Zapowiedź sezonu 2018/19: New York Knicks – z chaosu wyłania się Jednorożec

Ekipa z Madison Square Garden od kilku lat jest głównie bohaterem negatywnych i śmiesznych newsów. Tu problemy z Philem Jacksonem, tu drama z Melo, tu banowanie Oakleya, tu kontuzje… Czy w następnym sezonie nad Knickerbockers w końcu zaświeci słońce? Zapraszam na kolejną zapowiedź zbliżających się rozgrywek!

Małe kalendarium ostatnich sezonów w MSG:

2012/13: 54-28, 2 miejsce na Wschodzie, J.R. Smith – Sixth Man of the Year, wygrana z Celtics 4-2 w pierwszej rundzie, przegrana 2-4 z Pacers w drugiej (ostatni rok „chwały”)

2013/14: 37-45, 9 miejsce na Wschodzie, w marcu Phil Jackson zostaje prezydentem klubu, po sezonie zwolnienie Mike’a Woodsona i zatrudnienie Derek Fishera na stanowisku trenera

2014/15: 17-65, 15 (ostatnie) miejsce na Wschodzie, w Drafcie po sezonie wybranie Kristapsa Porzingisa z numerem 4

2015/16: 32-50, 13 miejsce na Wschodzie, w lutym zwolnienie Fishera, któego tymczasowo zastąpił Kurt Rambis, po sezonie zatrudnienie w roli szkoleniowca Jeffa Hornaceka

2016/17: 31-51, 12 miejsce na Wschodzie, po sezonie zwolnienie Jacksona oraz oddanie Carmelo Anthony’ego do OKC Thunder

2017/18: 29-53, 11 miejsce na Wschodzie, 6 lutego Porzingis zerwał więzadła krzyżowe przednie i wypadł do końca rozgrywek, po sezonie zwolniono Hornaceka

Wygląda to bardzo słabo. Gdyby wgłębić się jeszcze dokładniej, to okazałoby się, że Knicks starzeli się, a dodatkowo nie podpisywali dobrych nowych graczy. Wydaje się to aż zbyt proste, jednak patrząc na skład ciężko znaleźć tam jakieś perspektywiczne nazwiska. Melo-Smith-Shumpert-Chandler-Stoudemire’a, to był, można powiedzieć, ich kluczowy tercet. Jednakże tego ostatniego zwolniono, a środkową trójkę oddano w sezonie 2014-15, za, tak naprawdę, ogórki oraz drugorundowe wybory. Bo chyba Jose Calderona, Samuela Dalemberta, Lou Amundsona czy Lance’a Thomasa nie można nazwać realnymi wzmocnieniami. Co prawda byli też i perspektywiczni gracze: Shane Larkin czy Wayne Ellington – ale oni nie zagrzali w Nowym Jorku miejsca. Shane odszedł już w następnym sezonie. Wayne jeszcze szybciej – w tym samym, w którym go wymieniono.

W Offseason 2015 przerotowała większość składu. Tak, to wtedy wybrano w Drafcie Jednorożca. Podpisano też Robina Lopeza, Arrona Afflalo, Kyle’a O’Quinna czy Derricka Williamsa. Oddano za to Tima Hardawaya Jr. do Hawks za Jeriana Granta (którego rok później wymieniono w pamiętnym dealu z Bulls, w którym ściągnięto do drużyny Derricka Rose’a).

A to tylko niektóre z transakcji w tamtym okresie.

Wiem, trochę zamieszałem. Sam zaczynam się w tym powoli gubić. Ale chciałem Wam w ten sposób pokazać, że od kiedy zaczęły się problemy i Knicks nie weszli do PO, zaczęli desperacko szukać sposobu na poprawę swojej sytuacji. Często robiąc to niesamowicie nieudolnie. Co prawda nie poszło im tak źle, jak w przypadku „kolegów zza miedzy”, bo nie oddali swoich wyborów w Drafcie. Natomiast, o ile w przypadku Nets należy mówić o krótkowzroczności, to słowem, które najlepiej opisuje zarządzanie drużyny z MSG, jest chaos. Brak jakiegokolwiek planu czy wyznaczonego kierunku. Tak naprawdę dopiero ostatnie ruchy powoli zaczynają klarować, w którą stronę popłynie okręt zwany New York Knicks. Nie będę się już rozwodził nad wszystkimi transakcjami z ostatnich lat, ale w skrócie opowiem, jak wygląda ich ekipa obecnie i co mają przed sobą.

