaka). Z drugiej – całość zaczyna mi powoli przypominać historię Jamesa w Cavaliers. Młody, niesamowicie utalentowany lider zaczyna być krytykowany za nieumiejętność zdobycia tytułu. Jego wsparcie jest albo nierówne, albo kontuzjowane, albo źle wykorzystywane. Dodatkowo na ławce siedzi trener, który w PO nie potrafi wychwycić niuansów tak jak to robią najlepsi w branży. Mało tego – KD zaczyna już coś przebąkiwać o powrocie „do domu”, czyli do Waszyngtonu. Widzę dwie opcje – albo to wszystko wypali i od początku sezonu OKC zaczną taranować rywali, albo czeka nas wielkie zamieszanie jeszcze w trakcie RS ze zmianą na stanowisku trenera i ew. jakąś wymianą (nikt z Big Three). Sam jestem ciekawy – bo moim zdaniem z Carlisle na ławce i Cubanem u steru mieliby już przynajmniej jeden pierścień.

2) Których Trail Blazers zobaczymy w przyszłym sezonie – tych z początku, czy z końca sezonu?

Woy: Na pewno solidnych oraz mocniejszych dzięki uzupełnieniom czy doświadczeniu Chrisa Kamana oraz Steve’a Blake’a. Liczę też na dłuższą grę drugoroczniaka McColluma oraz mocne punkty w osobach liderów Lillarda i Aldridge’a. Mimo wszystko to na Zachodzie będzie znów ciasno, tłoczno i ciężko o kolejną wygraną z czołówką konferencji. O play offs walka będzie zażarta a konkurencja w postaci Mavs, Grizzlies oraz Clippers poprawiła roster. Blazers zatem muszą zacząć sezon z wysokiego 'C’ i dyktować tempo.

Marek Miłuński: Słabsza postawa Trail Blazers w połowie sezonu była wynikiem kontuzji. Zespół zdążył pozbierać się przed play-offami i zdołał ograć faworyzowanych Rockets. Z drużyną pożegnał się Mo Williams. Do Portland trafi zaś Steve Blake i Chris Kaman. Nie są to wielkie nazwiska. Kaman najlepsze lata dawno ma już za sobą. Blake zresztą podobnie. Ławka będzie więc wciąż największym problemem drużyny z Portland. Niestety ta drużyna jest kompletnie nieodporna na jakąkolwiek kontuzję. Nie jest to sposób budowania mistrzowskiej drużyny. Pierwsza piątka jest jedna z najlepszych w lidze i dlatego Trail Blazers będą niewygodnym rywalem dla każdego. Jednak co z resztą? Nie zdziwię się jak podopieczni trenera Stottsa będą w ścisłej czołówce Konferencji, ale nie zdziwię się również gdy jedna poważniejsza kontuzja praktycznie dowolnego startera wypchnie ich z play-offs.

Qcin: Dobrych Blazers, to na pewno. Zachód jest jeszcze mocniejszy i równiejszy niż przed rokiem, ale ruchy jakie dokonano w Portland oceniam bardzo pozytywnie, choć strata Mo Williamsa może okazać kluczowa w kontekście walki o coś więcej niż 2 runda PO. Z drugiej strony są Kaman, Blake i McCollum, a więc w końcu nie muszą się wstydzić ławki, bo ta wygląda konkurencyjnie. Ciekawi mnie natomiast czy Aldridge jest w stanie ponownie zagrać na tym poziomie co w tym roku i czy Lillard jest w stanie osiągnąć jeszcze wyższy poziom niż dotychczas – jeśli na oba pytania po sezonie będę mógł odpowiedzieć – „tak” a Blazers nie trafią na Spurs w którejś z wcześniejszych rund PO, to widzę ich w finale konferencji.

Dawid Ciepliński: Zachód jest piekielne mocny i choć Blazers bez problemu powinni awansować do play offów, to tak na dobrą sprawę mogą nawet nie przejść pierwszej rundy. Liczę jednak, że zobaczymy te Portland z początku poprzedniego sezonu. Oglądałem wtedy dużo Blazers i grali naprawdę świetnie. W tym roku może być podobnie, ponieważ jeszcze lepszy powinien być Lillard, więcej szans na grę dostanie McCollum, a do tego dodano ciekawych weteranów – Kamana i Blake’a. A nie można przecież zapominać jeszcze o drugim z liderów drużyny z Oregonu – Aldridge’u.

