Mecze gorszego Boga 2.1 Pelicans-Magic

Jeśli dostawca pizzy nerwowo próbuje dobić się do domofonu, oczy całego świata skierowane są na Teksas, a dziewczyna posłusznie przynosi siatkę limonek byś mógł pić Cuba Libre a nie jak pospólstwo rum z colą, to musisz czuć, że coś wielkiego wisi w powietrzu. NBA startuje, a wraz z nim i ja budzę się z letniego snu reaktywując Mecze gorszego Boga.

Adam Silver sprawił mi wielką frajdą, pozwalając by na inauguracje NBA zmierzyły się dwie najnudniejsze zespoły zeszłego sezonu. Wiecznie utalentowani z zakodowanym w DNA genem porażki Magic, spotykają się z zespołem w którym poza Anthonym Davisem w poprzednim roku dało się oglądać wyłącznie czirliderki.

Większość fanów zebranych w Smoothie King Center zabrało ze sobą tablety i z uruchomionym League Passem z zainteresowaniem będzie śledzić rozgrywkę w San Antonio. Nieliczni jedynie będą mieli oczy skierowane na parkiet, by móc potem pochwalić na twitterze, że byli świadkami pojedynku na bloki między Daviesem a Gordonem, Aaronem, bo dziś na parkiecie pojawi się ich aż trzech- prócz debiutanta będą to Ben w zespole gości i Eric w składzie gospodarzy.

Oczekiwań co do meczu nie mam żadnych, nie wystąpi w nim Victor „ZUS” Oladipo, przez co liczba przechwytów gospodarzy nie powinna być imponująca. Wierzę natomiast, że O’Quinn nie zgolił brody i będzie jedynym zawodnikiem Magic, którego oglądanie sprawi mi radość. Ciekawi mnie natomiast postawa Pelicans, które już w niemal pełnym składzie ma szanse stać się czarnym koniem rozgrywek i choć wciąż mam poważne wątpliwości, jakoby Monty Williams miał wystarczające cojones do prowadzenia drużyny NBA, będę się im w tym sezonie przyglądał trochę częściej niż w ubiegłym roku.

Tyle tytułem wstępu, teraz oddaję głos znajdującemu się w Luizjanie Janowi Wężykowi.

I KWARTA

Kłopoty z łącznością spowodowały opóźnienie sygnału z Nowego Orleanu, a obecny wynik- 20:14 dla Orlando sugeruje, że na boisku nie wiało nudą. Cała ofensywa Magic opiera się na Nikoli Vuceviciu, który w 9 minut zdobył 10 punktów, myląc się tylko raz na 6 rzutów. Davies nie może sobie poradzić z byłym centrem 76ers, który zdominował grę w trumnie i jest już tylko o 3 zbiórki od pierwszego w tym sezonie double-double. Fredette po zmarnowanych latach w Sacramento odnalazł chyba swoją przystań na ziemi, już nie tylko straszy rzutami z dalekiego dystansu, ale w akcji z Asikiem ścinającym do kosza pokazuje, że pick&roll nie jest mu znany wyłącznie z youtube’a. Wracający po kontuzji Ryan Anderson niekryty pudłuje z półdystansu, ale na miejscu jest turecki center Pelicans, który notuje kolejną zbiórkę ofensywną i pakuje piłkę do kosza zmniejszając prowadzenie gości do 3 punktów na minutę do końca pierwszej kwarty. Latka lecą a Austin Rivers wciąż ma problem z rzucaniem, co zważywszy na pozycję na której występuje jest pewnym defektem, pudłuje oba wolne, ale jednocześnie trafia rzut równo z syreną kończąc pierwszą kwartę wynikiem

25:24 dla Orlando.

II KWARTA

Zaczyna się od celnego rzutu Aarona Gordona, który tym samym zdobywa swoje pierwsze punkty w zawodowej karierze. Andersonowi od tego niegrania najwyraźniej zardzewiały nadgarstki, może pochwalić się dzisiaj większą liczbą cegiełek niż Hey i Przyjaciele podczas powodzi w 97’. Zarówno tempo jak i poziom gry drastycznie opadł w drugiej kwarcie, oba zespoły pudłują niemiłosiernie a zagrań godnych odnotowania jak na lekarstwo. Vucevic chciał być jak Dirk Nowitzki i próbował rzucić z półdystansu, piłka wprawdzie minęła ręce obrońcy, niestety dla centra Orlando minęła również obręcz. Elfrid Payton całkiem zgrabnie prowadzi dziś atak Magików, rookie urodzony w Luizjanie na 4 minuty przed zakończeniem pierwszej połowy na parkietach NBA ma już na koncie 6 asyst, do których dołożył 2 punkty po udanej penetracji zakończonej celnym dwutaktem. Jrue Holiday pozazdrościł młodziakowi i chciał powtórzyć akcję gracza Orlando, niestety dla niego trumna Magic nosi dziś imię Anny Grodzkiej i były gracz 76ers nie znalazł w niej dziury zaliczając pudło. W międzyczasie obudził się Davis a i Anderson przypomniał sobie, że kiedyś potrafił celnie przymierzyć nie tylko na konsoli i Pelicans uciekli na 5 punktów- 44:39 i niecałe 2 minuty do końca drugiej kwarty. Przez chwilę myślałem, że Evan Fournier przeszedł latem operację czaszki, bo wielka czarna szrama przeszywała całe czoło Francuza, okazuje się jednak, że to kosmyk włosów wymknął się ze skrzętnie ułożonej przed meczem fryzury tworząc iluzję blizny. Do końca kwarty obie drużyny głównie pudłowały i pierwsza połowa 69 sezonu NBA w Nowym Orleanie zakończyła się wynikiem 48:41 dla gospodarzy.

