Transferowe lato 2019 (4) – Northwest Division

Skończyły się Mistrzostwa Świata – zatem wracamy do podsumowywania ruchów obecnego Offseason. W serii „Transferowe lato 2019” przyglądamy się kolejno wszystkim Dywizjom i przeanalizujemy ruchy, jakie podjął każdy z zespołów. Będzie o plusach i minusach przeprowadzonych (lub nie) transakcji, a także znajdzie się tam nasza próba wytypowania wyniku drużyny w nadchodzącym sezonie. Dziś zaczynamy Zachód: dywizja Northwest. Zapraszamy.

Nowe nabytki każdego zespołu są zaznaczone pogrubieniem.

DENVER NUGGETS (54-28)

SKŁAD: Jamal Murray, Monte Morris, PJ Dozier, Gary Harris, Malik Beasley, Will Barton, Torrey Craig, Jeremi Grant, Michael Porter Jr. (rok temu w ogóle nie grał), Paul Millsap, Juancho Hernangomez, Mason Plumlee, Tyler Zeller, Nikola Jokic, Bol Bol

NAJWIĘKSZE UBYTKI: Isaiah Thomas, Thomas Welsh, Trey Lyles

PLUSY:

Woy: Utrzymanie składu, cierpliwość przy inwestowaniu w Murray’a – Jokića – Harrisa. Następnie stawianie na rozwijających się Beasley’a czy Craiga. No i w dodatku, gdzie w niedalekiej przyszłości wchodzące do drużyny nazwiska Portera Jr i Bola. Szykuje się fajny sezon w Denver!

Kubala: Sternicy Bryłek wykonali według mnie kawał dobrej roboty. Utrzymali cały skład, który rok temu odniósł spory sukces. Trio Jokic-Murray-Harris dalej się rozwija (najstarszy, Harris, ma tylko 25 lat), zatem można oczekiwać, że będą jeszcze lepsi. A mają przecież także innych młodych: Beasleya i Morrisa, a także solidnych Barton i Craiga. Udało im się nie tylko nie stracić nikogo wartościowego, ale jeszcze wzmocnić się: Bol może być tylko atrakcją, ale Grant miał właśnie przełomowy sezon w OKC i powinien pokazać się z dobrej strony. Do tego debiut ma zaliczyć Porter Jr. – ekipa z Denver może być jeszcze mocniejsza niż rok temu.

MINUSY:

Woy: Osobiście brakuje mi takiego energizera z ławki jakim mógłby być – niespełniony w Denver – Isaiah Thomas. Strzelec seryjny, który po wejściu z ławki, mógłby wspomóc wysokich i odciążyć lidera czyli Nikolę Jokića lub dać Jokerowi więcej miejsca do izolacji.

Kubala: Mała dziura na pozycji silnego skrzydłowego. Grant nominalnie jest SF, Plumlee zaś to środkowy. Porter będzie dopiero debiutował, a czy Juancho jest już na poziomie, by być w S5 ekipy walczącej o Mistrza? Jeśli Millsap nie będzie zdrowy lub nie będzie trzymał poziomu (ma już przecież 34 lata), to Nuggets mogą mieć mały problem.

PROGNOZA NA NOWY SEZON:

Woy: Czwarte lub nawet piąte miejsce w sezonie zasadniczym m.in. po zespołach z L.A. Z Denver będą się już liczyć na poważnie, nie będzie odpuszczania i każdy z rywali będzie się szykował na starcie z Bryłkami. Nie będziemy zatem świadkami elementu zaskoczenia. Liczę na ciekawe wejście do zespołu Portera Jr, w którym nasz człowiek w NBA – Rafał Juć – widzi następcę Paula Millsapa.

Kubala: Widzę ich w pierwszej dwójce Zachodu po sezonie regularnym i nawet w Finale Konferencji. Mają świetnych, młodych graczy, silną ławkę, zgraną ekipę oraz rok temu zdobyli niezbędne doświadczenie. Nie sądzę, by chcieli za wszelką cenę walczyć o 1 miejsce, ale nie zapowiada się, by mieli wielu rywali o prymat. Warriors bez Klaya mogą mieć problemy, Clippers muszą się zgrać + Kawhi na pewno będzie się oszczędzał w RS, nie wierzę w powodzenie projektu Rockets, zaś Lakers… Cóż, w Playoffs być powinni, ale to nie jest paka na 1 miejsce. Blazers? Trochę brakuje tam ławki, by powalczyć o wygranie Zachodu. Jazz? Aż tak silni nie są, do tego też muszą się zgrać. Być może jeden z powyższych typów okaże się błędny – ktoś wyprzedzi Bryłki w RS. Ale nie sądzę, by mieli spaść niżej niż na drugą lokatę. A może nawet będą na pierwszej.