Mateusz Babiarz: Chciałbym by PTB ściągnęli jeszcze jednego doświadczonego strzelca na ławkę. Kogoś, komu nie zadrży ręka, gdy Aldridge lub Lillard ściągną na siebie podwojenie i/lub będzie liderem drugiego garnituru Stottsa. Gdyby to zrobili, to byłbym o nich spokojny. Mimo wszystko – jeżeli ominą ich kontuzje kluczowych zawodników to powinni dość spokojnie wejść do PO, a tam będą mogli już sporo namieszać (zwłaszcza, jeżeli trener trochę bardziej oszczędzi swoje S5 w sezonie zasadniczym). Podsumowując – liczę na to, że zobaczymy tych Trail Blazers z początku sezonu – może nie tak piorunujących, ale bliżej czołowej czwórki niż połowy tabeli.

3) W Timberwolves wszystko kręci się wokół Love – co powinien zrobić Saunders? (pytanie zostało zadane przed (praktyczną) zgodą na wymianę z Cavs)

Woy: Flip Saunders powinien wymienić swoją gwiazdę w okolicach trade deadline i wydaje się, że musi wycisnąć z Love’a maxa by włączyć się do walki o play offs. Inaczej,  gdy zatrzyma Love’a na pełne 82 spotkania to obudzi się z ręką w nocniku tuż po zakończeniu sezonu, kiedy Kev ucieknie z Minny. Dodam, że jeśli faktycznie Flip miał ofertę od Cavs i szansę wymiany na Andrew Wigginsa to wg mnie został przegranym tego off season.

Marek Miłuński: Odejście Kevina Love do Cavaliers wydaje się już przesądzone po 24 sierpnia. Skoro w Cavaliers wstrzymano sprzedaż koszulek Andrew Wigginsa można się domyślać, że to Kanadyjczyk na dłuższy czas będzie twarzą zespołu z Minneapolis. Przyszłość Leśnych Wilków wcale nie musi być więc aż tak zła. Oczywiście w ciągu najbliższych dwóch sezonów o play-offach można zapomnieć, ale pewne części układanki są. Gdy tylko uda się domknąć transfer Love’a trzeba się zająć drugą palącą kwestią – zbliżającym się końcem kontraktu Ricky’ego Rubio. Hiszpan mówi otwarcie – nie chce grać w drużynie, która przegrywa. Wydaje się więc, że warto już dzisiaj próbować montować wymianę z jego udziałem. Pekovic, Wiggins i zawodnik uzyskany z wymiany Rubio to dobry początek. Niewiadomą jest rookie Zach LaVine, o którym mówiło się, że nie jest jeszcze gotowy do gry w NBA. Generalnie jednak Timberwolves czeka gruntowna przebudowa i era Kevina Love w Minneapolis skończy się w ciągu kilku tygodni.

Qcin: Kupić mu bilet do Cleveland i brać pakiet od Cleveland z pocałowaniem ręki. Love nie kocha Minnesoty, a miłość platoniczna rzadko kończy się happy endem, a skoro w Cleveland są tak napaleni na Kevina, który za to ma równie wielką ochotę na PO jak i na grę u boku Lebrona, to nie ma się co zastanawiać, tylko działać.

Dawid Ciepliński: W zasadzie już wiadomo co zrobi i jest to dla nich bardzo dobry transfer. Oddają zawodnika, który nie chce u nich grać za jedynkę w drafcie, która może być w przyszłości top10 graczem w lidze. Tylko, żeby tym razem Wolves tego nie spieprzyli i żebyśmy za kilka lat znowu nie przeżywali kolejnej dramy, tym razem z Wigginsem w roli głównej. Jednej rzeczy nie rozumiem jednak w tym transferze. Po jaką cholerę Wolves Thaddeus Young z Sixers, którzy też chcą się włączyć w tę wymianę. Czy nie lepiej postawić na młodszego Anthony’ego Benneta, do tego pozbyć się Pekovica, Martina, Brewera i całej reszty i zbudować na nowo zespół wokół czwórki Rubio-LaVine-Wiggins-Bennet? Nie rozumiem kompletnie tego ruchu Minnesoty.

Mateusz Babiarz: Powinien zrobić to, na co wszyscy czekamy. Nie oszukujmy się – Love jest już myślami w Cleveland, a Wiggins i Bennett/T. Young w Timberwolves. Kanadyjczyk może być dla drużyny z Minnesoty tym, kim dla Clippers był Blake Griffin – zawodnikiem, który nagle z nijakich Clippers zrobił „team to watch”. Jeżeli pomyślimy na spokojnie, to Rubio podający nad obręcz do Wigginsa może być taką nową namiastką Lob-City. Jasne – Minny to nie LA, Rubio to nie Chris Paul, a poza tym w Timberwolves mamy w tej chwili spory „burdel” w szerokim składzie, ale lepsze to niż nic (czyt. odejście Love’a za darmo).

