1976 rok, dlaczego w ogóle o tym wspominamy, skoro nie widzieliśmy tego wydarzenia na żywo? 5. mecz finałów NBA pomiędzy Słońcami i Celtami. W składach drużyn same sławy koszykarskie, które m.in. znacie ze stołków trenerskich w lidze. W Suns: Pat Riley i Paul Westphal. W Celtics: Dave Cowens oraz Paul Silas.
Po czterech spotkaniach, wielcy faworyci tej rywalizacji, bostończycy, tylko remisowali. W kluczowym starciu numer 5 prowadzili oni już 36:18 po pierwszej odsłonie meczu!Legenda Zielonych, Jo Jo White rozgrywał kapitalne zawody, notując 33pkt i 9zb. Miał on też świetnie wsparcie w parze John Havlicek – Dave Cowens. Miejscowi jednak znajdowali odpowiedź już od trzeciej kwarty, wygranej 27:16. Paul Westphal i Ricky Sobers – najlepsi strzelcy w tym spotkaniu – wstrzelili się w kosz rywali i dołożyli po 25 oczek.
Podczas meczu miały miejsce kontrowersyjne sytuacje, które przez lata były analizowane:
1. Przy stanie po 95, Silas poprosił o czas, mimo, że jego zespół go nie miał. Konsekwencji z tego nie wyciągnęli sędziowie
2. Takiego samego niedopatrzenia nie ustrzegli się Suns, a o time out prosił Westphal..bez reakcji sędziów.
3. Przed końcem regulaminowego czasu (22 sek), niecelny rzut wolny wykonał Havlicek. Następnie White zebrał piłkę i niecelnie dobił. Na pięć sekund przed końcem piłkę pod własnym koszem zebrał w końcu Westphal, ale sędziowie mocno zaspali przy jego prośbie na przerwę. Mimo, że prosił on o nią od razu, to czas jeszcze leciał przez 2 sekundy, a Suns dostali tylko trzy na finałową akcję.
4. Na trzy sekundy przed końcem pierwszej dogrywki (101-101) John Havlicek (od tego czasu mówiono STEAL – przechwyt, po akcji gracza HOF) przeciął podanie Słońc i biegł w kierunku kosza w nadziei oddania zwycięskiego rzutu. Kiedy przestał dryblować dopiero zegar ruszył..
5. Najbardziej niewyobrażalne dziś zdarzenie miało miejsce po rzucie Havlicka na 2 sekundy do końca II dogrywki. Obsługa stolika włączyła syrenę kończącą mecz, publiczność wpadła na parkiet, a zawodnicy podbiegli do szatni. Mimo powinności zatrzymania czasu po rzucie, puszczono zegar do stanu zero!Sława NBA, Rick Barry komentująca ten mecz, zwróciła uwagę arbitrom, że zostały do dogrania 2 sekundy meczu. Rozpętało się piekło!
Kibice zaatakowali jednego z sędziów, konieczna była interwencja policji, Westphal dostał przewinienie techniczne, a rywale zwiększyli dystans do 112-110. Suns wzięli czas, ich ławka była atakowana przez fanów Celtów, kilku kibiców znów pojawiło się na parkiecie. Jerry Colangelo użył słów, że w przypadku G7 nie przywiezie swojej drużyny do Boston Garden!! Kiedy ostatecznie wprowadzono piłkę do gry rzut z obrotu, po wyskoku na 1sek przed końcem, oddał Garfield Heard i doprowadził do remisu!!!!
W trzeciej i ostatniej dogrywce Zieloni objęli 6-punktowe prowadzenie (128-122), którego omal nie stracili..Wynik: 128-126. Po dwóch graczy pierwszej piątki obu teamów nie dotrwało 3 O.T. Dwóch kolejnych spadło za faule w ostatnich sekundach meczu. Cichym bohaterem ostatnich minut został Glen McDonald, który jako głęboki role player C’s zdobył 6 z 8 oczek w finałowej dogrywce.
Pointa i odpowiedź na pytanie: ten mecz przeszedł do historii NBA jako największe pojedyncze spotkanie w finałach ligi! Ten mecz przypominano podczas finałów 1993 roku, kiedy Słońca (z Westphalem na ławce i Barkley’em w składzie) potykały się o Byki (z Philem Jacksonem i Michaelem Jordanem). Game 3 finałów 1993 również przyniósł trzy dogrywki. Ale tym drugim razem to Suns byli górą, znajdując sposób na Jordana!
P.S. Suns nie wrócili do Boston Garden. Celtics wygrali mecz 6 w Arizonie i całą serię 4-2.