Transferowe lato 2019 (3) – Southeast Division

Kontynuujemy nasze podsumowaniu ruchów obecnego offseason. W serii „Transferowe lato 2019” przyglądamy się kolejno wszystkim Dywizjom i przeanalizujemy ruchy, jakie podjął każdy z zespołów. Będzie o plusach i minusach przeprowadzonych (lub nie) transakcji, a także znajdzie się tam nasza próba wytypowania wyniku drużyny w nadchodzącym sezonie. Dziś dywizja, która w ostatnich Playoffs miała tylko jednego przedstawiciela – Southeast. Zapraszamy.

Nowe nabytki każdego zespołu są zaznaczone pogrubieniem.

ORLANDO MAGIC (42-40)

SKŁAD: DJ Augustin, Markelle Fultz, Josh Magette, Michael Carter-Williams, Evan Fournier, Melvin Frazier Jr, Wes Iwundu, Terrence Ross, Jonathan Isaac, Amile Jefferson, Al-Farouq Aminu, Aaron Gordon, Chuma Okeke, Nikola Vucević, Khem Birch, Mo Bamba

NAJWIĘKSZE UBYTKI: brak

PLUSY:

Woy: Z pewnością nowe kontrakty czyli zatrzymanie w zespole – dla Nikoli Vucevica i Terrence’a Rossa czyli liderów z poprzedniego sezonu. Dalej utrzymanie składu czytaj kontynuacja pracy z zespołem, który miał dla Steve’a Clifforda. Osobiście wierzę w rozwój takich nazwisk jak Isaac, Bamba czy Fultz. Szykuje się ciekawy sezon w Magii

Kubala: Po pierwsze – pozostawienie składu. Nie robiono rewolucji, tylko postawiono na rozwijanie tego, co dobrze funkcjonuje. Bamba, Hordon, Isaac i reszta młodych ma dalej się rozwijać, a Vucevic, Ross i Fournier też starzy nie są (mają odpowiednio 26, 26 i 28 lat). Augustin świetnie się sprawdził rok temu jako weteran – teraz nadal będzie pełnił tę rolę. Razem z Fultzem, Magettem i Carter-Williamsem tworzą dosyć solidny zestaw na jedynce. Całościowo stworzyli sobie bardzo dobre warunki do dalszego rozwoju ich młodych i walki o Playoffs.

MINUSY:

Woy: Nadal i po przegranej słabej pierwszej rundzie play offs przeciwko późniejszym Mistrzom z Toronto – brak klasowego zmiennika dla Augustina. Nadal zostaje nam wierzyć, że Markelle Fultz będzie miał przełomowy sezon w nowych realiach oraz wesprze weterana w najlepszym tego słowa znaczeniu. Brakuje mi też strzelca z dobrą trójką obok Fourniera i Rossa.

Kubala: Jeśli Fultz w końcu nie zacznie grać na miarę potencjału, to będzie krucho. Jest numerem 1 Draftu i to ostatni gwizdek, żeby coś pokazać. Bez jego dobrej formy rozgrywanie w Magic będzie problemem, bo Carter-Williams nadaje się tylko na trzeciego PG. Może Magett jakoś da radę? Chociaż ciężko tego oczekiwać, równie dobrze może być gorszy od MCW. Tak czy siak – ktoś musi pomóc Augustinowi. Do tego – ja wiem, że Vucevic jest zasłużony i w ogóle, ale dostał według mnie za dużo pieniędzy. W tym roku jeszcze bez problemu, ale za rok-dwa jego umowa może zacząć boleć, kiedy będzie trzeba podpisywać nowe umowy. Chyba, że dalej będzie grał na poziomie All-Stara, wtedy jasne, opłacało. Bolączką numer 3 jest pozycja SF. Nie mam pewności, czy młodzi (Frazier, Iwundu, Jeffries) to udźwigną.

PROGNOZA NA NOWY SEZON:

Woy: Powtórzenie wyniku z poprzedniego sezonu czyli 42-40 oraz ponowny awans do play offs. Rozwój Isaaca, Bamby czy Fultza. Może niespodziewanie dobre wejście draftowej piętnastki czyli Okeke. Wydaje się, że Magia nadal będzie solidnie bronić o lepszych wynikach może zdecydować potencjalnie efektywniejsza gra w ataku. Czy Steve Clifford da radę rozwinąć ich atak?