PORTLAND TRAIL BLAZERS (53-29)

SKŁAD: Damian Lillard, Troy Caupain, CJ McCollum, Anfernee Simons, Gary Trent Jr., Rodney Hood, Kent Bazemore, Nassir Little, Mario Hezonja, Pau Gasol, Skal Labissiere, Zach Collins, Anthony Tolliver, Jusuf Nurkić, Hassan Whiteside

NAJWIĘKSZE UBYTKI: Meyers Leonard, Seth Curry, Al-Farouq Aminu, Enes Kanter, Maurice Harkless, Jake Layman, Evan Turner

PLUSY:

Woy: Już przy temacie off-season prowadzonym z Adrianem Rojkiem podkreślałem solidne ruchy Blazers. Ruch Neila Olshey’a z przejęciem Hassana Whiteside’a oceniam jako majstersztyk. Spójrzcie na sam fakt, że w konferencji zachodniej zaczynają znów być ważni gracze podkoszowi i stąd ten transfer staje się ważniejszy dla PTB (Lakers z Davisem i Howardem bądź Cousinsem, Warriors z Cauley’em Steinem, Nuggets mają Jokića, Rockets Capelę a Jazz Goberta). No i zastąpienie nieskutecznego Evana Turnera kolejnym strzelcem do Lillarda i McColluma czyli Kentem Bazemorem. Baze i Hassan walczą też o nowe umowy, więc samo pojawienie się w Portland to też okazja do dalszego pokazania swojego potencjału. Będzie się działo w Oregonie!

Kubala: Zostawili core drużyny i zainwestowali w nowych graczy, którzy mają jeszcze ich wzmocnić. Nie było to łatwe, bo kontrakty ich zawodników zwykle były wysokie, ale summa summarum dali radę. Whiteside ma za zadanie zastąpić Nurkicia, dopóki ten nie wróci do zdrowia. Hassan może nie gra już tak spektakularnie i efektywnie, ale nadal powinien być pewnym punktem. Mają kilku młodych zawodników, którzy mają się rozwijać: Simons, Collins, Little czy Hezonja. Do tego Tolliver oraz, przede wszystkim, Gasol, jako mentorzy. Brzmi to jak ciekawa mieszanka. A ich wysokie umowy (Whiteside, Bazemore) kończą się za rok, zatem, być może, w następne lato w końcu będą mogli podpisać kogoś z rynku wolnych agentów.

MINUSY:

Woy: Ja wręcz przeciwnie, nie widzę żadnych minusów przy przebudowie. Tamten zespół z ostatnich 2 sezonów potrzebował nowych bodźców i nie zdziwcie się, gdy to Blazers będą walczyć o Mistrzostwo konferencji.

Kubala: Ogromną siłą Blazers rok temu było ich zgranie. Nie mieli może najlepszego składu, ale dzięki temu, że grali ze sobą przez długi czas, potrafili wygrywać z teoretycznie mocniejszymi rywalami. Obecnie ich roster nie wydaje się dużo silniejszy niż przed rokiem. Whiteside to oczywiście dobry zawodnik, ale poza nim nie ma skoku jakościowego. A teraz, mając sporo nowych nazwisk w składzie będą musieli na nowo się zgrać, co może być problematyczne.

PROGNOZA NA NOWY SEZON:

Woy: 55 – 56 zwycięstw w fazie zasadniczej i mocna walka z Clippers, Lakers, Warriors czy Rockets o najwyższe miejsca w konferencji. Jeśli ominą ich kontuzje, a zmiany w składzie wskazują na szerszą rotację, fani Blazers mogą mieć sporo radości z przebudowanej drużynie. Osobiście patrzę na nich z dużą dozą optymizmu. Taktyka Terry’ego Stottsa mocno temu sprzyja. To nie Blazers, a ich rywale muszą się martwić o wyniki.