4) Na co stać Nuggets i czy to klub, który staje się Hawks Zachodu?

Woy: Brian Shaw dostanie w końcu wracających po kontuzjach McGee, Gallinariego, Robinsona oraz pozyskanego z powrotem Afflalo. Potencjał wg mnie znacznie mocniejszy niż u Jastrzębi, ale z drugiej strony to Denver jest na Zachodzie:-) a miejsc na play offs tylko 8. Ten drugi sezon to będzie okres prawdy dla trenera Shawa i okaże się jak wysoko stoją jego akcje w Kolorado. Okres ochronny już się zakończył i czas na lepsze wyniki… Na numer 8 Zachodu może to wszystko czyli powroty i transfery jednak nie wystarczyć.

Marek Miłuński: Nuggets nie przespali lipca, ba nawet wykonali najlepszy transfer tego lata – za Evana Fourniera uzyskali Arrona Afflalo. Bardzo jestem ciekawy gry Jusufa Nurkica i Gary’ego Harrisa. Tym samym rotacja w składzie drużyny Briana Shawa jest głębsza niż w poprzednim roku. Co z tego wyjdzie zobaczymy. Nadal brakuje w składzie typowego go-to-guy’a. Ty Lawson w poprzednim roku długo nie mógł się odnaleźć w systemie Shawa i niczym nie przypominał tego przebojowego gracza pod trenerem Karlem. Drużyna z Denver na Wschodzie nie miałaby problemu z awansem do play-off. Niestety w silniejszej konferencji Nuggets zaliczą kolejny przeciętny sezon i do końca będą walczyć o ostatnie miejsce w play-off z mizernym skutkiem.

Qcin: Gdyby w Nuggets potrafili bronić to byliby konkurencyjni dla wielu zespołów ligi, jako że nie potrafią to są jedynie fajni do oglądania i to jest główny powód dla którego Nuggets nigdy nie będą Hawks. Wyniki mogą mieć zbliżone, ale oglądając mecz Denver przynajmniej nie uśniesz.

Dawid Ciepliński: Hawks Zachodu – to bardzo dobre porównanie, z tą różnicą, że Nuggets grają właśnie na Zachodzie, w tej silniejszej konferencji i o awans do play offów jest tu nieporównywalnie trudniej. Tym razem jednak do drużyny po kontuzjach wrócą Gallinari i McGee, a później jeszcze Robinson. Dodatkowo managment zespołu ściągnął z Magic Afflalo. Nawet jednak to wszystko może nie wystarczyć, by znaleźć się w post season i wtedy po sezonie, a kto wie, czy nie nawet w jego trakcie może dojść do jakiś ruchów kadrowych.

Mateusz Babiarz: Nuggets kontynuują drogę, którą obrał Masai Ujiri. Mają w składzie sporo dobrych (ale nie świetnych) graczy, za wysokie (ale nie wielkie) umowy, którzy mogą być bardzo wartościowymi elementami wymiany, która do Denver ściągnie jakąś gwiazdę. To jest taki okres przejściowy, który mimo wszystko daje zespołowi szanse na powalczenie o PO, a w nich zawsze mogą namieszać. Nuggets są ostatnio takimi Hawks Zachodu, ale jakby na to nie patrzeć – ciekawiej ich się ogląda i patrząc na całokształt – prędzej zobaczę ich spotkanie, niż mecz Atlanty.

5) Czy eksperyment Favors – Kanter powinien być kontynuowany? Dokąd zmierzają Jazz?

Woy: Jestem przeciwny dalszego stawiania na przereklamowanego w moim przekonania Turka. Szkoda np. że Jazz nie pokusili się o Omera Asika, a tylko o Steve’a Novaka… Mając dobrych podkoszowych defensorów to tercet Burke-Exum-Haywaard byłby mocno wspierany w defensywie czy zdolny do częstszego grania kontratakiem. Tymczasem trzeba liczyć na rozwój potencjału Rudy’ego Gouberta lub Rodney Hooda oraz sporą wiedzę nowego coacha Quinna Snydera. Btw. Po cichu liczyłem, że Jazz powalczą o powrót do SLC Carlosa Boozera. Booz przy Favorsie mógłby liczyć na swojego rodzaju odrodzenie i rolę doświadczonego mentora przy młodszych kolegach. Jazz-meni powalczą o 30. zwycięstw oraz kolejny wysoki pick.