Kubala: Wydaje mi się, że z racji osłabienia niektórych ekip Wschodu są w stanie powalczyć o Playoffs. Nadal jednak będzie to okolica 7-8 miejsca, nie wyżej. Chyba, że nagle eksplodują formą. Są zgrani, mają rozwijających się graczy, więc kto wie? Ja osobiście tego się nie spodziewam, ale kto wie: NBA lubi zaskakiwać. Na pewno ciekawie będzie śledzić, jak sobie radzą.

CHARLOTTE HORNETS (39-43)

SKŁAD: Terry Rozier, Devonte Graham, Dwayne Bacon, Josh Perkins, Malik Monk, Nicolas Batum, Michael Kidd-Gilchrist, Robert Franks, Cody Martin, Caleb Martin, Jalen McDaniels, Miles Bridges, PJ Washington, Marvin Williams, Bismack Biyombo, Willy Hernangomez, Thomas Welsh, Cody Zeller

NAJWIĘKSZE UBYTKI: Kemba Walker, Tony Parker (koniec kariery), Frank Kaminsky, Jeremy Lamb

PLUSY:

Woy: Mały plusik to pozyskanie PJ Washingtona, który może w przyszłości stać się nową gwiazdą Szerszeni. Wg mnie plusem nie jest przyjście Terry’ego Roziera, który zamienił się klubami z Kembą Walkerem (jest to spadek jakości).

Kubala: Szanuję to, że przestali się łudzić, że są w stanie osiągnąć jakiś sukces z tym, co mają i postanowili całkowicie pójść w stronę przebudowy. Bardzo rzadko da się równocześnie rozwijać młodych i walczyć o najwyższe laury. Trochę ich do tego zmusiło odejście Kemby – ale na szczęście nie zalali sobie Salary Cap nowymi grubymi kontraktami dla weteranów, tylko postawili na przyszłość. Jestem na tak w kwestii Terry’ego Roziera – w 2018 pokazał, że ma papiery na dobrą grę i nadal jest młodym zawodnikiem. To nie poziom Kemby, ale przynajmniej nie zostali z niczym. Zakończyli nieudany program „Frank The Tank”. Mają kilku perspektywicznych zawodników, których teraz mogą spokojnie rozwijać, bez parcia na wynik.

MINUSY:

Woy: Odejście gracza-ikony i twarzy organizacji czyli Kemby Walkera. Ten ruch jest trudny do zrozumienia oraz zrzuca organizację z Charlotte w ligowy niebyt. Terry Rozier nie jest graczem na podobnym poziomie i nie jest typem lidera, który będzie przynosił Hornets zwycięstwa…

Kubala: Cóż… Dalej mają zawalony Salary Cap. Trio Batum-Zeller-Biyombo dostanie za ten sezon 57 milionów, czyli więcej niż w Bucks otrzyma duet Giannis-Middleton. Komentarz chyba zbędny. Z takimi kontraktami ciężko podpisać kogokolwiek wartościowego, a też ciężko je gdziekolwiek oddać. Nie byli za to w stanie podpisać ponownie Lamba, który był ostatnio jedną z jaśniejszych postaci dla tej organizacji. Poza tym w tym Offseason nie zrobili jakichś dużych błędów. Ale całościowo, przez poprzednie lata, ta organizacja przez najbliższe dwa sezony nie ma szans nawet na powalczenie o wejście do Playoffs.

PROGNOZA NA NOWY SEZON:

Woy: Między 30. zwycięstwami a 32. zwycięstwami. Między 11 a 13 miejscem na Wschodzie. Ogólnie off-season mocno rozczarowujący i ciężko napisać coś pozytywnego.

