Klasa 2014 przyniosła nam 2 fenomenalnych niskich skrzydłowych. W serii byli już C,PF,SG,PG, lecz co z SF? Odpowiedź na to pytanie da dzisiejszy bohater: Stanley Johnson.
Stanley Johnson
Ur. 29.05.1996
Pozycja: SF/SG
Wzrost: 6’7 (201 cm)
Waga: 245 (111 cm)
Uczelnia: Arizona
Statystyki (per game) 2014-15:
Rozegranych spotkań: 30
Min: 28,2
Pts: 14,1
Reb: 6,7
Ast: 1,8
Stl: 1,5
Blk: 0,4
TOs: 2,3
PF: 2,6
FG%: 44,8%
FT%: 73,8%
3PT%: 34,6%
Bohaterowie pierwszych odcinków to zawodnicy nastawieni ofensywnie, dopiero z talentem bycia defensorem, Johnson jest ich przeciwieństwem, już teraz dobry defensor, z potencjałem w ofensywie. Warto wspomnieć iż Stanley w swoim 3 i 4 sezonie z kalifornijską szkołą Mater Dei zanotował bilans 35-0! W przeciwieństwie do Russella, tak jak Okafor gra w kadrach młodzieżowych USA, został między innymi MVP FIBA U18 Americas 2014.
Bardzo dobry atletyzm, mocny fizycznie. Szybki na pierwszym kroku, przy tym niesamowicie silny. Wybuchowa mieszanka szybkości, masy i siły. Dodatkowo nie mająca żadnych obiekcji by tego wszystkiego użyć. Zawodnik explosive, ponadprzeciętny atleta, kończy akcję nie tylko prostymi wsadami , ale i np. windmillami. Koszmar dla oponentów na kontrach, prawie nie do zatrzymania. Dobrze wypełnia linie, zawsze gotów samodzielnie poprowadzić kontrę, przyzwoity ball handling, potrafi bez trudu wygrać pojedynek 1 na 1. Posiada silne górne partie ciała, dzięki czemu absorbuje kontakt, lecz odczuwa go mniej. Walczy na ofensywnej zbiórce.
Stanley wciąż rozwija swoje zdolności ofensywne, już teraz wszechstronne. Może grać na pozycjach od 1 do 4, co otwiera wiele możliwości. Posiada dobre instynkty rozgrywania, dobra wizja, podaje celnie w sytuacji kiedy inni skrzydłowi by nie dali rady, do poprawy jedynie podejmowanie decyzji, aczkolwiek okazjonalnie może zagrać jako PG. Ze względu na masę/siłę może grać na 4. Dobry atakujący w linii prostej, zwłaszcza dzięki kontroli nad piłką. Na początku kariery w high school był typowym non-shooterem, włożył jednak sporo pracy w ten aspekt i posiada dość spory zasięg, wadą pozostaje równość/konsystencja. Ciężki do zatrzymania podczas atakowania obręczy, potrafi poprostu zrzucać obrońców z siebie. Nie ma także problemów z atakiem przy linii końcowej, ze skrzydła. Używa siły i przewagi fizycznej nad rywalami w inside scoring.
Prawdopodobny przyszły top 5 obrońców obwodowych ligi. Bardzo fizyczny defensor, wywiera mocną presję na przeciwniku. Używa swojej siły by wypychać i zatrzymywać rywali, za większością natomiast nadążą dzięki dobremu przyspieszeniu. Bez trudu jest w stanie skutecznie bronić pozycję od 1 do 4). Świetnie czyta linię podań, fenomenalny zasięg (6’11 ½ ). Bardzo aktywny, nieustępliwy, nie odpuszcza w zagraniach. Uwielbia konkurencję, zawsze chętny do wygrania jej. Niezwykle wytrzymały.
Johnson ma w środowisku opinię zwycięzcy, 4 tytuły w 4 sezonach w liceum, regularne wygrane z kadrą. Legenda wśród kalifornijskich liceów. Bardzo mocny fizycznie oraz psychicznie, do wszystkiego doszedł samodzielnie. Bardzo wysoka etyka pracy, mocno pracuje by wyeliminować wady w swojej grze (przykład: w/w problem z rzutem). Dąż y do udoskonalenia swojej gry, mentalność dosyć podobna do LeBrona.
PER Johnsona wynosi 23.2, jest to 4 wynik w konferencji Pac-12. Defensive rating wynosi 85,3 i jest 5 w Pac-12. Jest 5 w przechwytach ogólnie (44) i na spotkanie (1,5) w swojej konferencji. Jest 4 w defensive win shares w Pac-12. Stanley nie znajduje się w czołówce statystyk w NCAA, lecz Arizona jest notowana jako #5 w kraju i jest jednym z kandydatów do mistrzostwa. Zapewne Stanley będzie ich czołową postacią podczas March Madness.