Marek Miłuński: Ci dwaj zawodnicy nie za bardzo potrafią grać razem i chyba w tej kwestii odpowiedź uzyskaliśmy. Nawet nie chodzi o to, że nie wierzę w potencjał Favorsa czy Kantera, ale jeden z nich w Jazz po prostu się marnuje. Za Turka Jazz mogliby spokojnie pokusić się o ciekawą wymianę. Tymczasem w Drafcie wreszcie/znowu (patrz Tray Burke) uśmiechnęło się do nich szczęście. Dante Exum i Rodney Hood to bardzo ciekawy zestaw graczy. Nie wiem czy da się grać parą Burke – Exum, nie miałem przyjemności oglądać Summer League. Jednak wyrównanie Haywarda (co prawda jest dość mocno przepłacony), sprowadzenie Trevora Bookera i Steve’a Novaka praktycznie zapewniają rotację na każdej pozycji. Nadchodzą dużo lepsze czasy do Salt Lake City. W tym roku na play-offy jest jeszcze za wcześnie, ale w przyszłym kto wie. W tej drużynie jest już wystarczająca ilość talentu. Ach, i jeszcze jedno. Nie ma już Tyrona Corbina.

Qcin: Słyszałem, że Jazz są w stanie zaliczyć gorszy sezon niż poprzedni. Bzdura. Exum, chłopie czekam na listopad głównie po to by zobaczyć jak się rodzi legenda, 2-3 lata i fanbase Kobego przeniesie się do Salt Lake City. Co za szybkość, co za instynkt, co za obrona! Co do pary Favors-Kanter to ten pierwszy po przestawieniu na pozycję centra pokazał jak olbrzymi potencjał w nim tkwi i że w obronie ma szansę być jednym z najlepszych wysokich ligi, Kanter natomiast nie pokazał w zeszłym sezonie nawet połowy tego co pokaże w tym. Dodajcie do tego Rudy’ego Goberta, który uczynił od zeszłego sezonu takie postępy, że już możecie odliczać godziny od pierwszych porównań z Hibbertem (tym z początku, a nie z końcówki sezonu) i wyjdzie na to, że Jazzy mają ZDECYDOWANIE najciekawszy MŁODY frontcourt ligi. Dawno, naprawdę dawno, nie czułem takiego podekscytowania na myśl o zbliżającym się sezonie. Nawet Steve Novak tego nie zmieni. To będzie najprawdopodobniej sezon wielu porażek, ale jednocześnie początek nowej historii w Salt Lake City- Exum-Hayward-Hood-Kanter-Favors. Do tego Burke, Burks i Gobert z ławki- to nie może nie wypalić (w sezonie 2015/16)

Dawid Ciepliński: Dałbym tej dwójce jeszcze jedną szansę, pomimo tego, że statystycznie wyglądało to bardzo źle w poprzednim sezonie. Nie można jednak zapomnieć, że to były dopiero pierwsze rozgrywki obu zawodników w roli starterów. To również miało znaczenie, bo inaczej jest jeśli wchodzisz z ławki na góra 20 minut i grasz przeciwko rezerwowym, a inaczej jeśli zaczynasz mecz od pierwszej minuty i grasz przeciwko zawodnikom pierwszych piątek. Teraz obaj, a szczególnie Kanter mają to już za sobą i zobaczymy jako to doświadczenie zaprocentuje w kolejnych rozgrywkach.
Jeśli zaś chodzi o kierunek, w którym zmierzają Jazz to widać, że stawiają na młodzież i rozwój młodych graczy. Na play offy nie ma co liczyć. To będzie kolejny sezon poświęcony na zbieraniu doświadczenia, nie tylko przez zawodników, ale teraz także przez nowego trenera, dla którego będzie pierwszy sezon na ławce trenerskiej.

Mateusz Babiarz: Największym wzmocnieniem Jazz w offseason jest pozbycie się Corbina. Nie zrozumcie mnie źle, trener Ty dobrze wykonał swoje zadanie – sprawił, że zespół przegrał wystarczająco dużo spotkań by połapać sporo draftowych picków. Teraz przechodzimy na wyższy etap. Jest nowy trener, sporo talentu i zaczynamy od Jazz oczekiwać postępów. Dopiero po tym sezonie moim zdaniem będziemy mogli ocenić, czy Favors i Kanter mogą funkcjonować razem. Nie przełoży się to jeszcze na wiele wygranych, ale podobnie jak Nuggets – to będzie fajna drużyna do obejrzenia w chłodny jesienny/zimowy wieczór.