III KWARTA

Jeśli zapytasz mnie kto będzie najlepszym centrem w tym sezonie to odpowiem z urzędu- Anthony Davis. Mimo, że nie gra póki co najlepszych zawodów w karierze to miewa takie momenty, które sprawiają, że skróty z tego meczu będą wyglądać ciekawie. Właśnie zapakował piłkę z taką energią, że inżynierowie konstruujący kosze przez chwilę zamarli w obawie, że ich sprzęt nie wytrzyma tej próby. Chwilę później ponawia ten manewr wykręcając przy okazji obrót, którego nie powstydziłby się Tony Hawk i zostaje przy tym sfaulowany. Akcja 2+1 i Pelicans uciekają na 4 punkty. Omer Asik jest dzisiaj cichym zabójcą, ma na koncie 12 punktów, tyle samo asyst i 4 bloki w tym jeden na niezłym dzisiejszego wieczora Tobiasie Harrisie, w którym udowodnił, że Małysz nie jest jedynym białasem potrafiącym skakać. Druga połowa należy do wysokich Pelicans, Davis rządzi w pomalowanym a Anderson zabija Magic dalekimi trójkami po kontrach, właśnie zanotował 3 celne z rzędu i Pelikany odskoczyły na 14 punktów wprawiając w ekstazę miejscowych kibiców. 78:64 zadziałało również na czirliderki, które w końcu ściągnęły dresy i ubrane w kuse sukienki machają pomponami celebrując wysokie prowadzenie gospodarzy po trzech kwartach.

IV KWARTA

Davis jest już blisko triple-double, mając 8 bloków ale nie wygląda na takiego, któremu mogłoby to wystarczyć. Jrue Holiday zszedł z boiska już w trakcie trwania drugiej kwarty z powodu kontuzji oka, ale w przeciwieństwie do jednego z sędziów, który dopatrzył się przewinienia Fredette na Benie Gordonie nie będzie potrzebował operacji. O pomyśle na ofensywę Magic powinien świadczyć fakt, że drugim –po Paytonie- najlepszym asystującym drużyny jest Kyle O’Quinn, który zanotował 5 ostatnich podań. Eric Gordon momentami przypomina tego gracza, który robił furorę w Clippersach, właśnie wbił pod kosz gdzie faulowany zdążył oddać rzut w pozycji „na fakira” i zaliczył akcję 2plus1. Status quo zachowane i na 7 minut przed końcem Pelicans wciąż są na czternastopunktowym prowadzeniu. Na 5 minut przed końcem spotkania popsuły się zegary w Smoothie King Center, a co za tym idzie ten i tak już za długi mecz prawdopodobnie nigdy się nie skończy. 89:72- po co to ciągnąć? Jrue Holiday wrócił na boisko z zaklejoną brwią, a Tobias Harris pada na boisko po kontakcie z Davisem, jeśli oznaczać to będzie kontuzje lidera Magic to Orlando może długo czekać na pierwszą wygraną w sezonie. W międzyczasie Vucevic notuje 23 zbiórkę a Davies lata nad koszem jak Scottie Pippen. 3 minuty do końca, 95:74, Magic są tragiczni, Pelicans bardzo ograniczeni ofensywnie, ale bronią dobrze, z taką grą mogą się znaleźć w top10 defensyw ligi, choć Orlando niekoniecznie jest drużyną, którą sprawia kłopoty obronie rywali. Davisowi zabrakło 1 bloku do triple-double ale 26 punktów, 16 zbiórek i 9 bloków, które zaliczył dzisiejszego wieczoru to i tak imponujący wynik.Ostatnie minuty to pojedynek głębokich rezerw obu zespołów w których trochę lepiej wypadli gracze z Florydy, zmniejszając rozmiary porażki do 17 punktów- 101:84 i chwała Panu za ostatni gwizdek.

MVP meczu- Anthony Davis- bez niespodzianki, niepodzielnie panował na boisku, choć Vucevic dwoił się i troił, mimo to Brew udowodnił, że jeśli Pelicans będą grali dobrze przez cały sezon to w głosowaniu na MVP tej ligi będzie jednym z faworytów.

Tyle z Nowego Orleanu, jutro widzimy się w Salt Lake City, hej.