Dalej w swojej grze musi nauczyć się równości/konsystencji. Przeciętnie czuje się w sytuacjach catch and shoot. Zwłaszcza zmęczony lub pod presją ma problemy z oddaniem dobrego rzutu. Problem sprawia to iż punkt wypuszczenia piłki ma na wprost twarzy, co przy kryciu o tych samych warunkach znacznie utrudnia trafienie, mała zmiana w tym aspekcie, która może sprawić iż Stanley będzie pewnym strzelcem, może odmienić jego karierę na jeszcze lepsze.
Potrzebuje poprawić podejmowanie decyzji. Zbyt pewny siebie. Czasem za bardzo się stara, będąc przekonanym że się uda. Ryzykuje oddawanie ciężkich rzutów z ciężkich, nieprzygotowanych pozycji. Próbuje uświadomić siebie jako strzelca, czasem oddając rzuty zza łuku mimo mocnej presji na nim wywieranej. Może generować straty, powinien uważniej wybierać zagrania/podania. Mimo dobrych instynktów, zbyt nieostrożny. Niezbyt kreatywny, obecnie wykorzystuje przewagę nad rówieśnikami. Nie wiadomo jak poradzi sobie w kreowaniu przeciw czołowym obrońcom ligi.
Podsumowując: kolejny mocny talent. Upside który każe go upatrywać jako gwiazdę pokroju Kawhi Leonarda. Osobiście mi przypomina trochę słabszą wersję Paula George’a. Ma papiery na bycie all-starem oraz czołowym obrońcom ligi. Dzięki fizyczności może zajść daleko. Bardzo mocny psychicznie co pomoże mu w środowisku ligi i odpowiednim rozwinięciu swoich zdolności. Wart wyboru w miejscach 3-5.
Przewidywane kierunki:
Orlando Magic – wciąż nie wiadomo czy Tobias Harris postanowi pozostać na Florydzie. Stanley mógłby go świetnie zastąpić. Piątka: Payton-Oladipo-Johnson-Gordon-Vucevic mogła by wywindować Orlando do czołówki najlepiej broniących zespołów.
Philadelphia 76ers – gdyby Phila spadła poza Top 3, ściągnięcie Stanleya miałoby sens. Wroten-Johnson-Sarić-Noel-Embiid mogłiby w przyszłości namieszać
Minnesota Timberwolves – duet Johnson/Wiggins przy podaniach Rubio? Wygląda bardzo ciekawie. Stanley byłby kolejnym powodem by emocjonować się postępami Wilków.
Utah Jazz – teoretycznie Utah ma szansę na pozycję 6-8, czyli najpóźniejszą z którą pójdzie Johnson. Mogliby grać nim jako 2/3 wymiennie z Haywardem, natomiast Burksa wymienić. Taki wariant daje Nutkom predyspozycję by być czołową defensywą ligi.
Pick nr 5-6 zawsze mogą wylosować Denver Nuggets bądź Detroit Pistons, więc widok Stanleya w ich trykocie także możliwy.
Jak dla mnie idealny fit dla Pistons. W Minny dublowałby się z Wigginsem, w Utah z Haywardem, w Orlando z Harrisem. Moim marzeniem jest zobaczyć go w piątce Tłoków i w końcu mieć kogoś ogarniętego na tą pozycję, bo na Butlera, Prince’a czy inne wynalazki nie da się patrzeć.
GRATKI Wałek za pierwsze zdanie! Wyprzedziłeś historię:-0)
Interesujesz się też poziomem licealnym ? Jeśli tak, to może jakiś artykuł o najlepszych licealistach ?
Mi on bardziej przypomina Rona Artesta z wcześniejszych lat. Rownież trochę jest podobny do DeMar DeRozena. Myślę, że lepszy od nich nie będzie. Idealnie pasowałoby do Jazz, gdzie poprawliłby im obronę . Pięknie wyglądałby z nim ich pierwsza piątka z Dane Exum na rozegraniu. Mały błąd trafił sie autorowi 111 kg, nie cm. Ogólnie jestem pod wrażeniem opracowania zawodników i tempa. Gratluję.
Dzięki za uwagę, poprawione w następnych art będą.
Poziomem licealnym raczej nie, przede wszystkim skupiam uwagę na McDonald’s All American i Jordan Brand Classic, all star game’y dla najlepszych licealistów.
Brzmi jak lepsza wersja Kidd – Gilchrista. Dobry obrońca, dobrze przygotowany fizycznie to zawsze profit dla ekipy. Pytanie tylko czy atletyzm Johnsona wystarczy mu w NBA, by mieć przewagę. Nie widzę w nim raczej All – Stara, ale na pewno nie busta. Dobrzy obrońcy zawsze są potrzebni.
Dajmy MKG trochę czasu, ponieważ on dopiero zaczął się rozwijać. Wyraźnie poprawił rzut z półdystansu, a w obronie jest czołówką ligi, a gość ma dopiero 21 lat. MKG jak wchodził do ligi był uważany za plastra i uważam, że jeśli będzie kręcił cyferki na poziomie 12-14 pkt, 7-8 zb, 2 as, 1 blk, 1 przech przy 45% fg to byłbym zadowolony, ponieważ jak nikt inny z młodego pokolenia potrafi zatrzymać rywali. W tym sezonie poczynił znaczący postęp, a najlepsze lata dopiero nadchodzą.