Rzućmy okiem na roster:

Mamy tu kilka znanych nazwiska, trochę doświadczenia i sporo młodych. Zacznę nieco odwrotnie niż w zapowiedzi Nuggets, bo od depth charta:

PG: TREY BURKE / FRANK NTILIKINA / EMMANUEL MUDIAY

SG: TIM HARDAWAY JR. / COURTNEY LEE / ROK BAKER

SF: KEVIN KNOX / MARIO HEZONJA / LANCE THOMAS

PF: KRISTAPS PORZINGIS (+) / NOAH VONLEY / ISAIAH HICKS

C: ENES KANTER / MITCHELL ROBINSON / LUKE KORNET

Parę słów wyjaśnienia: na pozycjach obwodowych może być duża rotacja, bo np Ntilikina może grać na dwójce, Baker na jedynce, zaś Hardaway na trójce itd. Ponadto, jeśli chodzi o wysokich: Porzingis co najmniej do świąt nie ma być dostępny (a być może straci cały sezon). Teoretycznie to on jest pierwszy wyborem na pozycję wysokiego skrzydłowego – jeżeli jest w składzie. Pominąłem zaś celowo Joakima Noah, który w zespole teoretycznie się znajduje, ale Knicks najpewniej postarają się go pozbyć przy pierwszej dobrej okazji (przez połowę poprzednich rozgrywek niemal nie był części ekipy, więc byłoby to dziwne, gdyby nagle się to zmieniło. Chyba, że coach Fizdale znajdzie dla niego miejsce.

Właśnie. O składzie za chwilę. David Fizdale. Zrobiło się o nim głośno tak naprawdę rok temu, kiedy po meczu nr 2 pierwszej rundy, kiedy jego Grizzlies przegrali ze Spurs. Na konferencji prasowej Fizdale skrytykował pracę arbitrów w pamiętny sposób:

To był jego pierwszy sezon w roli pierwszego szkoleniowca. Wcześniej przez 13 lat był asystentem – między innymi w latach 2008-16 w Miami Heat, którzy zdobyli w tym czasie 2 Mistrzostwa. Jako trener Miśków – zdołał wprowadzić ich do Playoffs w swoim „debiutanckim” sezonie, wygrywając 43 spotkania. Następnie przegrali w pierwszej rundzie ze Spurs 2-4. W następnych rozgrywkach nie było już tak kolorowo – po 19 spotkaniach i rekordzie 7-12 David został zwolniony. Nie pokazał jeszcze tak naprawdę zbyt wiele, ale był chwalony za utrzymywanie dobrej atmosfery w szatni oraz za organizacje obrony (z czego Grizzlies słyną od lat). Jest stosunkowo młody (44 lata), a przed nim najpoważniejszy test w karierze. Dostaje młodą ekipę Knicks z ich licznymi problemami – i ma to jakoś ułożyć.

Wróćmy zatem do składu NYK. Na pozycjach obwodowych jest niemal przesyt. Jednakże nie wydaje mi się, by przesadzono. Ntilikina, Mudiay, Hardaway i Burke mają odpowiednio 20, 22, 25 i 26 lat. Dalej będą się rozwijać, a mają też nieco doświadczenia w postaci Lee. On też może być często wykorzystywany przez Fizdale’a dzięki swoim umiejętnościom defensywnym.

Dużo nadziei w Nowym Jorku pokłada się w Kevinie Knoxie. Wybrany z numerem 9 w tegorocznym Drafcie ma być uzupełnieniem luki, jaka powstała po odejściu Melo rok temu. Naturalnie są to inni gracze, ale mają pewne podobieństwa. Rookie więcej gra na tablicy, natomiast obaj potrafią przymierzyć z półdystansu i zza łuku. Nie ma co ich porównywać, bo Carmelo to przecież jeden z najlepszych strzelców w historii Ligi. Natomiast wydaje się, że Kevin będzie w stanie zarówno rozciągać grę, jak i powalczyć o zbiórki. Może też prowadzić atak, co robi obecnie wielu najlepszych niskich skrzydłowych (LeBron, Durant, Giannis). Bardzo interesujące jest zatem, jak się rozwinie.

I dochodzimy do kluczowej dla tego sezonu pozycji. Silny skrzydłowy, Power Forward, PF. To tutaj pierwsze skrzypce powinien grać Jednorożec, Kristaps Porzingis. Tyle, że dalej nie wykurował się po zerwaniu wiązadeł w lutym tego roku. I to może zaważyć na tym, że Knicks będą mogli spisać kolejny sezon niemal na straty. Chociaż nie, źle się wyraziłem – będzie to sezon przejściowy. Zaraz wyjaśnię, o co mi chodzi.

Ogólnie wśród wysokich nie ma już takiego bogactwa, jak na obwodzie. Kanter to solidny gracz w ataku, zaś obronę mają gwarantować nowe nabytki: Vonley, Kornet czy Robinson. Być może do łask wróci Noah (Joakim), ze względu na umiejętności defensywne. Tak naprawdę wiele zależy od Fizdale’a – ale nie wydaje mi się, by zdecydował się na przywrócenie środkowego do składu. Knicks pozbędą się go prędzej czy później. A drużynę należy budować bez niego.