Kubala: Duet Dame – CJ powinien znów zaciągnąć ich do Playoffs – ale przez nowy skład stawiam, że będą raczej w nierozstawionej połowie. Zaś w samym Postseason – druga runda to według mnie maksimum ich możliwości, a i o to będzie ciężko. Widać, że próbowali sporo zmienić, by wykonać „kolejny krok”. ale nie oceniłbym tego pozytywnie. Niektóre drużyny na Zachodzie znacząco się wzmocniły (Lakers, Clippers, Jazz), przez co mogą wyprzedzić Blazers, którzy, według mnie, są nieco słabsi niż rok temu.

UTAH JAZZ (50-32)

SKŁAD: Mike Conley, Emmanuel Mudiay, Dante Exum, Donovan Mitchell, Miye Oni, Bojan Bogdanovic, Joe Ingles, Royce O’Neal, Georges Niang, Jeff Green, Juvan Morgan, Nigel Williams-Goss, Rudy Gobert, Ed Davis, Tony Bradley

NAJWIĘKSZE UBYTKI: Ricky Rubio, Jae Crowder, Derrick Favors, Kyle Korver, Grayson Allen, Raul Neto, Thabo Sefolosha

PLUSY:

Woy: Mike Conley za Ricky’ego Rubio. Zmiana jakościowa pod względem leadershipu, obrony oraz doświadczenia w lidze. Conley to przywódca z krwi i kości, który znakomicie (i przy dobrym zdrowiu) kieruje drużyną. Jego defensywa nadal należy do najwyższej klasy na pozycji rozgrywającego. Dodanie Bogdanovića jest natomiast próbą odciążenia lidera (zdjęcia z niego obrony rywali) Donovana Mitchella i dalszą próbą rozciągania gry Jazz przez Quinna Snydera. Uważam, że często obejrzymy piątkę z Inglesem i Bogdanovićem na pozycji obu skrzydłowych (plus Conley, Mitchell i Gobert). Podsumowując, dobrze przepracowany off-season i nowe pomysły taktyczne na grę.

Kubala: Pozyskanie trójki Conley-Bogdanovic-Green. Ten pierwszy marnował się w Grizzlies i nadal ma coś do udowodnienia. Drugi stał się liderem Pacers po kontuzji Oladipo i właśnie miał najlepszy sezon w karierze. Green jest niesamowicie pewną opcją gdziekolwiek się nie pojawi – i chociaż najlepsze lata ma za sobą, to nadal jest będzie wzmocnieniem. A do tego jeszcze Mudiay, który miał przełomowe rozgrywki z nich. Do tego kilku młodych graczy i Davis jako kolejna opcja pod koszem. Tożsamość drużyny nie powinna się znacznie zmienić i nadal powinni być silni w obronie – a Bojan, Conley czy Mudiay zapewniają dodatkowe wsparcie w ataku.

MINUSY:

Woy: brak defensorów na atletycznych skrzydłowych. Jazz jakby zapomnieli by walczyć o zwycięstwa na Zachodzie trzeba kryć Jamesa, George’a, Leonarda…

Kubala: Dużo nowych nazwisk, co wymusi adaptację (rozgrywający, którzy będą zdobywać punkty, do tego na SF dwóch bardzo podobnych graczy: Ingles i Bojan). Mała dziura powstała na pozycji silnego skrzydłowego – Jeff Green wydaje się tam najpewniejszym wyborem, ale poza nim są tam niemal tylko debiutanci (Ed Davis to jednak bardziej środkowy). Bardzo zaboli ich strata Favorsa, do tego nie jestem przekonany, czy w obronie zdołają zastąpić Crowdera. Brakuje im również weteranów. Co prawda w tej roli mogą występować Conley i Green, ale czy podołają?

PROGNOZA NA NOWY SEZON:

Woy: Wg mnie , nie oczekujcie wielkiego skoku jakościowego w grze Jazz i poprawy bilansu ze zwycięstwami. To nadal system Quinna Snydera. Dalej, nie myślcie, że Jazz ruszą w górę konferencji by bić się o najwyższe lokaty z Lakers, Clippers czy Blazers. Raczej znów obejrzymy lepszych Jazz w drugiej części sezonu. Natomiast ci, którzy weszli do zespołu mają dać siłę na play offs i w nich udowodnić swoją wartość. 6-7 miejsce w konferencji i pewny awans do play offs. Potem wiele zależeć będzie od drabinki.