Kubala: Zdziwię się, jeśli nie będą wśród trzech najgorszych drużyn Ligi. Terry może próbować to ciągnąć, ale skoro z Kembą nie byli w stanie wejść do Playoffs, to bez niego oraz z jeszcze starszymi Marvinem i Batumem oraz do tego bez Lamba stali się jedną z najsłabszych drużyn Ligi. Rozwój młodych i liczenie na wybór nr 1 w Drafcie: to ich plan na ten sezon.

MIAMI HEAT (39-43)

SKŁAD: Goran Dragić, Justise Winslow, Dion Waiters, Jeremiah Martin, Tyler Herro, Jimmy Butler, James Johnson, Derrick Jones Jr, Bam Adebayo, Udonis Haslem, Kelly Olynyk, KZ Okpala, Meyers Leonard, Chris Silva, Duncan Robinson, Kyle Alexander

NAJWIĘKSZE UBYTKI: Dwyane Wade (koniec kariery), Josh Richardson, Hassan Whiteside

PLUSY:

Woy: Mimo wszystko, przejęcie Jimmy’ego Butlera tuż po zakończeniu kariery przez Dwyane’a Wade’a. Następnie postawienie na Bama Adebayo przy wymianie Hassana Whiteside’a do Portland. Wydawało się, że Whiteside potrzebował już nowego otoczenia i nie rozwijał się wśród Heat. Natomiast ta zmiana zdecydowanie doda impulsu Adebayo. W końcu, wybór Tylera Herro w drafcie, który ma dawać fanom Heat wiele okazji do radości z celnych rzutów z dystansu

Kubala: Nie lubię personalnie Jimmy’ego, ale to świetny zawodnik i jego przyjście to oczywiście skok jakościowy dla Heat. Oddali Whiteside’a, który w ostatnich sezonach nie pokazywał niczego specjalnego – dzięki czemu zyskali dobrego zmiennika dla Adebayo i Olynyka pod koszem oraz zeszli z kontraktu Hassana. Na rozegraniu jest w teorii dziura, ale prowadzeniem akcji mogą się zajmować Butler, Winslow i Waiters, zatem nie ma z tym problemu. Mają swoją gwiazdę (Butler), doświadczonych, ale solidnych zawodników (Dragic, Olynyk, Waiters, Leonard), weteranów (Johnson, Haslem), obiecującą młodzież (Winslow, Adebayo, Jones Jr.) oraz kilku zawodników za niskie pieniądze (Herro, Nunn, Okpala). Na pierwszy rzut oka nie ma szału, ale jest to mądrze zbudowana drużyna, która ma wszystkiego po trochu. Obiecująco zapowiada się obronny duet Butler-Winslow. Jak dla mnie w Miami wykonano w tym Offseason kawał dobrej roboty. Pozyskali dużą gwiazdę i wielu ciekawych zadaniowców bez ogromnych ubytków w składzie.

MINUSY:

Woy: Zakończenie kariery przez Wade’a. Gracza tego formatu i ikony organizacji z Miami nie da się zastąpić. Trzykrotny Mistrz NBA nieprędko doczeka się swojego następcy. Ponadto, trwająca przebudowa Żaru nie jest zakończona i nie wiadomo czy do rozpoczęcia sezonu lub w trakcie jego trwania nie dojdzie do kolejnych wymian np. z udziałem Gorana Dragica.

Kubala: Dalej mają kilka przesadzonych kontraktów (np. 15 mln $ dla Johnsona), do tego może ich nieco boleć brak drugiego rozgrywającego. Jasne, przy kontuzji Dragicia (który przecież ma już 33 lata) mogą zagrać na obwodzie zestawew Winslow-Waiters-Bulter. Pytanie czy to wypali. Oraz czy Dion, który w ostatnich sezonach grał mało z racji kontuzji, będzie w stanie wkomponować się w nowo formującą się drużynę Żarów pod przywództwem Butlera. Sama postać Jimmy’ego też może stwarzać problemy. Spoelstra radził już sobie z wielkimi ego, zatem aż tak się nie obawiam. Ale jeśli młodzież nie będzie pracowała wystarczająco ciężko, to może dojść do konfliktów.