Zwłaszcza że, skoro nie będzie Porzingisa (zakładając, że straci cały sezon/co najmniej pół), to młodzi dostaną czas, żeby się ograć i nabrać nieco doświadczenia. Ponadto – Mudiay gra w tej ekipie dopiero od pół roku, zatem również na obwodzie potrzebne jest zgranie oraz wyraźne ustalenie, gdzie jest czyje miejsce. Również będzie trzeba się zaadaptować do nowego stylu, który zaproponuje Fizdale. Zatem teoretycznie ten sezon, nawet, jeżeli nie będzie sukcesem w sensie rekordu i awansu do Playoffs, to może być dużym krokiem do przodu.

Co prawda kilka lat temu spekulowałem, że Knicks pod Fisherem wrócą do PO, a grali przecież koszmarnie. Zatem nie chcę być wielkim optymistą – natomiast moim zdaniem W KOŃCU idzie to w dobrą stronę. Na obwodzie jest grupa młodych i zdolnych, którzy mają się rozwijać i prowadzić organizację. Na SF Knox, na PF Porzingis, na razie na C Kanter, a potem, w zależności, jak rozwiną się młodzi, może oni. Nie jest to może idealny plan, bo wiele rzeczy może pójść nie tak (skłócenie kogoś z czwórki guardów, Knox niewypałem, brak dobrego obrońcy na centrze…). Ale nigdy nei da się wszystkiego przewidzieć. Zaś porównując do chaotycznych ruchów i dziwnego budowania składu, to obecnie wygląda to bardzo dobrze.

Rzućmy jeszcze okiem na Salary Cap:

Przed nimi czas wielkich decyzji. Po tym roku należy ostatecznie podjąć decyzję, w którą stronę idzie organizacja. Porzingis, Burke, Mudiay, Hezonja, Kanter, Baker, Volney, Kornet – na pewno nie da się utrzymać ich wszystkich. Gdyby udało się w jakiś sposób pozbyć kontraktu Joakima Noah, byłoby dużo łatwiej. Sporo też zajmuje, patrząc na przyszłość w organizacji, Lance Thomas. Kluczowe będzie na pewno podpisanie Jednorożca, ale to każdy może powiedzieć. Tak naprawdę kompletnie nie wiem, jak zamierzają tę sytuację rozwiązać Knicks. Mówi się przecież o pozyskaniu Jimmy’ego Butlera, gdyż będą mieli miejsce na dwie maksymalne umowy. Gdyby udało się oddać w pakiecie jakichś obwodowych oraz Noah, to byłoby to wręcz idealne. Ale Timberwolves raczej na to nie pójdą. Butler najpewniej pasowałby do filozofii Fizdale’a – ale skoro ten sezon ma być „przejściowy”, to czy jest sens ryzykować i oddawać „swoich” młodych w zamian za Butlera, co do którego nie ma pewności, czy zostanie w zespole? Osobiście widzę za rok podpisanie Porzingisa, Burke’a i Mudiaya za dobre pieniądze (max dla Jednorożca i nieco mniej dla kolejnej dwójki), a następnie próbowanie zastąpienia w jakiś sposób Kantera, przy okazji podpisując na niskim kontrakcie innych „młodych”. Chociaż nie ma co ukrywać, że ciężko to dobrze zaplanować. Chyba, że Kanter i Porzingis na wysokich umowach… Ale co wtedy z Burke’iem i Mudiayem?

Można tak gdybać bardzo długo. Ale to temat na inny raz – na pewno im bliżej końca sezonu, tym częściej będzie się przewijała w mediach kwestia przyszłości Knicks. Tak czy siak, według mnie przed ekipą z MSG jeszcze dużo pracy. Ale powoli wychodzą na prostą. Najbliższe offseason będzie chyba ich najważniejszym od wielu, wielu lat. Jak sobie z tym poradzą? Przekonamy się. Ja jestem niesamowicie ciekawy. A w najbliższym sezonie:

Mój typ: 12 miejsce na Wchodzie

(Wyprzedzą: Bulls, Hawks i Nets)

A wy – co uważacie? Idzie ku dobremu czy dalej będzie to „przeklęta” drużyna”? Co zrobią w tym sezonie, a co za rok? Jaki będzie Fizdale w roli ich head coacha? Dajcie znać, bo jak dla mnie to obecnie jedna z najciekawszych pod kątem przyszłości ekip w całej Lidze. Chętnie przeczytam wasze opinie na ten temat.

Z góry przepraszam też za jakiekolwiek błędy czy literówki. Byłbym bardzo wdzięczny za ich wytknięcie, naturalnie je poprawię: sam uwielbiam pisać poprawnie gramatycznie, ale czasem wkradną mi się niechciane pomyłki. Dziękuję bardzo za przeczytanie – i do następnego!