Kubala: Jazz na pewno stali się lepsi. Jednak, jak to zwykle się dzieje, zmiany niosą za sobą pewne ryzyko. W najlepszym scenariuszu mogą się bić o prymat na Zachodzie (mają i gwiazdy – Mitchella, Conleya i Goberta, jak i solidną ławkę). Ale równie dobrze mogą spaść w okolice 7-8 lokaty. Stawiam, że do Playoffs wejdą, ale zmagania skończą na drugiej rundzie.

OKLAHOMA CITY THUNDER (49-33)

SKŁAD: Chris Paul, Dennis Schroeder, Shai Gilgeous-Alexander, Terrance Ferguson, Andre Roberson, Hamidou Diallo, Abdel Nader, Deonte Burton, Darius Bazley, Danilo Gallinari, Mike Muscala, Steven Adams, Nerlens Noel, Justin Patton

NAJWIĘKSZE UBYTKI: Russell Westbrook, Paul George, Jeremi Grant, Patrick Patterson, Markieff Morris

PLUSY:

Woy: Tylko te przyszłe picki. Zespół po prostu się rozpadł i ciężko się dopatrywać większych pozytywów. Iskierką przyszłości zdaje się być Shai Gilgeous Alexander.

Kubala: Zakończył się pewna era w historii tej organizacji – ale, moim zdaniem, Thunder rozegrali ją bardzo dobrze. Ilość wyborów w Drafcie, które uzyskali, jest przytłaczająca. Mają w składzie wielu młodych zawodników (nie tylko: Gilgeous-Alexander, Ferguson czy Bazley – Adams i Schroeder mają dopiero po 26 lat!). Spokojnie mogą rozwijać swoją młodzież i dokładać kolejne elementy do układanki. Roberson i Galinari za rok zejdą z umów, robią miejsce na nowych graczy. Jeśli uda im się jakoś wytransferować Chrisa Paula (co będzie trudne, bo jego kontrakt jest w TOP 5 najgorszych w Lidze), to sytuacja powinna być jeszcze lepsza. A nawet bez tego – mogą w spokoju poczekać, aż jego umowa upłynie, a w tym czasie zbierać i ogrywać utalentowaną młodzież.

MINUSY:

Woy: Oddanie Paula George’a. Gość, który 2 lata temu wchodził do OKC w rolę gwiazdy – Kevina Duranta. Miał dać OKC lepszą przyszłość , nadzieję na walkę o najwyższe cele…tymczasem…mamy ciemność. W dodatku przejęcie Chrisa Paula, który może za chwilę trafić do Heat. Transfer podatnego na kontuzje Danilo Gallinariego też do wspaniałych nie należy.

Kubala: Nie ma pewności, czy wybory, które otrzymali, przekształcą się w solidnych graczy. Do tego, jeśli CP3 będzie grał, to może ciągnąć Thunder w górę, osłabiając ich potencjalne wybory (przynajmniej ich własne). Wydaje się, że powinien zostać posadzony na ławkę (mają przecież dwóch młodych PG – Dennisa i Shaia, którymi warto grać), ale jeśli NBA zainterweniuje, to OKC mogą mieć problem. Wydaje się, że do 2022, kiedy Paulowi skończy się umowa, nie ma co liczyć na powrót ekipy z Oklahomy do Playoffs: 44 miliony za rok dla CP3 będą ich blokować. Ale po tym czasie, gdy już wybiorą kogo chcą – kto wie?

PROGNOZA NA NOWY SEZON:

Woy: Billy Donovan po sezonie pożegna się z klubem, który może wygra 25 spotkań. Drugie, atak na numer 1 draftu.

Kubala: Walka o numer pierwszy w Drafcie. Jeśli CP3 będzie solidnie grał, to mogą być nawet gdzieś w okolicy 11-12 miejsca Zachodu. Ale są w stanie być na miejscu 14 (zdziwię się, jak Grizzlies nie zajmą piętnastego) – co raczej bardziej będzie im odpowiadać. I tak właśnie obstawiam – 14 miejsce i wysoki wybór w Drafcie.