PROGNOZA NA NOWY SEZON:

Woy: Im bardziej w dół tej dywizji, tym trudniej o oszacowanie bilansu na kolejny sezon. Wydaje mi się, że po odejściu takich graczy jak Whiteside i Richardson ucierpi mocno defensywa Heat. To obniży jakość drużyny oraz nie wydaje mi się by zespół był w stanie wygrać więcej spotkań niż w rozgrywkach 2018-19; czyli walka o 8.miejsce w konferencji i powrót do play offs. Też w czarnych kolorach widzę współpracę Gorana Dragića z Jimmym Butlerem. Ogólnie nie podoba mi się wybór Butlera jako nowego lidera Heat i czy stawianie go jako nową twarz organizacji. Żar jest przed bardzo trudnym sezonem…

Kubala: Im dłużej myślę o ekipie z Miami, tym bardziej mi się podoba to, co tam zbudowali. I jeśli miałbym typować, to ustawiłbym Heat jako szóstą najlepszą ekipę Wschodu (po Bucks, Sixers, Celtics, Nets i minimalnie za Pacers). Zatem jak dla mnie mogą powalczyć w tym roku nawet o czwartą pozycję, przy słabości Pacers i braku Duranta w Nets. Ale nie będzie to ogromne zaskoczenie, jeśli się posypią i skończą w okolicach ósmej lokaty. Jest sporo niewiadomych, bo po przyjściu Jimmy’ego zmieni się charakter drużyny. Ale ja jestem na tak i nie mogę się doczekać, aż zobaczę ich w akcji.

WASHINGTON WIZARDS (32-50)

SKŁAD: John Wall (wyłączony na cały sezon), Isaiah Thomas, Ish Smith, Issac Bonga, Justin Robinson, Bradley Beal, CJ Miles, Jordan McRea, Troy Brown Jr., Jemerrio Jones, Rui Hachimura, Moe Wagner, Davis Bertans, Admiral Schofield, Ian Mahinmi, Thomas Bryant

NAJWIĘKSZE UBYTKI: Bobby Portis, Jeff Green, Tomas Satoransky, Dwight Howard, Jabari Parker, Trevor Ariza, Sam Dekker, Jonathon Simmons

PLUSY:

Woy: Wietrzenie składu i odejście graczy, którzy nie wnosili już nic nowego i nie wpływali aż tak mocno na wyniki Wizards (Satoransky, Howard, Parker, Johnson czy jeszcze w trakcie sezonu Morris). Jeszcze chyba większy, zespół będzie budowany dla i pod Bradley’a Beala. Mały plusik to dobranie Isaiaha Thomasa przy długotrwałej kontuzji Johna Walla. Wydaje się, że węższy skład i mocne wietrzenie mogą poprawić chemię w drużynie.

Kubala: Mocno przewentylowanie składu jak najbardziej na plus. Raz: pozbycie się trudnych charakterów (Dwighta, Portisa) i kilku innych weteranów/zapychaczy. Dwa: Isaiah, który ma coś do udowodnienia, a pod nieobecność Walla będzie miał ku temu okazję. Za tak niską kwotę to sytuacja win-win. Do tego kilku innych graczy na pozycje obwodowe, którzy będą mogli się rozwinąć i pokazać, na co ich stać. Dobre w mojej ocenie pozyskanie Bertansa, który zdecydowanie przyda się na skrzydło. Do tego kilka ciekawych, chociaż nieznanych nazwisk, które mogą zabłysnąć – zwłaszcza, że chyba, po raz pierwszy od kilku lat, nie będą mieli parcia na Playoffs.

MINUSY:

Woy: Brak mocnego transferu pod kosz i dodatkowego shootera przy potencjalnej wymianie lub kontuzji Beala. Wizards stracili graczy pokroju Arizy, Greena, Parkera, Portisa i Morrisa i każdy z nich wnosił wszechstronność czy wymienność pozycji. Teraz Scott Brooks musi postawić na mniej nazwisk i być może szukać nowej tożsamości osłabionej drużyny. Wizards mogą postawić na walkę o wysoki pick i najzwyklejsze tankowanie…

Kubala: Im bliżej kosza, tym gorzej. Bryant, Hachimura i Wagner to inwestycja w przyszłość, jasne. Ale jakoś nie widzę, by ten zestaw (+Mahinmi) miał zatrzymać duety podkoszowe Sixers, Pistons czy nawet Magic (Gordon+Vucevic). Dziwię się też, że nie powalczyli o zatrzymanie Jeffa Greena. Mieli ograniczone pole manewru i z jednej strony pozbyli się niewygodnych umów – ale z drugiej nie zrobili niczego na tyle przełomowego, by pójść wyraźnie w stronę przebudowy.

