Draft 2015: co może pójść źle?

Mowiąc o debiutantach, zawsze zakłada się iż ich kariery potoczą się pozytywnie, iż będą się stale rozwijać itd. Ale w świetle ostatnich doniesień o pogłębieniu się kontuzji Joela Embiida, należy się zastanowić co może zepsuć kariery debiutantom.

Dodatkowo podczas workoutu z Suns jeden z najlepszych atletów w drafcie – Michael Qualls, rozerwał więzadło ACL. Jakby było tego mało, jeden z czołowych PG tej klasy Cam Payne doznał urazu prawej dłoni podczas workoutu z Nuggets. Na początku sezonu topowy rekrut Chris McCullough również zerwał więzadło.

Karl-Anthony Towns

Oczywiście najgorszą rzeczą która może przytrafić się debiutantowi jest kontuzja, czego doświadczyli w minionym sezonie m.in. Embiid, Randle, Parker, McDermott, Gordon, Vonleh, Smart. Ale co poza kontujzą może wstrzymać karierę Townsa?

Główną zaletą KATa jest jego ogromna wszechstronność w grze, która powoduje iż w zależności od potrzeb może być stretch four, grać tyłem do kosza, rozgrywać bądź bronić. Zbyt wiele gałęzi gry żeby mógł przepaść w lidze. Ale jeśli nie rozwinie żadnego aspektu gry ponad przeciętność, to będzie można mówić iż się po prostu zmarnował.

Jahlil Okafor

Jahlila może zatrzymać jednowymiarowość. Żeby rozwinąć swój potencjał Okafor przede wszystkim musi dodać rzut z półdystansu do gry. Tak samo jak urozmaicić arsenał zagrań w post. Mimo fenomenalnych jak na centra warunków musi nauczyć się radzić z siedmiostopowymi defensorami, z czym miał problem m.in. podczas MM (Poeltl). Jego jednowymiarowość kłuje w oczy, zwłaszcza że z takim zasięgiem powinien odsyłać o wiele więcej rzutów rywali. Ponadto z takimi warunkami fizycznymi powinien być realną konkurencją w obronie. Jahlil może rozwinąć się na poziom DMC, ale tylko eliminując to co powyższe, a tego jest wiele.

Kristaps Porzingis

Obrona. Po pierwsze, Łotysz musi nauczyć się bronić. Podobnie jak Okafor powinien blokować więcej z takimi warunkami. Pesymistyczny scenariusz co do jego kariery zakłada iż zostanie zwykłą stretch four. Zwłaszcza iż w post nie jest zawodnikiem wybitnym, a przyjdzie mu grać z topowymi obrońcami. Zatrzyma się w miejscu także jeśli nie nabierze więcej siły, gdyż mobilność nie zawsze mu pomoże.

D’Angelo Russell

Atletyzm, a raczej jego brak + gra pod presją. Russell to co najwyżej średni atleta, i nawet mimo ogromnego talentu może sobie mieć trudności lidze zdominowanej przez atletycznych freaków. Nadzieją dla byłego zawodnika Ohio State jest jego zdolność kreowania rzutu i boiskowe IQ które nie raz nadrabiały jego stratę w atletyzmie. Nie jest także pewne czy Russell będzie w stanie być G2G. Podczas MM pudłował na potęgę (3-17 w porażce z Arizoną).

Emmanuel Mudiay

Rzut. Grafika poniżej ilustruje z jakimi tuzami rzutu Kongijczyk jest na równi. (niech was nie zmyli +35% zza łuku. Gdyby grał więcej niż 10 spotań byłoby znacznie mniej)

Liga coraz mocniej nastawia się na trójki, więc jeśli Mudiay tego nie wyeliminuje to może zostać co najwyżej solidnym PG. Zwłaszcza iż jego atletyzm choć świetny, to nie jest na równi z Westbrookiem czy Wallem.

Willie Cauley-Stein

Ofensywa i zbiórka. WCS to przyszły top 5 defensor ligi, i z tym nie ma wątpliwości. Nawet najbardziej negatywny scenariusz odnośnie jego kariery zakłada bycie startującym centrem. Ale podopieczny Calipari’ego żeby zachować systematyczny rozwój jaki prezentował przez 3 lata UK, musi zabrać się za ofensywę. Ponadto mimo fenomenalnych warunków i atletyzmu nie jest aż tak dominującym graczem na zbiórce jakim powinien być.

Justise Winslow

Ofensywa + presja. Winslow dalej płynie na fali świetnego MM w jego wykonaniu, ale nie chowa to jego przeciętnej ofensywy. Jeśli nie polepszy m.in swojej gry 1 na 1 i kreowania rzutu, nie czeka go nic ponad bycie zawodnikiem 3&D.

Mario Hezonja

Charakter. Chorwat ma predyspozycje by być all-starem, ale każdy skaut krytykuje jego charakter i jego wypowiedzi. Gdy reszta topowej dziesiątki nie komentuje siebie jako najlepszego z najlepszych, to Mario udziela wypowiedzi jak ta – „Czy chodzę oglądać Messiego? To Messi powinien chodzić oglądać mnie”. Budzi to pytanie: ile wytrzymają trenerzy i koledzy zespołu przy takich komentarzach debiutanta?

Stanley Johnson

Ofensywa. Świetne ciało i obrona, ale jednak duża surowość w ataku. Jego rola na początku będzie ograniczać się głównie do bycia spot up shooterem, którym jest solidnym. Podobnie jak Winslo, jeśli się nie poprawi, to czeka go los 3&D.

Devin Booker

Obrona 1 na 1. Booker to świetny obrońca bez piłki, ale gorzej z grą na piłce. W UK mógł pozwalać sobie na puszczanie rywali, mając najlepszy duet defensywny w lidze za sobą. Ma predyspozycje by być przyzwoitym w tym aspekcie, ale oznacza to ogrom pracy.

Oby jednak żaden scenariusz się nie sprawdził, klasę omijały kontuzję, a oni dali więcej radości niż „najlepsza klasa od 2003”!