MINNESOTA TIMBERWOLVES (36-46)

SKŁAD: Jeff Teague, Shabazz Napier, Josh Okogie, Tyrone Wallace, Trevor Graham, Jaylen Nowell, Jarrett Culver, Andrew Wiggins, Robert Covington, Keita Bates-Diop, Jake Layman, Jordan Bell, Noah Vonley, Karl-Anthony Towns, Gourgui Dieng

NAJWIĘKSZE UBYTKI: Derrick Rose, Dario Saric, Taj Gibson, Luol Deng, Tyus Jones, Anthony Tolliver, Jerryd Bayless

PLUSY:

Woy: Jordan Bell za Taja Gibsona. Bell jeśli się ogarnie pod względem dyscypliny ma szansę na dobry sezon w mocnymi linijkami statystycznymi. To ciekawy zawodnik, który siedział za głęboko na ławce Warriors.

Kubala: Tym razem nikogo nie przepłacali i ściągnęli jedynie zadaniowców, którzy mają wspomagać główną oś drużyny, jaką jest zestaw Teague-Wiggins-Towns. Okogie może mieć przełomowy sezon, do tego Covington, gdy już wróci do gry, zdecydowanie się przyda. Nie mają na sobie żadnej presji, nie ma kontrowersji jak ta z Butlerem sprzed roku – więc, jeśli Towns i Teague będą zdrowi, a Wiggins zacznie grać na poważnie, to może powalczą o bliskość Playoffs?

MINUSY:

Woy: Odejście Derricka Rose’a. Wg mnie najjaśniejszej postaci Wolves minionego sezonu. Dalej bardzo przeciętna ławka bez jakiś nazwisk, które mogłyby wspomóc Wigginsa i Townsa. Postawienie na dwóch mocno opłacanych gwiazdorów to plan nowego GMa – Gerssona Rosasa.

Kubala: Andrew Wiggins, który nie jest w stanie zostać liderem drużyny ani nawet solidnie wspierać w tym Townsa. Może statystycznie nie jest tak źle, ale brak obrony czy ogólnie zaangażowania jest głównym problemem Wolves. Rose zostawiał dużo więcej serca na boisku niż Andrew. Do tego wypuścili solidnych weteranów (Rose, Gibson, Tolliver), zastępując ich młodymi zawodnikami. Kto zatem ma być mentorem dla ich młodzieży, skoro tylko Teague jest po trzydziestce (i to nieznacznie)? Są teraz czwartą najmłodszą ekipą, razem z Knicks. I nie zanosi się, by miał to być przepis na sukces. Zwłaszcza, że tak naprawdę nie mają ławki.

PROGNOZA NA NOWY SEZON:

Woy: Zgodzę się ze słowami Kubali, że nie wiemy dokąd zmierza Minnesota i nie widzimy w kolejnych ruchach jakiegoś jasnego i pewnego planu. Kolejny sezon nie przyniesie Wilkom play offs, nie da też specjalnych perspektyw na przyszłość. Kluczem na sezon będzie wykreowanie lidera z krwi i kości. Czy takim będzie Towns?

Kubala: Mimo, że mają potencjał, to nie widzę, by mieli wyprzedzić nawet takich Mavericks czy Pelicans. Może wygrają kilka niespodziewanych spotkań i wskoczą nawet na 10 miejsce – ale bardziej realne wydaje mi się 12 przed Grizzlies, OKC i (minimalnie) Suns. Za rok stracą też Teague’a – pytanie zatem, co dalej? Bo kompletnie nie widać, dokąd ta organizacja zmierza. Ani nie tankują, ani nie ogrywają młodych (chociaż w tym sezonie będą to po części robić), ani nie biją się o Playoffs. Są gdzieś pomiędzy, a jest to chyba najgorsza możliwa pozycja, bo nie daje specjalnych perspektyw na przyszłość. Chyba, że ich młodzież (w tym Wiggins) zaczną grać. Ale chyba mało kto w to wierzy.

A Wy – jak oceniacie te drużyny? Kto wykonał najlepsze ruchy? Dajcie znać. Do następnego – kolejna będzie gorąca dywizja Pacific.