PROGNOZA NA NOWY SEZON:

Woy: Nie ma presji na wynik, drużyna będzie się organizowała powoli i być może z pozytywną atmosferą. Bradley Beal przejmie status lidera i to w oparciu o niego swoją ofensywę będzie budował Scott Brooks. To pewne. Do zespołu wejdą Ism Smith (którzy może tylko zyskać) oraz niespełniony w Denver – Isaiah Thomas. Patrząc jednak dalej, widzimy dużą dziurę po odejściu Portisa, Parkera, Arizy czy Greena. Wcale się nie zdziwię, gdy w trakcie sezonu dojdzie do wymiany z udziałem Beala, a Wizards nie wyślą go do contendera (np. do Bostonu) w zamian za picki czy perspektywicznego gracza. Na pozycjach 4 i 5 nie mamy wielkich wirtuzów, którzy dadzą zespołowi kopa na miarę walki o play offs. 12-13 miejsce w konferencji i polowanie na wysoki pick, to podsumowując mój typ na kolejny sezon.

Kubala: Problem z Czarodziejami jest taki, ze mają potencjał w zespole (Thomas, Beal, Miles, Bertans, Bryant) i mogą wygrywać spotkania, ale przy braku Janka Ściany oraz dalej zapchanym Salary Cap na Playoffs nie mają szans. I skończą najpewniej gdzieś w okolicy 11-12 miejsca, zarówno bez wysokiego wyboru w Drafcie, jak i bez Playoffs. Może za rok, gdy wróci Wall i odpadnie 15 mln Mahinmiego, pokombinują coś, co sprawi, że wrócą do ósemki. Na razie zapowiada się dołujący sezon.

ATLANTA HAWKS (29-53)

SKŁAD: Trae Young, Brandon Goodwin, Allen Crabbe, Kevin Huerter, Vince Carter, Chandler Parsons, Evan Turner, De’Andre Hunter, Cam Reddish, DeAndre’ Bamby, Jabari Parker, Marcus Derrickson, Ray Spalding, Alex Len, Damian Jones, Bruno Fernando, Josh Collins

NAJWIĘKSZE UBYTKI: Kent Bazemore, Taurean Prince, Miles Plumlee, Dewayne Dedmon, Justin Anderson, Omari Spellman

PLUSY:

Woy: Ogólnie po tych wszystkich roszadach, wymianach i zamianach to sam nie wiem dokąd zmierzają Jastrzębie. Sporo niechcianych w innych ekipach graczy, zawodników po przejściach i poważnych kontuzjach, którzy potrzebują czasu i miejsca do gry. Jeśli spojrzę na odejścia Bazemore’a czy Prince’a to wychodzę z założenia, że lepszych graczy oddano niż pozyskano (Turner?Crabbe??Parsons?!). Zespół będzie budowany na dwóch zawodnikach – Trae Youngu oraz Joshu Collinsie. Ale co dalej?

Kubala: Ci to byli aktywni na rynku transferowym. Wymieniali swoje tegoroczne wybory na graczy i wybory, przyszłe wybory i graczy na innych graczy i inne wybory… Do tego podpisali kilku zawodników. Wszystko to, by obudować duet Young-Collins solidnymi graczami. I to się chyba udało. Crabbe, Parsons, Turner, Parker i Jones to zawodnicy, którzy nie mają statusu gwiazd, ale jako starterzy/zadaniowcy mogą się sprawdzić. Do tego wszyscy poza Parkerem za rok będą wolnymi agentami, zatem kto się nie sprawdzi nie będzie zapychał SC. W składzie jest też kilku innych obiecujących młodych – i mamy drużynę, która może powalczyć o Playoffs w tym sezonie. I jeszcze wisienka na torcie, czyli Vince w pożegnalnym sezonie. Jakby mało było powodów, by ich oglądać. Do tego za rok będą mieli bardzo dużo miejsca w Salary Cap (ponad 70 milionów) – jeśli Trae rozwinie się jeszcze bardziej, to nie powinni mieć problemów ze ściągnięciem kogoś wartościowego do ich przyszłościowej ekipy.

MINUSY:

Woy: Dużo niewiadomych, kilka zagadek i nie wiadomo jak to wszystko ułoży Lloyd Pierce, który na razie koncentruje się na pracy z kadrą C – USA. Wiemy, iż postawi na młodych i rozwojowych graczy jak Young, Collins, Huerter, Reddish czy Jones (pozyskany z Warriors). Czy ten zestaw gwarantuje więcej niż 30. zwycięstw? Wątpię…

Kubala: Kolejne „trio wysokich kontraktów” w tej dywizji. Crabbe, Turner i Parsons zarobią w tym sezonie 62 mln $. Dla porównania, to więcej niż dostaje duet D’Angelo-Klay w Warriors. Albo to niemal tyle samo (o 1 mln mniej) niż trójka Lillard-CJ-Hood w Blazers. Jasne, to umowy na jeden rok. Ale np. Parsons i Crabbe łącznie zagrali w ostatnich rozgrywkach w 68 spotkaniach. Jeśli znowu dopadną ich kontuzje (a przy Chandlerze to wręcz norma w ostatnich latach), to będą to pieniądze wyrzucone w błoto. A bez nich ciężko będzie się Hawks dostać do Playoffs. Przewidywana piątka bez Parsonsa i Crabbe’a: Young – Huerter – Turner/Reddish – Parker – Collins. Nie wiem, czy to jest ekipa na Playoffs, nawet na osłabionym Wschodzie. Bardzo dużo tu niewiadomych i bardzo wielu zawodników musi się dostosować do nowych warunków. Tak naprawdę cała drużyna jest zbudowana na nowo – mają 10 nowych graczy w składzie. Nie będzie łatwo im się zgrać.

PROGNOZA NA NOWY SEZON:

Woy: Nie dobrali nikogo z gwiazd, nie postawili też na graczy, którzy gwarantują walkę o play offs. Nie mają też szans na podpisanie lepszych graczy za rok, gdyż rynek free agents będzie najsłabszym od lat. Wszystko co nas czeka to inwestycja w młodość lub niechcianych w innych zespołach – graczy. Część z tych niechcianych będzie walczyć o minuty i możliwość nowego kontraktu, choć niekoniecznie dalej w Atlancie. Przed Lloydem Piercem cholernie trudny, drugi sezon, który nie będzie lekki i przyjemniejszy od poprzedniego. Miejsca 11-13 w konferencji i poziom 28-30 zwycięstw to wszystko na co na razie stać ten skład.

Kubala: Podoba mi się, że nie podpisywali długich umów oraz brali takich graczy, którzy za rok zejdą z kontraktów. Ale, jeśli chcą już teraz walczyć o Playoffs, to według mnie nie wykonali dobrej roboty. Wzieli zawodników, którzy mają coś do udowodnienia – to nic złego. Ale jeśli są to gracze pierwszej piątki, to może to wywołać pewne konflikty. Parsons jest na schodzącego umowie i na pewno będzie chciał pokazać, że nadal potrafi grać. To samo Turner i Crabbe. Jones walczy o nowy kontrakt, Len tak samo. Jasne, często ostatni rok umowy to najlepszy rok pod względem statystyk. Ale czy tak wielu zawodników, którzy chcą się pokazać i którzy nie grali ze sobą wcześniej, będzie w stanie awansować do Playoffs? Czy nie będzie zgrzytów? Ja jestem sceptyczny i stawiam Hawks gdzieś w okolicy 10-11 miejsca. Może będą się ocierali o ósemkę, ale finalnie nie widzę, by im się w tym roku udało.

A Wy – jak oceniacie te drużyny? Kto wykonał najlepsze ruchy? Dajcie znać. Do następnego – kolej na konferencję Zachodnią.